Morgunblaðið - 07.12.2003, Blaðsíða 46

46 | 7.12.2003
Ég held að fátt hafi orðið okk-ur til jafnmikils andlegstjóns nú um stundir og orð-
ið: Hagræðing. Kannast hlustendur
við það? Nú er ekkert að því að
sýna stillingu í fjármálum, en fyrr
má nú vera. Það snýst allt um hvað
þjónustan kostar, skiptir engu hvaða
gildi hún hefur eða hvernig hún á að
vera. Þannig er einatt talað um fjár-
hagsvanda Háskóla Íslands, frekar
en hversu mikils virði það er að
halda uppi mannsæmandi kennslu.
Hins vegar finnst engum athugavert
að risnukostnaður ríkisins blási út.
Það heitir bara fjárþörf, á opinberu
máli. Þetta er spurning um afstöðu,
að liggja ekki ósjálfbjarga fyrir verk-
efnum sem þarf að leysa og upp-
nefna alla hluti vandamál. Er ekki
líka óþægilega mikil athygli á leið-
indunum í lífinu? Þannig var það
stórfrétt um daginn, að tvö eða þrjú
prósent framhaldsskólanema hefðu
selt sig til að fjármagna annað en
bókakaup. Mér fannst fréttin frekar
vera að níutíu og sjö prósent að-
spurðra hefðu ekki gert það. Það lif-
ir líka í minningunni viðtal við ör-
yrkja, sem hafði keypt hlutabréf í
Decode fyrir alla bótaupphæðina
sem honum var dæmd. Hann sagðist
hafa tapað rækilega á fjárfestingunni
og lýsti því í löngu máli að hann
væri mjög ósáttur. Nú já? Hann var
aldrei látinn svara þeirri spurningu,
að kannski bæri hann einhverja
ábyrgð sjálfur. Það er ekki alltaf
hægt að kenna öðrum um, ekki einu
sinni ríkisstjórninni. Það er einfald-
lega lögmál að ríkisstjórnir eru frek-
ar vondar. Það er eðli þeirra. Ástæð-
an fyrir lágum launum í landinu er
heldur ekki sú að Sigurður Ein-
arsson og Hreiðar Már hafa mjög
góð laun. Ef ég væri hluthafi í Bún-
aðarbankanum, þá væri ég þeirrar
skoðunar að þeir hefðu unnið fyrir
þeim. Mér fannst áramótaskaupið
koma óvenju snemma í ár, þegar
launafólk rogaðist með skuldirnar
sínar úr Búnaðarbankanum og yfir í
aðrar bankastofnanir í mótmæla-
skyni. Við lifum á tuttugu og eitt-
hvað prósenta yfirdráttarvöxtum og
í stað þess að gera eitthvað í því, þá
veltum við skuldabagganum yfir í
aðra lánastofnun. Það er hagræðing
í lagi. Má ég þá frekar sækja ofurlít-
inn innblástur í sálmaskáld eins og
nú er í tísku í Stjórnarráðinu: (Með
sínu lagi) Lýs, milda ljós, í gegnum
þennan geim, mig glepur sýn … og
svo framvegis. Það líður að jólum og
margir vilja hagræða meira í heim-
inum. Jón Ársæll frændi minn tók
sig til og málaði altaristöflu af nafna
sínum Ólafssyni athafnamanni í
sjónvarpsþætti. Kannski verður
mannkynssögunni hagrætt þannig að
Jón Ólafsson verði orðinn að dýr-
lingi í Öldinni okkar eftir hundrað
ár. Svo vantar líka lögreglustjóra
með skambyssubelti við Kárahnjúka
til að stilla til friðar, allt fremur ís-
lenskt, já takk.
Besta jólagjöfin sem ríkisstjórnin
getur gefið okkur væri að setja
bráðabirgðarlög á frekari hagræð-
ingu, fyrir jól að minnsta kosti. Ann-
að eins hefur nú Guðni Ágústsson
gert, besti vinur húsdýranna og sá
sem hagræddi lítillega vistkerfi ís-
lenska laxins.
Er ekki óþægilega mikil athygli á leiðindunum í lífinu?
Eftir Þorstein J.
Pistill
STAÐURINN DUTNINCKA Í SÍBERÍU
L
jó
sm
yn
d:
Þ
or
ke
ll