NT - 21.06.1984, Blaðsíða 16

Ul
Fimmtudagur 21. júní 1984 1 6

Auðugar og óhamingjusamar
■ í augum sauðsvarts almúgans, sem á fullt í fangi með
að standa skil á reikningum frá degi til dags, er æðsti
draumurinn að verða svo loðinn um lófana, að ekki þurfí
að hafa áhyggjur af hinu daglega brauði. Flest látum við
draumsýnina þar við sitja.
En það eru ekki allir, sem lúta að svo litlu. Margir
álíta hina æðstu hamingju fólgna í því, að sanka að sér
sem mestum auði. Auður gefur sem kunnugt er völd, og
þetta tvennt er eftirsóknarverðast af öllu í iífínu í augum
þessa fólks. En er það fólk alsælt, sem hefur náð þessu
takmarki? Það er víst allur gangur á því, eins og öðru í
lífínu. Hér er sagt frá lífsgæðum nokkurra ríkustu
kvenna Bandaríkianna.
M Gloria Vandcrbilt brosir breiðu brosi í hvert sinn, sem hún
er á almannafæri og heldur því fram, að hún lifi rólegu og siðsömu
bli, þar sem ekkert rúm sé fyrir hneykslismál af neinu tagi.
Gloria Vandcrbilt fæddist
„með silfurskeið í munnin-
um", eins og sagt er. Alla sína
ævi hefur hún lifað í allsnægt-
um og aidrei skort fc. Samt
sem áður hefur hún aldrei
fundið ró né hamingju. Hún er
mikilvirkur og mikils virtur
fatahönnuður og á hverjum
morgni drífur hún sig fram úr
með láturn ekki seinna en kl.
5, eða löngu fyrir fótaferðar-
tíma venjulegs fólks. Hún sest
óðar við teikniborðið og ham-
ast eins og hún eigi lífið að
leysa við vinnu sína þar til langt
fram á kvöld.
Jacqueline Bouwier-
Kennedy-Onassis, ekkja
tveggja ríkra og voldugra
manna, sem ekki hefur heldur
þurft að lepja dauðann úr skel
um ævina, býr ríkmannlega í
stórglæsilegri íbúð í New York
og hefur góða atvinnu, sem
ráðgefandi þckkts bókaútgáfu-
fyrirtækis. Hún hefur orðið að
þola sviðsljósið meira en flest-
ar konur aðrar, og það einkum
í sambandi við sorglega at-
burði, sem hún hefur orðiö
fyrii á lífsleiðinni. Og þá hefur
það heldur ekki farið fram hjá
neinum, ef hún hefur brugðið
sér af bæ í fylgd með karl-
manni. f>á eru undir eins uppi
ótal raddir um að Jackie sigli
hraðbyri í eitt hjónabandið
enn!
En Jacqueline er óttalega
einmana, þrátt fyrir allan auð-
inn og frægðina. Á morgnana
vaknar hún einsömul í lúxus-
rúntinu sínu tvíbreiða. Þá bíða
hennar jógaæfingar og það,
sem hún kallar morgunmat, en
er lítið annað en greipaldin og
kaffi. Síðan tekur vinnan við,
en eftir vinnu bíður hennar flest
kvöld lítið annað en að Iesa í
rúminu, og það frant á nætur,
og keðjureykja sigarettur.
Árurn saman hefur hún
gengið reglulega til sálfræðings
og vinir hennar segja hana
myndu taka því fegins hendi,
ef rétti maðurinn yrði á vegi
hennar, þá væri hún fús til að
ganga í þriðja sinn í hjóna-
band. En því miður virðast
litlar líkur á því um sinn, þar
sem henni finnst fína fólkið,
sem hún umgengst, satt að
segja alveg hundleiðinlegt!
Og þá á Yoko Ono ekki sjö
dagana sæla eftir lát manns
síns Johns Lennon. Þrátt fyrir
að rúmt ætti að vera um hana
og Sean son hennar í 50 her-
bergja lúxusíbúð á Manhattan,
verður henni sjaldan
svefnsamt, enda hefur lífið
verið henni brogað að undan-
förnu, eilífar málshöfðanir á
hendur henni og tilraunir til
fjárkúgunar, sem hún verður
að þola frá fyrrverandi sam-
starfsmönnum Johns.
Og henni er ekki einu sinni
til huggunar krukkan með
ösku hans, sem hún hefur við
rúmstokkinn. Húnsiturdaginn
út og daginn inn í stofu sinni,
sem er þakin skjannahvítum
gólfteppum, og keðjureykir
smávindla jafnframt því, sem
hún rekur raunir sfnar fyrir
gestum og gangandi. Þar er
henni aðallega þyrnir í augum
allur sá söguburður, sem birst
hefur opinberlega um samlíf
hennar og Johns og hún segir
yfirleitt ósannan með öllu.
■ Jackie Onassis hefur lengi vel ekki getað um frjálst höfuð
strokið fyrir Ijósmyndurum og öðru forvitnu fólki.
