Íslendingaþættir Tímans - 12.06.1970, Blaðsíða 14

MINNING
Hafliði Sigurður Hannesson
Hafliði Sigurður Hannessou
Sigurður, en það nafm notaði
Ihann ætíð, andaðist að heimili sínu
í Kefiavík þann 14. marz síðast
liðinn og var jarðsunginn frá Kefla-
víikurkirkju laugardaginn 21. sama
mánaðar.
Hanm fæddist að Efiri-Sumarliða
bæ í Holtum 11. júní 1898, sonur
Hannesar Ma-gnússonar bónda þar
og konu hans, Sigríðar Hafliðadótt-
ur. Var hann næstelztur sex syst-
Ikina, sem á legg komust. Sigurð-
ur tók við búsf'jrráðum að föður
sínum látnum og bjó þar til ársins
1943, að hann brá búi og hóf
6vínarækt, fyrst í nágrenni Reykja
víkur, en síðan i Keflavík í rúm
20 ár.
Sigurður Hannesson var um
unargt óvenjulegur maður og lítt
gefinn fyrir að ganga troðnar slóð-
ir. Hann fyrirléit sýndarmennsku
og óhreinlyndi umfram alit, koin
sjálfur til dyranna, eins og hann
var klæddur og ætlaðist tii, að
aðrir gerðu slíkt hið sama. Sigurð-
ur var þrekmaður mikiil á meðan
heilsan entist og hlífði sér hvergi,
ekki einu sinni, þegar kraftana tók
að þverra. Síðustu æviárin bar
hann sjúkdóm þann, sem dró hann
til dauða, með fádæma karl-
mennsku, þó enguim dyldist, sem til
þekkti, að hann var oft á tíðum
sárþjáður. En hann mátti ekki til
þess hugsa að verða, að þvi hann
taldi, öðrnm til byrði. Ifonum lét
betur að vera sá er veitti.
Það var ætíð hressandi að tala
við Sigurð, hann var greindur vel
og mótaði með sér sinar ákveðhu
skoðanir á þeim málum, sem bar
á góma og var gjaman ómyrkur
í máli. Ég undraðist oft hina-
næmu tilfinningu hans fyrir ls-
lenzkri tungu og sárnaði honum
oft, þegar hann varð var við óvand-
að mál í blöðum og útvarpi.
Hestar áttu riikan þátt í ,lífi Sig-
urðar og átti hann jafnan fleiri eða
færri, allt tii hinztu stundar og
mátti ekki til þess hugsa að láta
þá síðustu frá sér. Það leyndi sér
etkki, að sú vinátta var endurgold-
in, þegar þeir fögnuðu húsbónda
sínum, er hann vitjaði þeirra.
Sem drengur dvaldist ég í nokk-
ur sumur í sveit að Sumarliðabæ
hjá Sigurði og ömmu minni Þór-
kötlu Þorkelsdóttur, sem var ráðs-
kona hjá honum í þrjátiu ár. Tókst
strax með okkur mikil vinátta,
sem hélzt æ síðan, 'enda voru þessi
sumur unaðslegir dagar fyrir lít-
inn dre-ng, sem var að uppgötva
furðuverk náttúrunnar og þyrsti
eftir svari við öllu því ókunna, sem
fyrir augu og eyru bar. Sigurði
virtist falla þetta hlutverk læriföð-
urins vel í geð og gerði sér far um
að leyfa mér að fylgja sér sem
oftast, er hann -sinnti störfum sín-
um og greiddi úr öllum spurn-
ingunum á sinn rólega og hlýlega
hátt. Hann var óþreytandi við að
Guðjón
Guðjón á Pósthúsinu er dáinn.
Hann lézt á Borgarsjúkrahúsinu j
Reykjavík 11. þ.m.. Þó að það sé
óhjákvæmilegt lögmál, að allt, sern
lifir, verði að deyja bregður manni
þó ónotalega við, þegar samferða-
mennirnir kveðja, ekki sízt, þegar
maður hefur nýlega hitt þá glaða
og reifa í fullu fjöri. Það hefur
myndazt tóm, sem ekki verður
fylit. Maður lítur til baka yfir far-
inn veg og rifjar upp minningar
um liðnar góðar stundir. Hrekkur
stöku sinnum við, þega-r maður
man eftir einhverju, sem láðist að
gera, greiða, sem gleymzt hafði að
þakka, hlýju sem láðst hafði að
endurgjalda í önn líðandi stundar.
Allt í einu er þetta orðið um sein-
an. Það verður ekki gert á morgun
brýna fyrir mér virðingu fyrir
náttúrunni og öllu lífi, sérstaklega
ba-r hann um-hyggjiu í brjósti fyrir
því, sem var veikburða oig minni
máttair. Mörg minnis-stæð atvik
renn-a upp í huga minn þessa dag
ana, frá samverustundunum með
Sigurði á Sumariiðabæ, og öll eiga
þau það samei-ginlegt, að þar hvil-
ir enginn skuggi á.
Fyrir þessar ógleymanlegu
stundir fyrir a-ustan, svo og fyrir
margt annað vinarbragð, se-m hann
sýndi mér síðar, þakka ég honum
af alh-u-g. Ég verð forsjóninni ævin-
lega þakklátur fyrir að láta mig
verða á vegi þessa drenglundaða
heiðurs-manns.
Blessuð sé minning hans.
Eiríksson
eða hinn daginn. Aldrei.
Guðjón Eirí-ksson fæddist að
Gýgj-arhól í Biskupstungu-m 29.
júlí 1889. Foreldrar hans- voru Ei-
ríkur, áður bóndi í Halakoti í Bisk-
upstungum, Jónsso-nar bónda á Set
bergi við Hafnarfjörð, Guðmunds-
sonar, og kona hans, Kristín Guð-
mundsdóttir bónda í Kjarnholtum
í Biskupstungum, Diðriksso-nar.
Guðjón átti heima á Gýgjarhóli til
9 ára aldurs, en fó-r þá í fóstur til
Egils á Kjóastöðum í Biskupstung-
um. Þar átti hann heima til 18
ára aldurs. Þá fluttist hann til
Reykjavíkur og var þar í tvö ár.
Haustið 1909 fór hann á Alþýðu-
skólann á Hvít-árbakka í Borgar-
firði og var þar rnæstu tvo vetur,
en síðan «inn vetur á Hvanneyri
14
ISLENDINGAÞÆTTIR