Morgunblaðið - 15.09.2005, Side 31

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 15. SEPTEMBER 2005 31
MINNINGAR
Við langafi vorum
sérstaklega góðir vin-
ir.
Það var svo gott að koma á Hring-
brautina, amma gaf manni alltaf eitt-
hvað gott í svanginn í eldhúsinu. En
við afi lékum okkur sko saman, ég
skríkti og við töluðum og höfðum
stundum svolítið hátt með ærsla-
ganginum í okkur en það var ekki
leiðinlegt hjá okkur og mikið hlegið.
Þó að á milli okkar hafi verið næst-
um því 80 ár urðum við svo náin.
En elsku langafi, nú ert þú bara
farinn til Guðs, hann hlýtur að hugsa
alveg sérstaklega vel um þig því ég
bið hann um það á hverju kvöldi þeg-
ar ég fer með bænirnar mínar.
Þó það verði ekki eins að koma á
Hringbrautina þegar þú ert ekki þar
þá lofum við þér því að hugsa vel um
hana langömmu Önnu.
Hjarta þitt var hlýtt og gott,
hugurinn rór og mildur,
fas þitt allt bar fagran vott
um fórnarlund og skyldur.
(Valgeir Helgason.)
Rósin þín, hún
Thelma Rós.
Kveðja frá
Samtökum iðnaðarins
Íslenskur iðnaður stendur í þakk-
arskuld við Sigurð Kristinsson mál-
arameistara. Hann stóð um langt
árabil í framvarðarsveit málsvara ís-
lensks iðnaðar og iðnaðarmanna og
annar síðasti forseti Landssam-
bands iðnaðarmanna sem var einn af
stofnaðilum Samtaka iðnaðarins
1993. Það var mikilvægt fyrir alla,
sem að þeirri sameiningu komu,
hversu vel og dyggilega Sigurður og
aðrir úr hópi fyrrverandi forystu-
manna í iðnaðinum studdu þá sam-
einingu.
Sigurður var forseti Landssam-
bands iðnaðarmanna um tólf ára
skeið, á árunum 1973–1985, þegar
iðnaðurinn gekk í gegnum umbylt-
ingu frá höftum og tollum inn í frí-
verslun og samkeppni í kjölfar að-
ildar Íslands að EFTA og
fríverslunarsamningum við ESB.
Fram að formennskutíð Sigurðar
hafði Landssambandið verið blandað
félag sveina og meistara en breyttist
þá í atvinnurekendasamtök. Í gömlu
viðtali nefnir Sigurður að skipulags-
mál iðnaðarins hafi verið eitt stærsta
og minnisstæðasta verkefnið á sín-
um ferli.
Um það leyti, sem EES-samning-
urinn var í bígerð og unnið var að
stofnun Samtaka iðnaðarins, var
Sigurður spurður um framtíð ís-
lensks iðnaðar. Hann er þá fullur
bjartsýni og hefur ekki áhyggjur af
íslenskum iðnaði, hann muni spjara
sig. „Höfuðmáli skiptir,“ segir hann,
„að taka af alhug þátt í harðnandi
samkeppni, innlendri og erlendri.“
Gera verði auknar kröfur til mennt-
unar og færni í iðnaðinum. Ef þetta
gangi eftir þurfi ekki að hafa áhyggj-
ur.
Sigurður var fjölhæfur og fé-
lagslyndur. Hann lagði mikla vinnu í
félagsmálin og hiklaust fórnaði hann
tíma frá eigin atvinnurekstri til þess
að sinna þeim. Hann var með veru-
leg umsvif sem málarameistari þeg-
ar hann hóf þau störf en ekki fór hjá
því að atvinnureksturinn skaðaðist
af öllum þessum félagsstörfum um
langt árabil. Þannig fórnaði hann
meiru fyrir iðnaðinn en flestir aðrir
og fyrir það verður seint fullþakkað.
