Íslendingaþættir Tímans - 02.12.1970, Síða 16

PÁLL SVEINBJÖRNSSON
BIFREIÐARSTJÓRI
Það hefur dregizt lengur en ætl-
að var í fyrstu, að minnast Páls
jveinbjörnssonar bifreiðarstjóra,
m hann andaðist hér á sjúkrahúsi
. júní s.l. eftir langvinna van-
heilsu. Útför hans var gerð frá
Sauðárkrókskirkju 13. sama mán-
aðar. að viðstöddu fjölmenni.
Með Páli er horfinn af sjónar-
sviði okkar greindur, og nokkuð
sérstæður persónuleiki, sem ég hef
áslæðu til að þakka fyrir hlýja og
góða viðkynningu þótt stutt væri.
Þannig mun einnig vera um fjölda
marga aðra er áttu með honum
einhverja samleið.
Páll, er var Húnvetningur að ætt
og uppruna, fæddist að Kjalar-
iandi 8. marz 1909 og ólst þar upp
tii íullorðinsára. Foreldrar hans
voru hjónin Ósk Sigurðardóttir og
Sveinbjörn Guðmundsson er þar
bjuggu. Páll var einkabarn þeirra.
Þau hjón voru bæði vel látin og
bjuggu við góðan efnahag á þeirra
tima mælikvarða. Uppeldi hans
mun hafa’ mótazt nokkuð af eftir-
læti eins og oft vill verða þar sem
einkabörn eiga í hlut. Móðir hans
mun hafa sýnt honum mik-ið ást-
ríki í allri umönnun, kom það oft
fram er hann minntist liðinna daga
í foreldrahúsum.
Á uppvaxtarárum Páls var skóla
ganga unglinga ekki almenn þótt
um efnaheimili væri að ræða, þeg-
ar frá er skilin takmörkuð barna-
uppfræðsla. Þá var lífsbaráttan
eini framhaldsskólinn sem allir
áttu vísan, án tillits til fjárhags-
ástæðna og manngreinarálits.
Eðlisgáfur og lífsharka réðu mestu
um notagildi þess iærdóms,
en samfélagið annaðist eink-
uninagjafirnar. Páll fékk áhuga
á bílum, og raunar allri
vélvæðingu strax og hann
komst í snertingu við þá,
og átti mjög auðvelt með að tiT-
einka sér allt er laut að því. Bæk-
ur hans um þau efni skiptu mörg-
um tugum bæði á islenzku og er-
iendum málum, sem hann hafði
náð valdi á með sjálfsnámi.
Páll lærði á bil hjá Árna Daníels
syni kaupmanni á Sauðárkróki, en
Árni mun hafa komið með fyrsta
bílinn í Skagafjörð. Eftir það varð
aksturinn ævistarf Páls. Akstur
um þjóðvegi landsins við hinar
margbreytilegustu aðstæður á öll-
um árstíðum en alla jafna erfiðar.
Þótt ástand þjóðvega ok'kar nú
sé ekki talið til fyrirmyndar, er
það ekki á neinn hátt sambærilegt
við þá ruddu troðninga, sem víða
lágu um landið þegar Páll byrjaði
að aka. Samfellt, í meira en aldar-
fjórðung hélt Páll styrkum og lán
sömum höndum um stýrið og hann
ók alltaf heilum vagni heim. Starfs
tími hans hjá Kristjáni bílakóngi á
Akureyrí mun hafa verið um 10 ár,
á Norðurleið sem nú er
kölluð og viðar. En , lengst
ók hann hjá BP, 19 ár.
Öllum sem ég hef spurt um
hæfni Páls sem bílstjóra ber sam-
an um að hann hafi verið því
starfi frábærlega vel vaxinn, dug-
legur, öruggur og áræðinn árn þess
að gleyma því, að gætnin varðar
þó jafnan mestu. Saga langferðabíl-
stjóra á íslandi verður ekki skrif-
uð án þess að Páll skipi þar veg-
legt rúm.
Þegar heilsan brást og ekki var
lengur hægt að aka, vann hann um
tíma sem skrifstofumaður hjá bif-
reiðarverkstæði K.S. á Sauðár-
króki.
Páll Sveinbjörnsson kvæntist
ungur Sigrúnu Fannland og stofn-
uðu þau heimili á Sauðárkróki.
Þeim varð sex barna auðið. sem
öll eru komin til fullorðinsára. vel
kynntir og dugmiklir þjóðfélags-
borgarar. Þau eru: Haukur mjólk-
urfræðingur á Sauðárkróki, Hörð-
ur bakarameistari á Akanesi, Ósk-
ar bifvélavirki í Keflavík, Kolbeinn
verkamaður Keflavík, Ásta húsfrú
Keflavík og Bragi hefur dvalið er-
lendis. Páll og Sigrún slitu sam-
vistum. Seinni kona Páls varð Auð-
björg Gunnlaugsdóttir frá Illuga-
stöðum í V. Húnavatnssýlu, kom
in af merkum húnvetnskum ætt-
um. Hún var ekkja Péturs Gunn-
arssonar, sem einnig var ættaður
úr V. Hún. Hefur hún rekið hús-
gagnaverzlunina Vökul á Sauðár-
króki um nokkurt árabil. Kynni
mín af Páli og Auðbjörgu voru
ekki mikil fyrr en við hjónin flutt-
um sem leigjendur á efri hæð í
húsi þeirra í Aðalgötu 12. En það
var um áramót s.l. vetur- Tóku
þau okkur strax frábærlega vel.
Dyr þeirra stóðu okkur ávallt opn-
ar og þannig var einnig um vin-
áttu þeirra. Er því ekki ofmælt að
við höfum stofnað heimili okkar í
skjóli þeirra beggja og búum við
enn í góðu nábýli við Auðbjörgu.
Skapgerð Páls var með nokkr-
um litbrigðum. Tilfinningasemi
hans gat stundum jaðrað við barna
skap og skammt á milli hryggðar
og gleði, kvíða og tilhlökkunar.
Hamn kunni frá mörgu að segja og
ISLENDINGAÞÆT ÍIR