Íslendingaþættir Tímans - 04.03.1970, Side 3

MINNING
KJARTAN ÓLAFSSON
KENNARI
Hinn 13. des. sl. lézt í Hafnar-
firði Vestmannaeyingurinn Kjart-
®n Ólafsson, kennari. Hlýða þykir,
®ð við, sem lengst störfuð-
um með Kjartani, biðjum opin-
berar heimildir að geyma fyrir
okkur nokkur orð um hann, og
leitum við þá til íslendingaþátta
T’frnans.
Árið 1897 hófu búskap á Torfa-
st'öðum í Fljótshlíð Ólafur Sigurðs
son og Aðalheiður Jónsdóttir.
í>essi duglegu og samhentu hjón
áttu rætur að rekja til merkra
manna, sem sumir hverjir höfðu
á Iiðnum tímum og öldum -skráð
nöfn sín skýru letri inn í sögu
nierkra byggðarlaga og sögu þjóð-
arinnar.
Ólafur bóndi Si ;u'ðssou var frá
Snotru í Landeyjnm, sonur hinna
merku hjóna, Sigurðar bói.da Ólafs
sonar og Guðrúnar Þorsteinsdótt-
Ur, sem bjugjn um árabil í Múla-
koti í Fljótshlíð. Sigurður bóndi
^ar kominn af merkum embættis-
öiönnum á Suðurlandi og bænd-
Um góðum, svo sem Jóni bónda
Arngrímssyni frá Heylæk, sem
kominn mun hafa verið í beinan
karllegg af séra Gissuri Péturssyni
er var prestur að Ofanleiti í Vest-
tnannaeyjum 1689—1713 og skráði
sóknarlýsingu Vesfmannaeyja hina
fyrstu (Ein lítil undervísan um
Vestmannaeyja hát.talag).
Guðrún húsfrevja á Torfastöð-
um gat rakið ættir sinar til séra
T'áls skáida Jónssonar prests á
Kirkjubæ í Vestmannaeyjum.
Hjónin ólaf'Ur Sigurðsson og
Aðalheiður Jónsdóttir bjuggu á
Torfalæk til ársins 19J5. Það ár
Kuttu þau til Vestmannaeyja. Þau
eignuðust 14 bön og komust 10
iil fullorðinsára. Meirihiuti þess
barnahóps fluttisit með þeim til
®yja og nokkur þeirra hafa ílenzt
!>ar.
Yngsta barn þessara hjóna var
Kjartan Ólafsson, sem hér er
Oúnnzt lítillega. Hann fæddist
a® Torfastöðum 3. ágúst 1917 og
fSLENDINGAÞÆTTIR
því tæpra 8 ára, er hann gerð-
ist góður þegn Eyjanna. Eftir það
mótaði umhverfið hann öðrum
þræði. Hann lauk þar barnaskóla-
námi og svo gekk hann í Gagn-
fræðaskólanm í Vestmannaeyjum.
Þar hóf hann nám haustið 1931
og dvaldist þar tvo vetur. Brátt
kom þar í Ijós, hversu mikiil náms-
maður Kjartan var. Hæstu eink-
unnir yfir skólann hlaut hann báða
veturna, er hann nam þar. Jafm-
framt var hann fyrirmynd annarra
nemenda um alla framkomu, hæg-
látur, traustur, öruggur.
Þegar hér var komið sögu þessa
unglings, leyfðu ekki efni foreidr-
anna að lengra væri haldið á náms
brautinni að sinni. Þá tók Kjartari
Ólafsson til við að stunda sjó og
vann svo ýmsa verkamannavinnu,
er til féll milli sjósóknar. En ávallt
bjó með honum þrá til meira
náms. Hann vildi verða barnakenn
ari. Þessu marki náði hann. Kjart-
an Ólafsson lauk kennaraprófi vor
ið 1944. Þá stóð honum opin leið
til kennarastarfa. Hann réðst kenn
ari við Barnaskóla Vestmannaeyja
haustið 1954 og var hér kennari
í 11 ár.
Árið 1946 tók hann jafnframt
kennarastarfinu að sér bókarastörf
við Sparisjóð Vestmannaeyja síð-
ari hluta dagsins. Þar lágu þá leið-
ir okkar saman aftur, eftir að
hann lauk námi við Gagnfræða-
Bkólann.
Hvar sem Kjartan Ólafsson lagði
hönd á ptóginn, reyndist hann öt-
ull og góður starfskraftur. Þánnig
reyndisf hann fleiri en þeim,
sem þessi orð skrifar. Og þess
vegna hlóðust á hann margs kon-
ar trúnaðarstörf. Hann var t.d. að-
alendurskoðandi tveggja kaupfé-
Jaga í Eyjum, Kaupfélags verka-
manna og Kaupfélags Vestmanna-
eyja. Þá var hann gjaldkeri Stétta-
félags barnakennara í Eyjum og
krafturinn í framkvæmdum þeirra
er þeir byggðu þar kennarabú-
6taðii.
Samhliða hinum góðu námsgaf-
um og starfshæfni við andleg
störf, var Kjartan Ólafsson af-
burða dugnaðarmaður við verk-
lega vinnu og þá sérstaklega múr-
arastörf, sem hann stundaði hjá
ýmsurn bæði hér í bæ og í Hafnar-
firði, eftir að þau hjón fluttust
þangað haustið 1956. Þar gerðist
hann barnakennari við Barnaskóla
Hafnarfjarðar, sem síðar hlaut
nafinið Lækjarskólinn, eftir að
Hafnfirðingar eignuðust tvo barna-
skóla.
I Hafnarfirði endurtók sagan
sig. Hafnfirðingar fundu brátt,
hversu gáfaður og starfshæfur
Kjairtan kennari var og beittu hon-
um fyrir ýmsum félags- og menn-
ingarmálum. Hann var kjörinn for
maður Kennarafélags Hafnarfjarð
ar og sat fundi kennarasamtaka
landsins fyrir stéttarbræður sfna
í Hafnarfirði. Síðustu árin skipaði
hann eitt sætið í stjórn Sambands
íslenzkra barnakennara. Einn#g var
hann fulltrúi á nokkrum þingum
Bandalags starfsmanna ríkis og
bæja.
Mest var þó um vert, hversu
góður og gegn kennari Kjartan
Ólafsson var, alúðlegur við nem-
endur sína, skyldurækinn og lag-
inn uppalandi, sem nemendiirnir
3