Morgunblaðið - 03.11.2004, Qupperneq 21

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 3. NÓVEMBER 2004 21
UMRÆÐAN
ÍSLENSK ferðaþjónusta hefur
vaxið tvöfalt meira en ferðaþjónusta
annarra landa að meðaltali síðustu
áratugina og er nú svo komið að hún
er orðin 5% af vergri þjóðarfram-
leiðslu og 13% af gjaldeyristekjum
þjóðarinnar. Hún býr þó við þann
ókost á landsbyggðinni
að háönnin er mjög
stutt. Þetta dregur
stórlega úr arðsemi
fyrirtækjanna en meg-
inverkefni ferðaþjón-
ustunnar nú er að auka
hagnað fyrirtækjanna
og þar með þjóðarbús-
ins í heild. Það hefur
því lengi verið mark-
mið bæði fyrirtækja,
Samtaka ferðaþjónust-
unnar og opinberra
ferðamálayfirvalda að
lengja háönnina í þessu
skyni. Sérstaklega er
mikilvægt að maí og
september bætist við
háönnina sem víðast er
júní, júlí og ágúst.
Miklu fé hefur verið
varið til að markaðs-
setja Ísland utan há-
annar, bæði af hálfu
fyrirtækjanna og op-
inberra aðila. Hefur
náðst góður árangur í
Reykjavík og vaxandi á öðrum svæð-
um þótt hægar gangi en það er þó
misjafnt milli svæða.
Þá erum við komin að vandamáli
sem við blasir utan háannar á lands-
byggðinni og það er að almenn þjón-
usta við ferðamenn skerðist verulega
utan háannarinnar og á það ekki síst
við um afþreyingu, sem dregur fólk
til svæðanna. Það sem vekur furðu er
að þetta gildir um marga af fjölförn-
ustu ferðamannastöðum landsins.
Bæði er um að ræða söfn, sem mörg
eru lokuð, salerni á ferðamannastöð-
um s.s. þjóðgörðum eru lokuð, búið að
taka borð og stóla í þjóðgörðum í
burtu auk þess sem fyrirtæki á fjöl-
förnum ferðamannastöðum skerða
mörg hver þjónustu sína
verulega.
Það gefur auga leið að
ekki er hægt að mark-
aðssetja Ísland utan há-
annar nema allir leggist
á eitt og tryggi ákveðna
þjónustu við ferðamenn
þótt ekki sé gert ráð fyr-
ir að alls staðar sé opið.
Það gengur ekki að á
sama tíma og verið er að
verja stórfé í að mark-
aðssetja landið utan há-
annar skelli menn í lás 1.
september. Það er nauð-
synlegt að á hverju
svæði setjist menn yfir
það hvort þeir vilji
ferðamenn t.d. í maí og
september eða ekki. Ef
þeir vilja ferðamenn þá
verður að vera þjónusta
til staðar.
Þetta er samstarfs-
verkefni sem skiptir
gríðarlegu máli og við
hvetjum alla, bæði fyr-
irtækin, viðkomandi stjórnvöld og
aðra sem að málinu koma, til að vinna
að því að ferðamenn fái viðunandi
þjónustu – ekki aðeins á háönn held-
ur líka í maí og september.
Búið að loka!
Erna Hauksdóttir fjallar um
vöxt ferðaþjónustunnar
Erna Hauksdóttir.
’Það sem vekurfurðu er að
þetta gildir um
marga af fjöl-
förnustu ferða-
mannastöðum
landsins‘
Höfundur er framkvæmdastjóri
Samtaka ferðaþjónustunnar.