■ Yoko Ono segist full sektartilfínningar yfir þeim miklu
auðæfum, sem safnast hafa að henni.
■ Frá Árnesingamóti í vor, þar sem minnst var hálfrar aldar afmælis Árnesingafélagsins í Reykjavík. Fremst eru tveir stjórnarmanna,
Bjarni K. Bjarnason, borgardómari til vinstri og Arinbjörn Kolbeinsson, læknir, formaður Árnesingafélagsins.
Árnesingafélagið í
Reykjavík 50 ára
Heldur Jónsmessumót að Flúðum 23. júní nk.
■ Árnesingafélagið í
Reykjavík, eitt elsta átthaga-
félagið í Reykjavík varð 50 ára
hinn 27. maí síðastliðinn.
Félagsmenn þess eru nú um
400. Auk þess að stuðla að
kynningu og samstarfi milli
Árnesinga sem búsettir eru í
höfuðborginni, hefur félagið
beitt sér fyrir varðveislu sögu-
legra minja úr Árnesþingi og
annarra menningarverðmæta
og stuðlað að útgáfu bók-
menntaverka, sem tengjast
Árnessýslu.
Félagið hefur árlega gengist
fyrir Árnesingamótum í
Reykjavík, þarsem bióðkunn-.
ir Árnesingar hafa lagt því lið,
auk þess sem Jónsmessumót
hafa verið haldin heima í hér-
aði. Þá hefur verið farið í
gróðursetningarferðir og efnt
til kynningarferða ti! sögu-
frægra staða í Árnesþingi.
Arið 1948 gekkst félagið fyr-
ir því að reistur var minn-
isvarði að Áshildarmýri á
Skeiðum, um Áshildarmýrar-
samþykkt, en árið 1496 komu
nokkrir bændur úr Árnesþingi
saman að Áshildarmýri og
geru þar samþykkt um að
standa saman um forn réttindi
landsins og standa á móti er-
lendri ásælni og yfirgangi kon-
ungsvaldsins. Landið, þar sem
minnisvarðinn stendur, gáfu
bræðurnir í Kílhrauni, þeir
Þórður og Valdimar Guð-
mundssynir, Árnesingafélag-
inu í Reykjavík árið 1945.
Mikið skógræktarstarf hefur
verið unnið á vegunt Árnes-
ingafélagsins í Reykjavík um
áratugaskeið. Félagsmenn
hafa plantað tugum þúsunda
trjáplantna, einkum að Áshild-
armýri og einnig í landi sem
félagið hefur til umráða til
skógræktar, við Vellankötlu, í
þjóðgarðinum á Þingvöllum.
Árið 1978 reisti félagið við
Gullfoss minnisvarða um Sig-
ríði Tómasdóttur frá Brattholti
og árið 1982 var afhjúpaður
minnisvarði, sem Árnesinga-
félagið lét reisa Ásgrími Jóns-
syni, listmálara, á fæðingarstað
hans að Rútsstaðahjáleigu í
Flóa.
Meðal þeirra, sem kjörnir
hafa verið heiðursfélagar Ár-
nesingafélagsins í Reykjavík
eru Eiríkur Einarsson, alþing-
ismaður Árnesinga, Guðjón
Jónsson, kaupmaður, dr. Ein-
ar Arnórsson, Kolbeinn
Guðmundsson á Úlfljótsvatni,
Guðni Jónsson, magister,
Tómas Guðmundsson, skáld,
Páll ísólfsson, tónskáld, Mar-
grét Sveinsdóttir í Jóruvík í
Sandvíkurhreppi og Ragnar
Jónsson í Smára.
Árnesingakórinn, sem hald-
ið hefur uppi þróttmiklu söng-
starfi um árabil er ekki fornt-
lega tengdur Árnesingafélag-
inu í Reykjavík, en var í
upphafi myndaður innan fé-
lagsins. Söngstjóri kórsins nú
er Guðmundur Ómar Óskars-
son og formaður Þorgerður
Guðfinnsdóttir.
Núverandi formaður félags-
ins er Arinbjörn Kolbeinsson
læknir, og aðrir í stjórn Bjarni
K. Bjarnason, borgardómari,
Ester Steindórsdóttir, frú, Sig-
mundur Stefánsson, fram-
kvæmdastjóri og Unnur Stef-
ánsdóttir, frú.
Hinn 13. apríl síðastliðinn
var efnt til sérstaks Árnesinga-
móts, sem helgað var hálfrar
aldar afmæli félagsins. Meðal
gesta á mótinu voru fyrrver-
andi formenn félagsins, sent
eru á lífi.
Jónsmessumót Árnesinga-
félagsins í Reykjavík verður
að þessu sinni haldið að Flúð-
um í Hrunamannahreppi hinn
23. júní næstkomandi. Heið-
ursgestir mótsins verða Ingvar
Þórðarson, Reykjum á Skeið-
um og kona hans Sveinfríður
Sveinsdóttir og Sigurður Ingi
Sigurðsson, fyrrverandi
oddviti á Selfossi og kona hans,
Arnfríður Jónsdóttir.