Íslendingaþættir Tímans - 12.06.1970, Blaðsíða 17
tdl þín á þessurn tímamótum ævi
þimnar. Að vinna fyrir aðra, án
þess að hugsa til endurgjalds, er
þitt aðalsmerki, sem þó lætur
óreiðanlega aldrei falla meðan lif
og heilsa endist.
Lifðu því ætíð heill.
Kópavogi 10. maí 1970.
Jón Skaftason.
Margt er sér til gamans gert
geði þungu að kasta,
það er ebki einskis vert,
að eyða tíð án lasta.
Mér er þessi vísa svo eðlileg á
vörum, þegar ég hugsa til Vaitýs
Guðjónssonar, sem fæddist 8. maí,
1910 að Lækjarbug í Hraunhreppi,
Mýrarsýslu, og er því sextugur að
aldri.
Valtýr Guðjónsson stundaði nám
í AJbýðuskólanum á Hvítárbakka,
ásamt Ingólfi Jónssyni ráðherra og
fleiri góðum mönnum. Valtýr á
Þar rætur, sem mynda lifandi
tengsl við það þjóðlíf, sem okkur
er svo nauðsynlegt að muna, til
Þess að hægt sé að byggja fslend-
ingum bjarta framtíð, án þess að
örjóta niður það bezta í fairi þeirra
með ómeltum útlendum aðferðum.
Að loknu námi í Hvítárbakkaskóla
innritaðist Valtýr í Kennaraskóla
Islands og lauk þar prófi 1931,
síðan befur hann búið í Keflavík,
og sinnt þar fjölmörgum trúnaðar-
störfum af þeirri árvekni og sam-
vizkusemi, sem hann er svo vel
þekktur fyrir. Kynni mín af Valtý
Guðjónssyni hófust fyrsta árið,
sem óg var handavinnukennari
drengja í Keflavík, en þá varð
Valtýr bæjarstjóri, svo sem frægt
er orðið. Ekki hafði ég starfað
lengi sem smíðakennari, þegar
þæjarstjórinn kom til mín í fylgd
tlerman.ns Eiríikssonar skólastjóra
é einni af sínum fjölmörgu eftir-
ötsfeirðum I opinberar stofnan-
lr til þess að tryggja sem bezta
stjórn á bænum. Síðan Valtýr
Hnmtist þannig af eigin raun í
hverju ófremdarástandi þáverandi
Sfníðakennsluhúsnæði vair, hefur
þann' jafman verið mér drýgstur
þaukuir í horni viðvíkjamdi lagfær-
lin@u á starfsaðstöðu. Hlu heiUi hef-
Valtýr orðið að berjast fyrir
hrnbótum í bænum í minnihluta að
stöðu, sem hvað átakanlegast birt-
lst hór í minningu þess er hann
Se,m bæjiarstjóri knésetti meiri
hluta bæjarstjórmar og knúði til
með rökum að leyfa ráðmingu á
þvottakonu til þess að þrífa smíða-
kennslustofu skólanma sem aðrar
kennslustofmr. Þá buðu forpokað-
ir afturhaldskurfar t.d. upp á
hreinsun smíðastofun-nar einu
sinni í mánuði. Mörg fleiri dæmi
gæti ég nefnt en læt nægja að
minna á það hér, hvernig hann
brást við þegar til umræðu var á
■bæjarstjórnarfundi nú í vetur bréf
frá mér varðandi þrengsli í smíða-
stofu skólans. Þá taldi einn Alþýðu
flokksfulitrúinn einsætt að fjar-
lægja kennslutækin til þess að
nemendumir kæmu-st fyrir, en
Valtýr reis þá upp og kvað eðli-
leg-ra að stækka viðkomandi skóla
stofu, sem óumdeilanlega reyndist
réttari lausn, enda samþykkt síðan.