Sigurður sat í ýmsum stjórnum, inn-
SIGURÐUR
KRISTINSSON
✝ Gísli SigurðurBergvin Krist-
insson málarameist-
ari fæddist í Hafnar-
firði hinn 27. ágúst
1922. Hann lést á St.
Jósefsspítala í Hafn-
arfirði hinn 4. sept-
ember síðastliðinn
og var útför hans
gerð frá Fríkirkj-
unni í Hafnarfirði
14. september.
lendum og erlendum
fyrir hönd iðnaðarins
og allt fram yfir átt-
rætt sat hann í stjórn
Húsfélags iðnaðarins
fyrir hönd Samtaka
iðnaðarins. Einhvern
veginn virðist honum
hafa tekist að finna
tíma fyrir fleiri áhuga-
mál. Hann starfaði um
árabil sem leikari hjá
Leikfélagi Hafnar-
fjarðar, söng með
karlakórnum Þröstum
og lék með lúðrasveit-
inni Svani, var mjög virkur Rótarý-
félagi og fleira mætti ugglaust tína
til.
Fyrir hönd stjórnar og starfs-
manna Samtaka iðnaðarins eru Sig-
urði Kristinssyni færðar bestu þakk-
ir fyrir mikið og óeigingjarnt starf í
þágu íslensks iðnaðar, Samtaka iðn-
aðarins og fyrirrennara þeirra. Önnu
og fjölskyldunni sendum við innileg-
ar samúðarkveðjur.
Sveinn Hannesson.
Kveðja frá
Fríkirkjunni í Hafnarfirði
Þegar góðir vinir falla frá koma
gjarnan fram í minningunni leiftur
frá liðnum tíma. Þannig fékk ég
strax mjög sterka mynd af Sigurði í
huga mér þegar ég fékk tilkynningu
um andlát hans. Ég sá fyrir mér hinn
trausta vin sem allt frá því er við
kynntumst, tók á móti mér með hlýju
handtaki og oftar en ekki góðlátlegri
glettni.
Sigurður var einstaklega traustur
félagi og öflugur borgari í Hafnar-
firði. Eftir honum var tekið og sjón-
armið hans og skilaboð komu alltaf
skýrt fram og stundum kröftuglega
og því ekki undan vikist að hlusta.
Hann var hins vegar einnig mjög
sanngjarn maður og ávallt fyrstur til
að deila, hvort sem var gleði eða
sorg, með samferðafólki.
Í fullu samræmi við þann einlæga
áhuga sem Sigurður hafði á málefn-
um stéttar sinnar, bæjarfélagsins og
á sviði menningar, lista og kirkju
varð það hlutskipti hans að koma
víða við í félagsmálum. Hann gekk
fram markviss og af atorku og varð
farsæll leiðtogi og samverkamaður.
Hann setti sig aldrei á stall en gekk
rösklega til verka með sínum liðs-
mönnum og dró ekkert af.
Segja má að Sigurður hafi verið að
hluta til alinn upp í Fríkirkjunni í
Hafnarfirði en faðir hans Kristinn
Magnússon málari var þar með-
hjálpari í um fjóra áratugi. Sigurður
lét sér annt um kirkjuna sína og
sýndi henni mikla fórnfýsi. Hann var
í safnaðarstjórn Fríkirkjunnar í
Hafnarfirði í yfir 20 ár og formaður
um skeið. Tók hann þá einnig með
ýmsum hætti virkan þátt í safnaðar-
starfinu og var m.a. einn af burðar-
ásum í karlaröddum kórsins.
Fríkirkjusöfnuðurinn í Hafnar-
firði kveður góðan dreng með sökn-
uði og sendir eiginkonu, Önnu Daní-
elsdóttur, börnum og öllum öðrum
ástvinum innilegar samúðarkveðjur.
Almar Grímsson,
formaður safnaðarstjórnar.
