Tíminn Sunnudagsblað - 30.04.1972, Side 21

II I L1 I
l náttúru
í
Hlébarðinn er eitthvert sprettharðasta spendýr
jarðarinnar. Höfuðlagið er svipað óg á ketti, enda
skyldleiki þar á milli, og fætur langir og stæltir.
Ekki vita menn nákvæmiega, hve hart hlébarði get-
ur hlaupið. Á flótta undan bifreið hefur hlébarði þó náð
yfir 150 kilómetra hraða á klukkustund, og er allnokk-
,,A
Samt sem áður er það háttur
hlébarða að læðast að antilóp-
um, þar sem þær eru á
beit.Hann á það á hættu að
missa af bráðinni, ef anti-
lópurnar verða hans varar of
snemma.
Þetta dýr nýtur sín vel á
í; grassléttum Afriku og viö út-
I* jaðra eyðimarkanna I Suð-
vestur^-Asiu. Oftast fer þaö eitt
*J[ að veiðum.
I'.V.V.V.VAW.V.'AV.V.V.V
Þvf er sem sé þannig variö, að
hlébarðinn getur ekki hlaupið
mjög hratt nema fimm til sex
hundruð metra. Nái hann ekki
bráð á þvi færi, mæðist hann og
gefst upp.
Hlébarði Ieitast ævinlega við
að bita bráð sina á barkann —
eða öllu heldur: Klippa sundur
hálsæðarnar. Þess vegna stekk-
ur hann lika ávallt upp á bakið á
henni.
Fyrr meir áttu rikir Mongóla-
höfðingjar fjölda taminna hlé-
barða. Nú á dögum má á stöku
stað sjá fólk með hlébarða i
bandi.
1 Indlandi veiða menn full-
vaxna hlébarða, og jafnvel þá
má venja við að umgangast
fólk, ef rétt er að farið. Þeir eru
notaðir til veiða.

,*.*.*.
Sunnudagsblaö Tímans
357
'.V.V.V.V.V.V.V.V.V.WAV.V.V.V.V.V.V.'