Íslendingaþættir Tímans - 24.09.1977, Síða 33

Íslendingaþættir Tímans - 24.09.1977, Síða 33
Guðmundur Jónsson Fæddur 4. ágúst 1905 Dáinn 13. mars 1977. Meft Guömundi Jónssyni er genginn sérstaklega samvizku- samur, skyldurækinn og traustur maftur, sem aldrei mátti vamm sitt vita. Hann andaftist á Borgar- spitalanum 13. marz siöastliftinn og fer vitför hans fram á morgun frá Fossvogskirkju. Guftmundur Jónsson fæddist 4. ágúst 1905 aö Arnarnesi i Keldu- hverfi i Noröur-Þingeyjarsýslu. Foreldrar hans voru Ólöf Guö- mundsdóttir og Jón Sigurgeirs- son. Guömundur ólst upp meö móöur sinni. Um fjögurra ára aldur fluttu þau að Valþjófsstöö- um i öxarfiröi og siöar aö Skóg- um i sömu sveit. Guömundur var bundinn átt- högum sterkum böndum. Hann talaöi oft af miklum hlýhug um bernsku- og æskuheimilin, Val- þjófsstaöi og Skóga. Um tvltugt flytur Guömundur til Húsavikur og á þar heima til 1942, en eftir þaö átti hann heima i Reykjavik. A Húsavík hélt hann heimili meö móöur sinni og var henni mikil stoö og stytta eftir aö hún missti mann sinn og orðin ekkja. A unglingsárunum vann Guö- mundur hin venjulegu sveita- störf. 19 ára byrjaöi hann aö stunda sjóinn og sjómennska var hans aöalstarf um þriggja ára- tuga skeiö. Hann var ýmist á síld- arbátum eða öörum fiskiskipum. Vélstjóraréttindi fékk hann 1942 og var um tima vélamaöur á strandferöaskipinu Heröubreiö. 1 10 ár var Guðmundur vélamaöur á m.s. Kötlu sem sigldi þá til lærðir menn eða leikir. Hann var fullur af nýjum hugmyndum til framfara i ýmsum efnum, sem að sjálfsögðu var honum ofvaxið að framkvæma. Ég kveð þenna kæraleikbróöur minn og frænda, fermingarbróð- ur og vin með -þakklæti fyrir ógleymanlegar samverustundir á langri æfi okkar beggja. Margréti konu hans, börnum og barna- börnum, flyt ég innilegar samúð- arkveðjur. Sigurvin Einarsson íslendingaþættir margra landa. Þau ár voru hon- um hugleikin og minnisstæö. 1 janúar 1957 hóf Guömundur störf hjá Oliufélaginu h.f. og vann þar óslitið alla tiö siöan. Um áramótin 1956 og 1957 stofna þau, Ingibjörg ólafsdóttir systir min og Guömundur Jóns- son, heimili hér i Reykjavik. Þau eignuðust einn son ólaf, (f. 16. april 1959), sem stundar nú nám i Menntaskólanum i Reykjavik. Guömundur var góöur heimilis- faðir og hugsaöi vel um eiginkonu sina og son. Heimili þeirra ein- kenndist af góövild og gestrisni. Þaö var áberandi hve umhugað Guömundi var um tengdafólk sitt. Hann haföi jafnan brennandi á- huga á störfum þessog velgengni, sispyrjandi um búskapinn og annað sem snerti okkur systkini Ingibjargar. Fyrir þetta er mér bæöi ljúft og skylt aft þakka. Eins og áöur er fram komiö hóf Guðmundur störf hjá Oliufél. I ársbyrjun 1957. 1 júni 1966 opnaöi Oliufélagiö nýja og mjög full- komna bensinstöö viö Borgartún I Reykjavik. Guömundur Jónsson var þá ráöinn forstöftumaöur þeirrar stöövar og sýnir þaö vel hiö mikla traust sem húsbænd- urnir báru til hans. Enda var þaft óhætt. Ég vann hjá Guömundi tima og tima I nokkur sumur vift bensínstöðina i Borgartúni. Þá kynntistég vel hversu skylduræk- inn, samvizkusamur og nákvæm- ur starfsmaður hann var. Hag Oliufélagsins barhann mjög fyrir brjósti. Honum var kappsmál aö .. viöskiptavinirnir fengju skjóta og góöa afgreiöslu og aö allt væri hreinlegt og i eins góöu lagi á stööinni og kostur var. Snyrti- mennska var Guftmundi I btóft borin. Dagleg umgengi Guftmundar og öll framkoma einkenndist af hógværö, góövild og heiftarleika. Hann var aö eðlisfari dulur og frábitinn þvi aö trana sér fram. í góöu tómi var gaman aft eiga orft- ræftur viö hann um landsins gagn og nauösynjar. Hann fylgdist vel meö þjóömálum og haffti ákveftn- ar skoftanir á mönnum oc málefn- um llöandi stundar, en hann gerfti litiö aö þvl aft troöa þeim upp á aöra. 1 sjúkdómsstriöi hans á siftustu mánuðum leyndi sér ekki hans mikla karlmennska og sálarró. Þegar hann var heimsóttur, var hann alltaf i góöu andlegu jafn- vægi, glaöur og hress og kvartaöi aldrei. Hann gat gert aö gamni sinu, talaö af áhuga um daginn og veginn svo lengi sem hann mátti mæla. Þetta fannst mér aðdáun- arvert. Aö leiöarlokum vil ég þakka Guðmundi fyrir öll okkar sam- skipti og vinsemu nans I minn garö og minna á liðnum árum. Blessuft sé minr.ing hans. Eiginkonu og syni votta ég mina dýpstu samúft. Þcrsteinn ólafsson.

x

Íslendingaþættir Tímans

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Íslendingaþættir Tímans
https://timarit.is/publication/303

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.