ENN sendir Arnljótur Arnarsson
mér kveðju í Morgunblaðinu 25. okt.
sl.. Bestu þakkir fyrir kveðjuna þótt
mér finnist þú hafa fullmikið við að
senda mér hana í einu víðlesnasta
dagblaði landsins. Þú ert enn í hlut-
verki predikarans, gerir þitt besta til
þess að vísa vegvilltum
aftur á hinn eina rétta
veg til farsældar. Að
vísu finnst mér þú taka
þér vegprestinn til fyr-
irmyndar þ.e. ,,að vísa
veginn“ en fara hann
ekki sjálfur í skrifum
þínum. Í grein minni
sem þú vitnar til var að
finna nokkrar spurn-
ingar til þín sem þú nú
í ætlaðri svargrein
gerir ekki minnstu til-
raun til að svara með
öðrum hætti en að
snúa útúr efni þeirra;
heldur þig greinilega
við hlutverk vegprests-
ins sem hæfir þér
greinilega vel. Þú ferð
enn og aftur yfir skipu-
lag félagsmála sjó-
manna og kemst að
þeirri niðurstöðu að
stofna þurfi ný félög
utanum hvern útgerð-
arflokk. Það er útaf
fyrir sig rétt hjá þér að
kerfið eins og það er í dag er þungt í
vöfum þ.e. að þurfa að boða verkfall á
allan flotann til þess að ná fram
breytingum sem varða t.d. frystitog-
ara. Þess vegna höfum við margoft
farið fram á það við forystu LÍÚ að
um hverja útgerðargrein, fyrir sig,
sé sérsamningur þannig að það sé
hægt að beita aðgerðum sem beinast
eingöngu að viðkomandi útgerð-
argrein hverju sinni. Það hefði t.d.
leitt til þess að í síðasta verkfalli
hefðu frystitogararnir sennilega ekki
verið stöðvaðir. Því miður hefur for-
ysta LÍÚ ekki verið tilbúin til þess
enn sem komið er. Þú ræðir einnig
um olíuhlutdeildina og hve ósann-
gjörn framkvæmd hennar er þar sem
hún tekur eingöngu mið af aflaverð-
mæti en ekki rauneyðslu hvers skips.
Þessi athugasemd er alveg hárrétt
hjá þér enda hefur VSFÍ sett fram
kröfu um það í undangengnum
samningum að olíukostnaðurinn sé
dreginn frá áður en til skipta kemur
líkt og gert er t.d. í Færeyjum. Sam-
hliða slíkri breytingu þyrfti a.m.k.að
breyta skiptaprósent-
unni. Því miður hefur
ekki enn verið vilji til
þess að breyta olíu-
gjaldinu með þessum
hætti. Að þessu skoðuðu
eru því miður engin ný
sannindi í grein þinni og
ekki kem ég auga á að
nýtt félag sjómanna
mundi ná einhverjum
meiri og betri árangri
en þau félög sem þegar
starfa. Í því sambandi
er rétt að minna á að
búið er að skipta út for-
ystu LÍÚ sem var, það
best ég veit, liður í því
að bæta samskiptin á
milli sjómanna og út-
gerðarmanna, einnig er
komin ný forysta fyrir
skipstjórnarmenn.
Þrátt fyrir þessar
breytingar virðist ár-
angurinn láta á sér
standa. Aftur á móti
sýnist mér að það sé
hægt að losna við
árekstra með því að fara þína leið
eins og hún hefur birst um borð í
Guðmundi í Nesi þ.e. ef útgerð-
armönnum finnst eitthvað í kjörum
sjómanna ósanngjarnt þ.e. að of mik-
ið sé greitt samanber frystiálagið er
það bara gefið eftir. Það er auðvitað
hægt að losna við árekstra í lífinu
með þess háttar undirlægjuhætti en
slíkt dugar sjómönnum skammt í
sinni baráttu fyrir réttindum sínum.
Þægileg leið fyrir forystuna en
óbrúkleg fyrir þá sem við eiga að
búa.
Að hætti vegpresta
Helgi Laxdal svarar
Arnljóti Arnarssyni
Helgi Laxdal
’Það er auðvit-að hægt að
losna við
árekstra í lífinu
með þess háttar
undirlægju-
hætti.‘
Höfundur er formaður Vélstjóra-
félags Íslands.