Tíminn Sunnudagsblað - 05.10.1969, Blaðsíða 3

Til eru utn 220 þúsund bjöllufegundir. Tvennt er þeim
sameiginlegt: Líkamshlífarnar og bitkrókarnir. Stærsta
tegundin er um fimmtán sentimetrar á lengd, en hin
minnsta um þa5 bil fjórði hlutl úr miilimetra.
í etkiskógum á Norðurlöndum geta menn stöku sinnum
rekiit á stærstu bjöilutegundina, sem til er í Norður-
álfu, allt að átta sentimetra langa. Karldýrið er með
bitkróka, sem það notar í bardögum við sína líka.
.....iat.iXM

Ein bjölluegundin er nauðalik nas-
hyrningl, að öðru en stærðinni.
Krökt getur verið af hennl I sag-
dyngjum og laufhrúgum um mið-
bik sumars. Þessl tegund er fjög-
urra sentimetra löng, og er undir-
deild stórvaxnari ættingja.
Herkúlesarbjallan er voldugust þeirra
allra og stærst. Heimkynni hennar eru
I hitabeltislöndum Ameríku, þar sem
rotnun er ör. Hún er búin geysimiklum
spjótum og i sannleika sagt heldur ó-
árennileg.
Egyptar hinir fornu töldu bjöllu-
tegund eina heilagt dýr. Hermenn
þeirra báru eftirlíkingu hennar,
gerða úr steini, um háls sér. Þeir
töldu hana tákn sólguðsins og væntu
þess, að hún veitti vernd í her-
förum.
Þessi bjalla á sér heimaland í Suður.
Evrópu, Mið-Asíu og um megin-
hluta Afríku. Fæðu sína hnoðar
hún í kúlur, sem karldýrið veltir
með afturfótunum að þeim stað,
þar sem búið verður. Kvendýrið eltir
Það grefur siðan nokkurra sentimetra
djúpa holu niður I jörðina. Kvendýrið
skriður upp á kúluna og sígur með
henni niður i holuna. Þar setjast svo
hjúin að snæðingl, þegar allt er komið
í kring.
Hættulausir eru þessir lífshættir
ekki. Aðrar bjöllur í ránshug geta
gert árás, og þá tekst bardagi. Útl
er um þann, sem veltur um hrygg.
í miðjum dardaga getur svo
þrlðji aðili stoiið fengnum.
r í M I N N
SUNNUOAGSBLAÐ
771