Sigurður Kristinsson, málara-
meistari og fyrrverandi forseti
Landssambands iðnaðarmanna,
verður jarðsunginn í dag, en hann
lést á St. Jósefsspítala í Hafnarfirði
4. sept. sl. Ég vil með örfáum orðum
minnast góðs vinar og þess mikla
starfs sem hann innti af hendi fyrir
íslenskan iðnað.
Ég kynntist Sigurði fyrst náið
þegar ég kom í stjórn Landssam-
bands iðnaðarmanna 1977. Þá hafði
hann verið forseti Landssambands-
ins í fjögur ár og áunnið sér mikið
traust í því starfi. Hann hafði áður
setið þar lengi í stjórn, enda mað-
urinn þannig gerður að hann valdist
gjarnan til forustu í þeim félögum og
samtökum sem hann tók þátt í.
Þetta gilti jafnt um samtök iðn-
aðarmanna sem og Leikfélag Hafn-
arfjarðar, Karlakórinn Þresti, Frí-
kirkjusöfnuðinn í Hafnarfirði og
fleira.
Það sem mesta athygli vakti hjá
mér í byrjun, var hve mikill afburða
ræðumaður hann var, sem vafalítið
hefur haft mikil áhrif á hve fram-
arlega hann varð í öllu félagsstarfi
sem hann tók þátt í. En við nánari
kynni kom í ljós þessi eldmóður og
góði hæfileiki til að laða fólk með sér
til góðra verka.
Sigurður var hrókur alls fagnaðar
í góðra vina hópi og áttum við hjónin
margar ánægjulegar stundir með
honum og Önnu konu hans, sem við
minnumst með þakklæti.
Það sem upp úr stendur í mínum
huga er þó fyrst og fremst sú góða
vinátta sem myndaðist með árunum
og sú góða leiðsögn sem hann veitti
mér þegar ég tók við af honum sem
forseti Landssambands iðnaðar-
manna 1985. Það var ómetanlegur
styrkur að geta leitað í smiðju til
hans, eftir að hann lét af starfi for-
seta L.i. Þetta gilti ekki síst þegar
skoða þurfti aðstæður í sögulegu
samhengi, því hann var ekki bara
reyndur í þessum málum, heldur líka
stálminnugur.
Sigurður var sæmdur fjölda heið-
ursmerkja fyrir sín góðu störf að fé-
lagsmálum, bæði hér innanlands og á
erlendum vettvangi fyrir störf í nor-
ræna iðnráðinu. Hann var einnig
sæmdur riddarakrossi hinnar ís-
lensku fálkaorðu fyrir störf að iðn-
aðarmálum.
Við hjónin viljum nú að leiðarlok-
um þakka honum góða vináttu í
gegnum árin og sendum eiginkonu
hans og fjölskyldu innilegar samúð-
arkveðjur.
Haraldur Sumarliðason.
Öll þau 12 ár sem við Sigurður
unnum náið saman, hann sem forseti
Landssambands iðnaðarmanna og
ég sem framkvæmdastjóri, mótuð-
ust af mannlegri hlýju og traustri
vináttu sem hélst alla tíð. Raunar var
samvinna okkar ennþá lengri þar
sem hann gegndi forystu m.a. í Hús-
félagi iðnaðarins í mörg ár eftir að
hann hætti sem forseti samtakanna.
Ég lærði mjög fljótt að allt starf
Sigurðar fyrir Landssambandið
mótaðist af ótakmarkaðri virðingu
fyrir samtökunum sem honum hafði
verið falin forysta fyrir. Enginn
blettur mátti falla á langa og merka
sögu þeirra. Aldrei sá ég þetta ljósar
en þegar baráttan um iðnaðarmála-
gjaldið stóð sem hæst. Ingólfur
Finnbogason, forveri Sigurðar í for-
setastóli og forystumenn annarra
heildarsamtaka atvinnurekenda í
iðnaði höfðu undirbúið frumvarp til
laga sem Gunnar Thoroddsen féllst á
að flytja á Alþingi eftir að hann varð
iðnaðarráðherra en með því skilyrði
að algjör samstaða væri um málið á
milli samtakanna. Það lá ekki bein-
línis ljóst fyrir þar sem nýir forystu-
menn leiddu nú öll samtökin sem að
málinu stóðu. Eftir fundahöld og
símtöl töldum við að samstaða væri
fyrir hendi og tilkynntum ráðherra
það. Þegar málið kom hins vegar fyr-
ir þingið hafði komið bakslag og í ljós
kom að ekki var full samstaða um
málið. Þetta var mikið reiðarslag.
