Tíminn Sunnudagsblað - 23.04.1972, Blaðsíða 14

Barrtré í Hallormsstaðarskógi á hröðu vaxtarskeiöi.
rifja þetta upp, að sá, sem kenndi mér
að lesa, flestum öðrum fremur, var
Einar Long, sá merkilegi karl, er lengi
var á Hallormsstað á efsta hluta ævi
sinnar. Auk þess kenndi mér einn vet-
ur vinkona min, Regina Stefánsdóttirá
Höfn i Hornafirði, kona Gisla Björns-
sonar, rafveitustjóra þar. Minnist ég
þess vetrar alltaf með mikilli ánægju.
— Hver var þessi sveitungi þinn,
sem fór með þér norður?
— Það var Guðmundur Helgi
Þórðarson frá Hvammi á Völlum, nú
héraðslæknir i Stykkishólmi, en við
vorum jafnaldrar og fermingarbræð-
ur. Vorum við siðgn herbergisfélagar
allan þann tima, sem við vorum á
Akureyri, og með okkur náinn vin-
skapur.
— Bjugguð þið i heimavistinni?
— Nei, einmitt ekki, og það hafði sitt
að segja. Auðvitað var ekki neitt nema
gott um það að segja að vera i heima-
vist, en þó vorum við að ýmsu leyti
frjálsari af þvi að við höfðum á leigu
herbergi úti i bæ.
— Og þig hafið þá kunnað með frels-
ið að fara?
— Já, það held ég, að mér sé alveg
óhætt að segja. Það var hvorugur okk-
ar neinn selskapsmaður, og brennivin,
böll og kvenfólk fór algerlega fyrir
ofan garð og neðan hjá okkur.
En viö lásum þvi meira. Og nú
kemur að, þvi, sem mér hefur alltaf
fundizt einna skemmtilegast, þegar ég
hugsa til þessara gömlu góðu daga:
Það kom upp keppni á milli okkar um
það, hvor okkar gæti lesið meira utan
námsbókanna, án þess þó, auðvitað,
að slá slöku við þær. Færðum við ná-
kvæmlega inn bækur sem við lásum,
svo og blaðsiðnafjöldann.
— Hver varð svo árangurinn?
— Hann varð meðal annars sá, að
veturinn, sem við vorum i fjórða bekk,
lásum við hvorki meira né minna en
yfir tiu þúsund blaðsiður af fagurbók-
menntum. Og þó ber þess að geta, að
fjórði bekkur var langerfiðasti bekk-
urinn i skólanum, og ég héf áreiðan-
lega aldrei lesið námsbækur minar
betur en þá.
— Það er bersýnilega alveg satt,
sem þú segir, að þið hafið ekki verið
mikið truflaðir af heimsins glaumi. En
hverjir af skólafélögum þinum eru þér
minnisstæðastir?
— Það myndaðist þarna dálitil
klika, sem hélt talsvert mikið saman.
Góður vinur okkar var Þórir Daniels-
son, sem nú er framkvæmdastjóri
Verkamannasambands fslands. hann
bjó um tima i sama húsi og við.
Sömuleiðis urðum við fljótt kunnugir
Bjarna heitnum Benediktssyni frá
326
Sunnudagsblað Tímans