Heimilistíminn - 16.05.1974, Blaðsíða 46

★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
I
★
$
(Jtgefandi Framsóknarflokkurinn
Framkvæmdastjóri: Kristinn Finnbogason. Ritstjórar:
Þórarinn Þórarinsson (ábm.), Jón Helgason, Tómas
Karlsson, Auglýsingastjóri: Steingrimur Gfslason. Rit-
stjórnarskrifstofur i Edduhúsinu við Lindargötu, simar
18300-18306. Skrifstofur i Aöaistræti 7, simi 26500 — af-
greiösiusimi 12323 — auglýsingasimi 19523.
Blaöaprenth.f.
HEIMBblS
* Umsjón: Snjólaug Bragadóttir
★
★-tc-Mc-Mc-k-Mc-Mc-tc-tc-tc-lc-Mc-tc-tc-tc-lc*************************************
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
Í
!
0 Sjö mánaða
leiö og maöur stendur upp. Reynslan hef-
ur kennt þvi, að það fyrra er merki um
eitthvað skemmtilegt, en það siðara er
merki um eitthvað leiðinlegt. 4
Nú fara lika hlutir að verða til i minni
barnsins — þeir eru til, þó að þeir sjáist
ekki. Ef eitthvað er breitt yfir hringluna,
meðan barnið sér til, lyftir það klæðinu til
þess að gá að hringlunni. Hins vegar dett-
ur barninu ekki i hug að lyfta hvaða klæði
sem er, eða púða, til að leita að horfinni
hringlu. Hver hlutur er á sinum ákveðna
stað. Barnið heldur áreiðanlega, að ef
hringla hverfur undir klæði og finnst siðan
undir púða, að um allt aðra hringlu sé að
ræða. Alveg eins og það heldur, að stóll-
inn, séður neðan frá, séður ofan frá og frá
hlið, þetta séu þrir gjörólikir stólar. —
Ekki sami stóllinn, séður frá þrem
sjónarhornum.
Barnið veit heildur ekki, hvernig hlut-
irnir eru tengdir hver öðrum. Það skynjar
rúmið á vissan hátt, en það er „flatt”. A
þessu timabili fer barnið að hafa áhuga á
þessu samhengi. Ef barnið til dæmis tog-
ar i púða til þess að ná i hringlu, sem ligg-
ur á honum, verður það stórhrifið af þeirri
uppgötvun, að hringlan skuli hreyfast um
leið og púðinn.
Það fer að kasta hlutum frá sér og gá að
þvi af áhuga, hvað um hlutinn verður. Það
er óþreytandi að fara i feluleik — við full-
orðna fólkið — leikinn, þar sem sá full-
orðni er ýmist týndur, eða kemur i ljós.
Barnið skriöur og gengur og skynjar tal-
máiiö.
Nú fer barnið að hreyfa sig upp á eigin
spýtur, skriður eða gengur hvert svo sem
það sjálft vill fara, og kemst að raun um
það á þennan hátt, að alltaf ber eitthvað
nýtt við, sem þaö þarf að venjast. Stigar
eru brattir, hjólaborö rúlla, og smám
saman, meö þvi að reyna i sifellu nýjar
aðferðir, kemst barnið að raun um,
hvernig það venst bezt þessum eiginleik
stigans og hjólaborðsins.
Barnið er sifellt að gera tilraunir með
hina ýmsu hluti, það uppgötvar fljótt
muninn á hlutum, sem hreyfast, og hlut-
um, sem eru kyrrir, staðsetningum eins
og i og á, yfir, undir, bakvið, fyrir framan
og við hliðina á.
Það stingur fingrunum eða skeiðinni i
krukkuna og i smugur og göt, það togar i
dúkinn til þess að athuga, hvað vasinn,
sem stendur á honum, gerir, og það verð-
ur ógurlega kátt yfir þvi að sjá mjólkina
breyta um svip og breiða úr sér i stórum
polli á borðinu. Nú fer barnið lika að veita
þvi eftirtekt, að hinir ýmsu hlutir hafa i
för með sér alls konar hljóð — þeir bera
heiti. Og þetta hefur þau áhrif, að barnið
fer að mynda sér mál.
Barnið talar, það hugsar, að sinu leyti i ó-
hlutiægum táknum, frá 1 1/2 árs aldri tii
tveggja ára.
Á þessu tímabili sigrast barnið á mál-
inu, það merkið það, að barnið veit nú, að
hlutir eru til, ekki aðeins hér og nú held-
ur alltaf. Það hefur öðlazt mynd af hlutn-
um, og það ræður yfir heiti á þessum hlut,
orbi. Barnið byrjar með öðrum orðum á
þvi að geta hugsað óhlutrænt. Það merkir
það aftur, að barnið getur lika fundið
lausnina á vandamáli — ekki aðeins með
þvi að þreifa sig áfram eða reyna fyrir
sér, heldur lika með því aö hugsa.
Barnið er orðið hugsandi vera, og það
getur ekki aðeins fengizt við hluti, heldur
lika óhlutlæg tákn.
0 Amin
Næstu mánuðina eftir brottrekstur
Asiumannanna úr landi var Amin hers-
höfðingi i miklum metum hjá Uganda-
búum, sem höfðu fengið að yfirtaka eignir
þeirra og reyna aö reka fyrirtækin, sem
þeir höfðu skilið eftir. En engu að siður
henti það, að fregnir af óróa bárust
honum til eyrna.
í júlimánuði á siðasta ári endurskipu-
lagði hann herstjórnina, meðal annars
með tilliti til eftirmanns sins og til þess að
lægja óánægjuöldur meðal æðstu manna.
1 sama mánuði tók hann i sinar hendur öll
dómsmál i landinu og skipaði herdóm-
stólum að taka við af borgaralegum dóm-
stólum.
En hann hélt vinsældum sinum. Hann
vildi gjarnan vera þekktur sem „Dada”
eða „Stóri pabbi”, og ofsalegt skaplyndi
hans hefur verið stökkbretti fyrir út-
breiddar vinsældir hans.
Hann fer iðulega i þyrlu til afskekktustu
héraða landsins til þess að vinna hug
hinna innfæddu. Og i nýafstöðnu stríði
Israela og Araba birtist hann skyndilega i
fullum hergalla — lét skina i vængi fall-
hlifahermannsins, sem hann hafði fengið
hjá israelskum leiðbeinendum — i
Amman og Damaskus, og hét málstað
Araba stuðningi. Hann lýsti þvi yfir, að
sveitir hans berðust við hlið Arabanna.
Ennfremur fullyrti hann, að Bretland,
Bandarikin og ísrael hygðu á innrás i
Uganda.
Slikar fullyrðingar vekja bros manna
utan Uganda, en þeim er vel tekið i
landinu sjálfu, og þær eiga ekki litinn þátt
i þeirri velgengni, sem honum hefur
auðnast með þvi að sitja við völd. Þess
sjást sannarlega engin merki, að hann sé i
þann veginn að yfirgefa sinn valdastól i
Svörtu-Afriku.
— Getur nokkur ykkar skipt hundraö
krónum?
46