Íslendingaþættir Tímans - 24.01.1969, Qupperneq 2

MINNING
THEÖDORA JÖNSDÖTTIR
HÓLI í BAKKADAL
Tlheódóra Jónsdóttir var fædd
15. apríl 1897 á Húsum í Selárdal
við Arnarfjörð. Foreldrar hennar
voru Jón Jónsson og Guðbjörg
Halldórsdóttir. Þau voru bæði
komin af greindu og dugandi
bændafólki, ætt Jóns var mest um
Arnarfjörð og Tálknafjörð, en
Guðbjörg var ættuð úr ísafjarðar-
djúpi innanverðu. Þau Jón og Guð
björg bjuggu fyrst á ýmsum stöð-
um í Arnarfirði, en síðast lengi á
Granda. Var Jón atorkumaður, en
missti snemma heilsuna. Guðbjörg
lifði hann í mörg ár og varð göm-
ul, mikil áhuga- og eljukona alla
tíð og svo minnug og fróð um
marga hluti að fágætt mátti telja.
Theódóra ólst upp á Granda hjá
foreldirum sínum. Hún giftist 8.
des. 1923 ungum og efnilegum
manni í nágrenni sínu, Þorvaldi
Gíslasyni, fóstursyni móðursystur
sinnar, Guðrúnar Árnadóttur og
manns hennar, Jóns Einarssonar á
Hóli. Tóku ungu hjónin við búi á
Hóli og bjuggu þar í sambýli við
systkin sín, hjónin Finnboga Jóns-
son og Sigríði Gísladóttur, til 1947
er þau fluttust til Bíldudals, þar
sem Þorvaldur stundaði sjó, en
úr norsku og. vann nokkuð við
þau störf.
Thorolf Smith var vinsæll mað-
ur og mikils metinn af vinum sín-
um og öðrum þeim, sem þekktu
hann og störf hans. Útvairpsmað-
ur var hann ágætur, hann flutti
marga þætti í útvairp, bæði frétta
auka af ýmsu tagi og Um daginn
og veginn, auk annarra erinda.
Bækur hans, t. d. um bandarísku
forsetana, urðu vinsælar og þóttu
glöggar og læsilegar. Hann var
snjall frásögumaðuí fg kunni vel
að gæða efnið lífi og sþennu.
2
það hafði hann raunar gert með
búskapnum meira eða minna allt
frá barnæsku. Til Reykjavíkur
fluttust þau hjónin 1952 og áttu
þar heima sáðan. Þorvaldur lézt
Samstarfsmenn Thorolfs í blaða
mannastétt eiga um hann margar
góðar minningar, og þeir muna
hann sem góðan dreng og ágætan
félaga, skemmtinn og félagslynd-
an. Hann var glæsimenni í sjón og
gerð og átti jafnan ríkan sam-
hug þeirra, sem kynntust honum.
Þótt störf hans og afköst á of
stuttu æviskeiði væru mikil og
góð, vissu þeir, sem þekktu hann
bezt, að allir hæfileikar hans, fjöl
þættar gáfur, menntun og miklir
mannkostir stóðu til meira hlut-
skiptis en örlög leyfðu. AK
15. janúar 1963 og hafði fengið
það orð hjá öllum, er af honum
höfðu nokkur kynni, að hann hefði
verið hið mesta valmenni.
Þau Þorvaldur og Theódóra eign
uðust 3 börn, sem öll eru búsett
í Reykjavík. Þau eru: Elsa, ógift,
Anna, kona Steins Guðmundsson-
ar kennara við Iðnskólann, og Páll
trésmiður kvæntur Höllu Stefáns-
dóttur.
Eftir lát Þorvalds bjó Theódóra
um skeið með Elsu dóttur sinni,
sem alla tíð hafði dvalizt á heim-
ili foreldra sinna, en síðustu árin
átti hún heima hjá Önnu dóttur
sinni og Steini manni hennar.
Ekki lét Theódóra Jónsdóttir
mikið að sér kveða utan heimilis-
Lífsstarf hennar var af hendi leyst
á heimili hennar og í lífsbaráttu
fólks hennar. Hún var kappsöm og
dugleg, að hverju sem hún gekk,
og vel verki farin. Hún var sein-
tekin nokkuð, en ákaflega trygg
og traust vinum sínum og raun-
góð þeim, er einhvers þurftu með-
Það er því ekki að undra, þótt
kunningjum og vinunr þyki
mikið skarð standa opið eftir, þeg"
ar hún er burtu horfin. Hún lézt
á gamlárskvöld siðastliðið eftir
langa og erfiða sjúkdómslegu,
72. aldursári.
Theódóra var einlæg trúkona,
ekki sízt eftir að lífsreynsla henn-
ar jókst og skilningur hennar á líf
inu þroskaðist. Guðstrú hennar
var sterk og alvarleg. Þangað sótti
hún styirk í erfiðleikum, sem líf$
lagði henni á herðar eins og öðr-
um mönnum. Þess er að vænta, a®
nýja árið hafi runnið upp yf’r
henni með meiri og sannari fögn-
uði en okkur má ljóst vera, semi
eftir lifum.
ölafur Þ. Kristjánsson.
ÍSLENDINGAÞÆTTIR