Við höfðum verið í góðri trú svo nú
voru góð ráð dýr. Ekkert var Sigurði
meira á móti skapi en að svo mikið
sem einhver snefill af vafa léki á trú-
verðugleika Landssambandsins.
Hann lagði allan sinn sannfæringar-
kraft og einlægni í það að sýna fram
á að hér hafði ekki verið óheiðarlega
unnið. Sjaldan eða aldrei sá ég Sig-
urði létta jafn mikið eða verða glað-
ari en þegar ráðherrann, eftir að
hafa hlustað gaumgæfilega á ræðu
Sigurðar, sagði að hann hefði aldrei
efast um einlægni okkar í málinu.
Hann liti svo á að andstaðan væri
ekki afgerandi og að hann ætlaði sér
að halda málinu áfram og fá það sam-
þykkt í þinginu sem hann og gerði.
Mál þetta skipti sköpum fyrir fjár-
hag Landssambandsins og hafði af-
gerandi þýðingu fyrir hin samtökin
einnig. Ég tel þó að Sigurði hafi þótt
vænst um að trúverðugleiki hans og
Landssambandsins hafði ekki verið
véfengdur, þótt hitt megi telja víst
að með því að koma þessu hags-
munamáli í höfn hafi hann e.t.v. unn-
ið sinn stærsta sigur af mörgum fyr-
ir samtökin.
Ég minnist Sigurðar í ræðustóli á
Iðnþingum. Það sópaði ávallt að hon-
um í ræðustóli. Á Iðnþingum var
hann á heimavelli. Þar var hann inn-
an um sitt fólk, forystumenn iðn-
meistara og stjórnendur iðnfyrir-
tækja í hinum löggiltu iðngreinum.
Félagsmálin voru honum í blóð borin
og Iðnþingin sem vítamínssprauta. Á
þeim tíma voru Iðnþingin þriggja
daga ráðstefnur þar sem þingfulltrú-
ar og makar þeirra komu saman í
leik og starfi, blönduðu geði, ræddu
málin og mótuðu stefnu samtakanna.
Þarna þekkti hann alla, tók þingfull-
trúa tali og ræddi við þá sem jafn-
ingja. Það fór ekki á milli mála að
honum var umhugað um að skapa
einhug og samstöðu um þá hugsjón
sem hann bar í brjósti, að efla ís-
lenskan iðnað og gera hlut iðnmeist-
aranna og samtaka þeirra sem
stærstan. Með framgöngu sinni og
persónutöfrum tókst honum jafnan
að hrífa fólk með sér og skapa góða
stemmningu á þingunum bæði mál-
efnalega og félagslega.
Eins og nærri má geta voru Sig-
urði falin ýmis trúnaðarstörf í
tengslum við forystu sína hjá Lands-
sambandinu. Ég minnist starfa með
honum fyrir Landssambandið á er-
lendum vettvangi og ferðalaga aðal-
lega til hinna Norðurlandanna.
Anna, eiginkona hans, var þá jafnan
með í för. Hún stóð alltaf við hlið
hans hvort sem var á ferðalögum, á
Iðnþingum eða við önnur tækifæri.
