Tíminn Sunnudagsblað - 23.04.1972, Blaðsíða 22

Sennilega hafa margvíslegar
hugsanir leitað á þá, sem sátu
fyrir framan sjónvarpsskjöld-
inn í stofu sinni á sunnudags-
kvöidið var og horföu á lokaþátt
dagskrárinnar: Þáttinn um þau
brögð, sem bandariska her-
máiaráðuneytið hefur beitt til
þess að magna hatur og ótta og
knýja fram hervæöingu og
styrjaldir, valdi sinu til viðhalds
og sölumönnum dauðans, eig-
endum h e r g a g n a v e r k -
smiöjanna, til aukins gróða. Þar
var dregið fram i dagsljósið,
hvernig villt er i krafti fjár-
muna og embættisvalds um
fólk, sem ekki grunar annað en
það sé frjálst að þvi að mynda
sér skoöanir, þótt i reynd sé það
umsetinn lýður, sem kapp er
lagt á að sýkja andlega.
Þetta fár náði hámarki sinu i
Kóreustyrjöldinni (enginn veit
fram á þennan dag með neinni
vissu, hver réðist þar á hvern),
og varð pestnæmur faraldur,
sem teygði anga sina um allan
hnöttinn. Hin svokallaða
óameriska nefnd gerðist æriö
umsvifamikil i Bandarikjunum
— eins konar uppvakningur frá
miðöldum, imynd rannsóknar-
réttarins. Likt og þcgar steini er
kastað i vatn breiddust hring-
arnir út i allar áttir, sefasýkin
barst land úr landi, og það Ijós,
sem brugöið var á fáeina af-
kima i undirheimum þessarar
þunggengu áróðursvélar i sjón-
varpsmyndinni um daginn,
sýnir og sannar, að þeir mega
lengi lækningar biða, er beðið
hafa tjón á sálu sinni í þessari
gerningahrið. Jafnvel breytt
stjórnmálastefna og nýtt og
hollara andrúmsloft i sjálfum
mannfélögunum virðist trauðla
geta hægt gang áróðursvélar-
innar miklu.
Svo hættulegt vald, sem þessi
mynd afhjúpaði, þá var hún
sjálf eigi að siður gleðilegur
vottur þess, hve mikið er farið
að rofa til. Gerð slikrar myndar
hefði verið óhugsandi fyrir
nokkrum árum, og mér stórlega
til efs, að hún hefði einu sinni
veriö sýnd á vegum sjónvarps-
ins islenzka fyrir svo sem tveim
árum, þótthún hefði þá staðið til
boða. Þvi að þess skyldi enginn
dylja sig, að við norður hér fór-
um ekki varhiuta af far-
aldrinum og meöal okkar er enn
talsvert fólki, sem ekki hefur
orðið samt og áður frekar en
vinnumennirnir hjá Pentagon.
Sumir þeirra, sem um mynd-
ina spjölluðu að sýningu lokinni
furðuðu sig á þvi, hversu barna-
legur áróðurinn var. Og vist var
hann það. Þó er ekki þar með
sagt, að hann hafi tekið á sig þá
mynd að óvilja þeirra, sem á
bak við hann standa. Sú var
kenning Hitlers, að áróður bæri
að miða þá, sem heimskir væru
og fáfróðir og auðginntir, og
heimurinn má vera þess minn-
ugur, að sú aðferð lagði honum i
hendur völd í Þýzkalandi, þar
sem þó bjó þjóð með menntun,
er taldist góð á þeim tima. Og af
lesendabréfum, sem birtast
annað veifið i sumum islenzku
blaðanna má stundum sjá, að
ekki hefur þurft að vanda möt-
unina á áróðrinum, sem þetta
fólk hefur gleypt i sig og langar
til að útdeila á ný. Það getur
þess vegna farið saman, að
áróður sé barnalegur og hættu-
legur. Aftur á móti getur hann
talað gegn sjálfum sér þegar
fáfengilegustu hliðar hans eru
dregnar. Þá sjá að minnsta
kosti þeir, sem nokkra
ályktunarhæfni hafa, hversu
aumur og nakinn hann er.
Þvi hlutverki þjónaði þessi
umrædda sjónvarpsmynd.
J.H.
Leiðrétting
Það hefur svo sem ekki gengið þegj-
andi og hljóðalaust að taka upp hin
nýju vinnubrögð, afsátsprentunina.
Ymsir hafa fengið ritsmiðar sinar
hörmulega útleiknar, sú er til dæmis
raunin með Bjarneyjarþátt Þorleifs-
dóttur, sem birtist i 9. tölublaði Sunnu-
dagsblaðsins. Hefur höfundurinn, Jó-
hannes Daviðsson, borið sig upp undan
þessu sem vonlegt er.
Svo er mál með vexti, að mistök
hafa orðið við klippingu og upplimingu
þá, sem fylgir hinum nýju vinnubrögð-
um. Þetta er á blaðsiðu 211, og er
skekkjan sú, að þriðji dálkur, að efstu
linunni undanskilinni, á að vera þar,
sem miðdálkurinn á siðunni er. Mis-
lestur veldur aftur á móti.að i mið-
dálki sömu greinar á blaðsiðu 210 hef- ,
ur orðið „lagfæring” komið inn i stað
„hagtæringar” i 11. linu ofan frá. Og
það er að sjálfsögðu óhöndugleg „lag-
færing”.
Annað þarfnast einnig leiðréttingar.
Forsiðumyndin i 12. tölublaði er ekki
af leifum fjósbaðstofunnar i Skafta-
felli, heldur úr fjóshlöðunni á gamla
Selsbænum.
Lausn
13. krossgátu
líiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiii
H BI' 1 R*
'o L A B / /?
T U C 7 6
fí R P r*T
/v R u $ /)
t Nrt r u&
/l'ANfi17?
M A N '/
R L K R L ' S NHU 9R R
L C I IC A K'A RH / '0 5
t- / » mj ö FR R S K
TRU M3R £ / S KP A
S N Ú T A L S KR fí P
• ’t U ÚC RR O F R R U /V
‘fy mu R n/e r o Kí> u
H l r A T r p / R /VR n
r a i< s R K / ’o s / r
Ú 9 ^ N uknr æt/? 3
G A Cr H < / S/N fí N F £
U R Cr £/E /? / U C L fí N
334
Sunnudagsblað Tímans