24 stundir - 03.05.2008, Blaðsíða 50

50 LAUGARDAGUR 3. MAÍ 2008 24stundir
Eftir Andrés Inga Jónsson
andresingi@24stundir.is
„Ég lít ekki bara á þetta sem lög-
gæslu, því þú ert að þjónusta fólk-
ið. Maður vinnur með fólki og
fyrir fólk,“ segir Júlíana. „Mér
finnst sjarminn við að vera í lögg-
unni líka að vita aldrei hvað mað-
ur gerir næst. Enginn dagur er
eins.
Vinnutíminn hentar mér mjög
vel, þó það séu alls ekki allir sem
fíla að vinna svona á vöktum. Svo
finnst mér heillandi við lögregl-
una hérna á höfðuborgarsvæðinu
hvað það eru endalausir mögu-
leikar – ólíkar deildir og miklu
meira en fólk gerir sér grein fyrir.“
Ánægð í starfi
„Mig var farið að langa til að
læra eitthvað og fannst þetta
höfða vel til mín. Mér finnst
námið passlega langt og hélt að
þetta ætti vel við mig, þannig að
ég ákvað að slá til.
Það er mjög misjafnt hvernig
fólkið í kringum mig brást við.
Sumum fannst þetta ógnvænlegt.
Maður sér náttúrlega margt sem
maður myndi vilja sleppa við að
sjá í þessu starfi, en það bara til-
heyrir. Það er haldið vel utan um
mann í vinnunni, þannig að
manni líði sem best. En þeir sem
þekkja mig, þeir vita að þetta á vel
við mig.
Áður en ég byrjaði í skólanum
var ég afleysingalögreglumaður í
almennu deildinni. Ég byrjaði í
september 2006 og vann þangað
til ég fór í skólann í janúar 2007.
Þá tók við átta mánaða starfsnám,
þar sem maður er bara að vinna
sem lögregla í almennu deildinni.
Þannig að ég er búin að vinna í
rúmt ár í lögreglunni. Og líkar
mjög vel.
Ég hef alltaf verið á sömu vakt-
inni. Ég var á henni sem afleys-
ingamaður og í starfsnáminu og
óskaði eftir að fara á hana eftir
útskrift. Maður heldur alveg
tryggð við vaktina. Þetta er líka
það sem heldur manni í vinnunni.
Maður tengist svo mikið fólkinu á
vaktinni og á svo nána vini þar.
Ég hlakka yfirleitt bara til að
mæta í vinnuna.“
Löggur þurfa að hafa áhuga
„Þú ert í þessu starfi af áhuga.
Það er enginn í löggunni nema
hann hafi gaman af því. Annars
áttu ekkert að vera þarna. Ef þetta
er orðið þannig að þú ert orðinn
pirraður og sérð bara það nei-
kvæða, þá er orðið mjög erfitt að
sinna starfinu. Það bitnar á öllum.
Það er fullt af kostum við starf-
ið. Vaktirnar eru litlar, þannig að
þú eignast góða vini og ert í raun-
inni alltaf með vinum þínum í
vinnunni. Það er góður mórall og
skemmtilegt. Þú veist aldrei hvað
þú ert að fara að gera. Maður
lendir í ýmsu skemmtilegu, þótt
málin geti líka verið erfið og krefj-
andi. Maður veit að maður er að
hjálpa fólki og líður vel á eftir.“
Neikvæð umræða
„Námið er mjög krefjandi, en
mjög skemmtilegt. Það er miklu
meira bóklegt en ég bjóst við. Þú
tekur lögfræðigreinar og sálfræði-
greinar, þarft að þekkja allar
reglugerðir og öll lög, áfengislög,
tollalög – hvað sem manni dettur
í hug.
Þó að minn árgangur hafi verið
óvenjustór, eða 45 manns, er þetta
frekar lítill hópur. Það myndast
mikil vinátta og fólk vinnur náið
saman.
Það er náttúrlega kostur að eftir
fyrstu önnina ertu á launum. Þó-
það séu bara grunnlaun, þá mun-
ar um það. Það eru engin skóla-
gjöld og þú þarft ekki að kaupa
neinar bækur. Þú færð bara allt
upp í hendurnar.
Ásóknin í skólann hefur af ein-
hverjum sökum minnkað á und-
anförnum árum. Það er örugglega
vegna umræðunnar um starfið.
Það er erfiðara að vera lögga í dag
en það var. Meira ofbeldi og það
er meira veist að lögreglumönn-
um. Það er meira af vopnum í
umferð og starfið er almennt
hættulegra – fyrir ekki hærri
laun.“
Breytingar á stuttum ferli
Júlíana hefur verið viðloðandi
lögregluna síðan haustið 2006, en
segist verða vör við breyttar starfs-
aðstæður á þessum stutta tíma.
„Þetta er að verða grófara og
fólk leyfir sér að vaða í okkur. Ég
held að verði að gefa skýr skilaboð
til að stöðva þessa þróun. Fólk má
ekki komast upp með að ráðast á
lögreglumann.
Í þessu hafa Íslendingar
kannski verið aðeins öðruvísi –
við treystum náunganum. Við
sem lögreglumenn treystum yf-
irleitt ágætlega fólkinu í kringum
okkur, þannig að maður hleypir
því nálægt sér. En í dag er þetta
farið að breytast. Maður er farinn
að passa sig, því maður veit ekki
hverju maður á von á.
Sjáðu til dæmis grjótkastið við
Rauðavatn. Þetta hefði getað farið
mjög illa. Það myndast bara ein-
hver múgæsing og er eins og fólk
átti sig ekki á því hvað það er að
Júlíana Bjarnadótt-
ir: „Hlakka yfirleitt til
að mæta í vinnuna“
Júlíana Bjarnadóttir, lögreglukona á höfuðborgarsvæðinu
Veit að maður er að hjálpa
Júlíana Bjarnadóttir er í
hópi þeirra sem útskrif-
uðust úr Lögregluskól-
anum í vor. Hún starfar í
almennu deild lögregl-
unnar á höfuðborgar-
svæðinu.
Í Maríunni Ljósmyndari
leit inn í bílinn sem Júl-
íana ók þetta kvöld.
a
Stundum er gott að
hafa karlmann við
hliðina á sér, en stundum
er líka gott fyrir karl-
mann að hafa konu. Kon-
ur leysa stundum öðru-
vísi úr málunum. Það
getur bæði verið kostur
og galli.
24stundir/Frikki