Íslendingaþættir Tímans - 05.04.1975, Síða 15

Halldór Guðmundsson
Siglufirði
F. 23/5 1889
D. 28/1 1975
HALLDÓR Guðmundsson var jarð-
settur frá Siglufjarðarkirkju, 8. febr.
sl. að viðstöddu fjölmenni.
Halldór var þjóðkunnur athafna-
maður, kenndur við hús sitt við Vetr-
arbrautina á Siglufirði sem heitir
Frón. Allir kannast við Halldór i Frón,
nánari lýsing óþörf.
Hann var sonur Guðmundar Björns-
sonar bónda i Böðvarshólum i Vestur-
Húnavatnssýslu og Þórunnar Hans-
dóttur frá Litla-Ósi. Hann ólst upp á
Bergsstöðum og Böðvarshólum til 18
ára aldurs við venjuleg sveitastörf en
fór þá á Flensborgarskóla i Hafnar-
firði og stundaði þar nám 1908-1910.
Flensborgarskóli var i þá daga mjög
góður skóli (og er sennilega enn) og
margir ungir menn þeirra tima fengu
þar sitt veganesti, sem hefur dugað
þeim vel.
hver sem i hlut átti. Hitt var lika jafn-
vist, að hún var langminnungri á það
sem hún taldi sér vel gert, en almennt
gerðist.
Arin á Litlu-Ásgeirsá hafa verið
henni góöur hvildartimi, þar sem hún
naut þess að lifa með börnum þeirra
Ólinu og Sigurvalda, sem hún unni
mjög, enda gagnkvæmt á báða vegu,
að ég hygg.
A siöustu árum ævinnar átti hún við
margs konar vanheilsu að striða, og
var þá oft þungt haldin. Þessar byrðar
bar hún æörulaust i trausti á Drottin
sinn, og frelsara, sem hún fékk oft að
reyna aö styrkti hana og gaf henni
bjarta von til framtiðarlandsins, hin-
um megin grafar.
Útför Ingibjargar fór fram, að Viði-
dalstungukirkju, þann 8. júni. Var fjöl-
mennt viö útförina, og margir langt að
komnir.
Að siðustu vil ég, og fjölskylda min,
votta Gunnari, og öllum ástvinum
Ingibjargar, innilegustu samúö, við
andlát hennar, og kveðjum við hana
með vinsemd og þökk.
Gunnþór Guömundsson
Arið 1910 fór Halldór til Noregs og
dvaldist þar i nokkur ár. Þar nam
hann beykisiðn ásamt ýmsu fleiru,
sem að gagni mætti koma, norska hag-
sýni og fleira.
Eftir heimkomu frá Noregi byrjaði
hann á sildarsöltun á Siglufirði, einn af
hinum kunnu brautryðjendum á þvi
sviði, og hefur alla tið siðan verið Sigl-
firöingur i húð og hár. Þar setti hann
upp fyrstu tunnuverksmiðju á Islandi,
rak umfangsmikla útgerð og verzlun
um áratuga skeið.
Arið 1918 kvæntist Halldór Sig-
riði Hallgrimsdóttur og áttu þau 3
börn, sem öll urðu góðir og þekktir
borgarar, öll búsett i Reykjavik, en
þau eru: Birna gift Vilhjálmi Guð-
mundssyni verkfræðingi og fram-
kvæmdastjóra Sildarverksmiðja rikis-
ins, sem dó um aldur fram af slys-
förum, Gunnar framkvæmdastjóri
sem dáinn er fyrir tæpum tveim árum
kvæntur Guðnýju óskarsdóttur Hall-
dórssonar hins þekkta sildarútgerðar-
manns, og Sævar ljósmyndari kvæntur
Auði Jónsdóttur Hannessonar múr-
arameistara. Þau hjón Halldór og
Sigriður slitu samvistir 1933.
Halldór var hógvær i framkomu
allri, kurteis i viðmóti og hafði ávallt
opin augu fyrir öllu sem að gagni
mætti koma. Hann var maður
stórhuga, iðinn og ástundunarsamur
við hina breytilegu en sifellt nokkuð
erfiðu lifsbaráttu og gekk á ýmsu á
hans lariga vinnudegi eins og vænta
má . Það má segja um Halldór eins og
Jóhannes úr Kötlum orðar það, að
hann ,,hafi ýmist borið arfinn hátt eða
varizt grandi”. Hann var alla tið
æðrulaus, rólegur, ræðinn, fyrirmann-
legur og skemmtilegur og hélt þessum
mannkostum til æviloka.
Halldór fékk hægt andlát,
verðskuldaða náðargjöf frá forsjóninni,
sofnaði að kvöidi dags og vaknaði ekki
aftur. Löngum og erilsömum vinnu-
degi lokið án langvarandi sviptinga við
manninn með ljáinn.
Ég sendi þessum aldna
heiðursmanni hinztu kveðjur og votta
börnum hans, tengdadætrum, barna-
börnum og öðrum ættingjum, vinum
hans og venzlamönnum samúð við
andlát hans og útför.
Guöfinnur Þorbjörnsson
íslendingaþættir
15