Valtýr Guðjónsson er lis-trænn
m-aður svo af ber, ekki einungis á
sviði tónlistar, sem hann hefur iðk-
að á-rum sarnan við söngstjórn og
hljóðfæraleik, heldur er hann ei-nn
ig listilega vel ri-tfær og með af-
brigðum 1-agtækur. Það er því e-ng-
in furða, þótt slífcur maður skilji
fjöld-anum betur hvílík uppeldis-
áhrif iðkun hollra tómstundastarfa
hefur á yn-gri, sem eldri, enda
hvatti hann óspart til þeirrar starf-
semi, sem farið hefur fram hór í
Gagnfræðaskóla Keflavík-ur í vet-
ur og miðaðist við að fá sem flesta
aldursflok-ka til þess að vi-nna sam
an og afmema þannig kyn-
slóð-ask-ipti. Valtýr 1-ét sér þá e-kki
nægja orðin tóm, frekar en endra
nær, heildur starfafði af ful-lum
krafti svo sem hans er vandi. Kefl-
vískir kjóse-ndur notuðu fyrsta
tækifæri se-m þeim -gafst til þess
að lýsa megnri óánægju sinni yfir
þeim f-lokkum, sem séð hafa bæj-
arbúum fyrir frámunalega lélegri
stjórn í allt of mörg ár, með þvi
að fella all-a bæjarfulltrúa þeirra
í prófkjö-ri. Þeita tækifæri fengu
kjósendur í bænu-m vegna þess, að
fylgi flokkanna hafði minnkað í
réttu hlutfalli við það, sem fylgi
Framsóknarflokksins undií stjórn
Valtýs Guðjónssonar hafði aukizt.
Hinn almenni kjósandi hefur þó
einungis breytt nöfnurn á listiun
afturhaldsf-lokk-auna, hliðstæti þvi
sem breytt væri um lit á úr sór
-gen-ginni -aflóga bíJdrusln.
Fylgisauknin-g Framsóknar-
flokksins í Keflavik ár eftir ár sýn-
ir vaxandi velþókn-un á forystu
V-altýs og bæjarfulltrúum flokks-
ims.
Þe-gar forysta . Fra-msóknar-
flokksins í Keflavík fór samt fram
á það við stuðningsmenn flofcks-
ins að þeir tæk.ju þátt í skoðana-
könnun um framboð eftir allt, sem
gerzt hafði hjá afturhaldsflokkun-
um, áttu margir erfitt með að
skilja slíka lýðræðisást öðruvísi en
gefna forsendu fyrir breytingu og
jafnvel ákveðna ósk í þá átt. Það
er því álit mikils fjölda manna,
sem ég hef rabbað við, að sjaldan
hafi stjórnmálamaður komið stand
andi niður úr stærra heljarstökki
en Valtýr Guðjónsson í það sinn.
Mjög vel skarpur maður, sem ég
met mikils, lét þess getið ekki alls
fyrir löngu, að stuðningsmenn
Framsókna-rflokksins í Keflavík
væru líkir De Gaulle. Aðspurður
svaraði hann: „De Gaulle vék
Pompidou úr embætti forsætisráð
herra og sá jafnframt um að hann
væri í sem nánustum tengslum
við þjóðlífið, því hann ætlaði
Pompidou annað og m-eira hlutverk
Allir vita síðan hve-rnig bankastjór
inn va-rð forseti lands síns með al-
ræðisvaldi. Þannig færðu stuðn-
ingsmemi Framsóknarflokksins
Val-tý Guðjónsson úr fyrsta sæti í
annað á lista sínum, svo banka-
stjórinn væri í sem nánustum
te-ngslum við það markvert sem í
byggðarlaginu bæri á gó-ma og jafn
vel enn f-rjálsari í þeim aiþingis-
kosningum er í náinni framtíð
verða svo mikilvægar".
Ég t-ek af alhug undir orð þessa
ágæta m-anns, því ég þekki enga-n
á fslandi, sem ég kysi fremur til
forystu í menntamálum íslendinga
en Valtý Guðjónsson, sem vaxinn
er upp í anda ungmennafélags-
hreyfingarinnar, þekkir af eigin
rau-n mikilvægi ungbarnakennsl-
unnar, hefur brennandi áhuga á
að bæta verk-nám með því að
g-era skólakerfið í heilö lífrænna
og sem bezt viðkomandi sjálfu
þjóðlífinu, og veit að Hás-kóli ís-
lands verður því aðeins nógu góð-
ur, að allar fræðs-lustofnanir aðrar
i þjóðfélaginu séu sem bezt verð-
ur á kosið.
Valtýr, kæri vin-ur!
Um leið og ég ósk-a þér og þín
um innilega til hamingju á þess-
um merku tíma-mótum i lífi þínu,
er það j-afnframt ósk mín þjóðinni
til handa, að hún megi sem lengst
njóta þín í sem veigamestu hlut-
verki, og sem bezt læra að eyða
tíð án lasta.
Hrlingur Jónsson.
^SLENDINGAÞÆTTIR 17