Heimilistíminn - 14.09.1978, Side 22

FRAMHALDSSAGAN ,8
anum víó rúmið. — í'arðu nú að sofa, sagði hún
bliðlega. — Kannski við höfum verið helzt til
hávaðasöm.
Hún lokaði dyrunum á eftir sér, og gekk til
mannanna tveggja frammi i stofunni. Joe Lane
var reiðilegur á svipinn. —Þú skalt fá einhvern
annan úr starfsliðinu til þess að taka við af
mér, ef þú telur mig ekki færan um þetta,
sagði hann stuttaralega um leið og Barbara
birtist.
Barbara gerði sér grein fyrir þvi, að David-
son var ekkert hrifinn af þvi að fara að skipta
um aðstoðarlækni. Hann hafði mikið að gera,
og hafði alls ekki tima til þess að sinna Jennie
einsamall. Hann hafði sjálfur lýst þvi yfir, að
Lane væri fús að fylgja fyrirskipunum hans i
einu og öllu. Nú var hann að verða dálitið
órólegur, þegar hann sá, hve ákveðinn Joe
Lane var. Honum var fullljóst að Joe meinti
það sem hann var að segja, og muldraði ein-
hverja afsökunarbeiðni i barm sinn. Honum
var fullljost, að Joe meinti það sem hann var
að segja, og muldraði einhverja afsökunar-
beiðni i barm sinn.
Læknir
fyrir
Að lokum fóru báðir mennirnir i burtu.
Ótti Barböru við að Jennie hefði haft slæmt
af þessum árekstri varð að engu, þegar hún
kom inn i svefnherbergið aftur og leit á sjúkl-
inginn áður en hún sjálf ætlaði að fara sofa.
Jennie lá makindalega i rúminu og svarta
hárið liðaðist um enni hennar og vanga. Hún
stundi um leið og Barbara birtist og sagði:
—Er Joe ekki dásamlegur?
Barbara brosti.
Barböru
hvolft, þá hefur hún gert okkur stóran greiða,
læknir. Hefði hún ekki stungið . . .
Davidson greip fram i fyrir honum: —Rétt er
það, en ég krefst þess að sjúklingar minir fari
eftir fyrirskipunum minum. Engan óróleika
eða æsing.
Hann snerist á hæl, og Joe Lane fylgdi hon-
um eftir fram i stofuna.
Jennie fór að gráta. — Láttu hann ekki
skamma Joe, sagði hún biðjandi. —Það var ég
sem bað hann um að vera kyrr, svo þetta er allt
mér að kenna.
Barbara slökkti öll ljósin, nema á náttlamp-
Þetta var gamla, góða Jennie. Sú, sem hafði
viljað að allir karlmenn féjlu fyrir töfrum
hennar. Það var meira að segja kominn gamli
glampinn i augu hennar, áður en hún lokaði
þeim aftur.
Næsfur vikur, eftir að Jennie f luttist til Barböru,
tók hún greinilegum framförum. Barbara var viss
um, að Joe Lane bar ábyrgð á þvi.
Hún fann'að einhver spenna ríkti milli dr. John
Davidsons og unga læknisins, sem gerði ekkert til
þess að leyna því, að hann hafði áhuga á Jennie.
Þegar Joe var með Jennie var hann mjög vin-
gjarnlegur í framkomu, en hann gat með þvi ekki
blekkt Barböru. Stundum velti hún því fyrir sér,
hvort Jennie grunaði, að áhugi hans væri annað og
meira en læknisfræðilegur. En nú skyldi svo fara,
að Jennie yrði ástfangin af Lane? Þessi ungi
áhugasami læknir var alls ekki fær um að taka á
sig ábyrgðina ef bæklaðri stúlku.
22