Ég er ekki grunlaus um að hún hafi
verið hans besti ráðgjafi. Ferðalögin
voru í senn frábærlega skemmtileg
og ákveðinn skóli út af fyrir sig. Það
var stórkostlegt að verða vitni að því
er Sigurður stóð frammi fyrir kónga-
fólki og forystumönnum í systursam-
tökum Landssambandsins á mörg
hundruð manna samkomum í glæst-
um sölum og flutti kveðjur frá Ís-
landi. Þá vorum við stolt af okkar
manni. Auðvitað þurftum við marg-
sinnis að taka á móti forystumönnum
norrænu systursamtakanna hér
heima. Voru þá undantekningarlaust
heimboð á nokkrum heimilum. Sig-
urður og Anna voru þar að sjálf-
sögðu í fararbroddi og var gestrisni
þeirra margrómuð meðal hinna er-
lendu gesta. Við lærðum mjög margt
í þessu samstarfi sem kom okkur að
góðum notum í starfi okkar hér
heima og eignuðumst marga vini
sem spurðu oft um Sigurð eftir að
hann hætti sem forseti og þar með
afskiptum af Norðurlandasamstarf-
inu.
Öll sú lífsreynsla sem ég fékk í
samskiptum við Sigurð verður í
rauninni aldrei metin til fulls. Þessir
þankar og minningabrot duga
skammt til að tjá þakklæti mitt til
hans sem ég tel til eins af mínum
traustustu vinum en eru þó sannar-
lega tilraun til þess. Við Elísabet
sendum Önnu, börnum hennar og
fjölskyldum innilegar samúðar-
kveðjur. Blessuð sé minning Sigurð-
ar Kristinssonar.
Þórleifur Jónsson.
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ÞÓRUNN GUÐMUNDSDÓTTIR,
Nóatúni 15,
Reykjavík,
sem lést fimmtudaginn 8. september, verður jarð-
sungin frá Laugarneskirkju föstudaginn 16. sept-
ember kl. 15.00.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á Barna-
spítalasjóð Hringsins, sími 543 3724.
Eygló Helga Haraldsdóttir, Eiður Guðnason,
Guðmundur Haraldsson, Ástbjörg Ólafsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem sýndu
okkur vinarhug og hlýju við andlát og útför
KRISTÍNAR GUÐLAUGSDÓTTUR,
dvalarheimilinu Hlíð,
Akureyri.
Skjöldur Kristinsson, Þóra Benediktsdóttir,
Þorvaldur Kristinsson,
Kristinn Þór Skjaldarson,
Kristín Skjaldardóttir, Jón Gunnar Steinarsson.
Lokað
Lokað verður í dag, fimmtudaginn 15. september, frá kl. 11.00
vegna jarðarfarar DAÐA ÞÓRS GUÐLAUGSSONAR.
Hellusteypa JVJ.
Morgunblaðið birtir minningargreinar alla útgáfudagana.
Skil Minningargreinar skal senda í gegnum vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is
(smellt á reitinn Morgunblaðið í fliparöndinni – þá birtist valkosturinn „Senda
inn minningar/afmæli“ ásamt frekari upplýsingum).
Skilafrestur Ef birta á minningargrein á útfarardegi verður hún að berast fyr-
ir hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á mánudegi eða
þriðjudegi). Ef útför hefur farið fram eða grein berst ekki innan hins tiltekna
skilafrests er ekki unnt að lofa ákveðnum birtingardegi. Þar sem pláss er tak-
markað getur birting dregist, enda þótt grein berist áður en skilafrestur renn-
ur út.
Formáli Minningargreinum fylgir formáli, sem nánustu aðstandendur senda
inn. Þar koma fram upplýsingar um hvar og hvenær sá, sem fjallað er um,
fæddist, hvar og hvenær hann lést, um foreldra hans, systkini, maka og börn
og loks hvaðan útförin fer fram og klukkan hvað athöfnin hefst. Ætlast er til
að þetta komi aðeins fram í formálanum, sem er feitletraður, en ekki í minn-
ingargreinunum.
Undirskrift Minningargreinahöfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en
ekki stuttnefni undir greinunum.
Minningargreinar