Fréttablaðið - 19.09.2002, Blaðsíða 10

10 19. september 2002 FIMMTUDAGUR
Útgáfufélag: Frétt ehf.
Ritstjóri: Gunnar Smári Egilsson
Fréttastjóri: Sigurjón M. Egilsson
Ritstjórnarfulltrúi: Steinunn Stefánsdóttir
Auglýsingastjóri: Þórmundur Bergsson
Ritstjórn, auglýsingar og dreifing:
Þverholti 9, 105 Reykjavík
Aðalsími: 515 75 00
Símbréf á fréttadeild: 515 75 06
Rafpóstur: ritstjorn@frettabladid.is
Símbréf á auglýsingadeild: 515 75 16
Rafpóstur: auglysingar@frettabladid.is
Setning og umbrot: Frétt ehf.
Prentvinnsla: Ísafoldarprentsmiðja ehf.
Fréttablaðinu er dreift ókeypis á heimili
á höfuðborgarsvæðinu. Einnig er hægt að fá
blaðið í völdum verslunum á landsbyggðinni.
Fyrirtæki geta fengið blaðið gegn greiðslu
sendingarkostnaðar; kr. 1.100 á mánuði.
Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni
blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum
án endurgjalds.
BRÉF TIL BLAÐSINS
Eldur kviknaði í skúr viðgæsluvöll við Háholt á Akra-
nesi í fyrrinótt. Allt slökkviliðið á
Akranesi var kallað út rétt rúm-
lega fjögur til að slökkva eldinn
en skúrinn brann til kaldra kola.
Slökkviliðsmenn náðu að hefta
eldinn áður en hann læsti sig í
nærliggjandi hús. Eldsupptök eru
ókunn og er málið í rannsókn.
TF-Líf, þyrla Landhelgisgæsl-unnar, sótti fársjúkan mann,
á Ísafjörð í fyrrakvöld. Beiðni
um þyrluna kom frá lækni
mannsins sem þótti ráðlegt að
kalla hana til frekar en að flytja
sjúklinginn með sjúkraflugvél
Íslandsflugs sem var stödd í
Reykjavík. Þyrluáhöfn var köll-
uð út sextán mínútur yfir átta og
fór þyrlan í loftið þremur mínút-
um fyrir níu. Lent var á Ísafirði
klukkan 22.03 og var maðurinn
kominn á gjörgæsludeild Land-
spítalans í Fossvogi klukkan
hálf tólf.
INNLENT
BYGGÐAMÁL Á fundi sem efna-
hags - og viðskiptanefnd Al-
þingis hélt með bankamönn-
um á Grundarfirði um síðustu
helgi hreyfðu menn þeirri
hugmynd að
færa mætti rök
fyrir því að
bankaútibú á
landsbyggðinni
heyrðu brátt
sögunni til.
Voru rökin sem
færð voru fyrir
þessu tækni-
legs eðlis; raf-
ræn þjónusta
myndi leysa
útibúin af hólmi. Kom kurr í
landsbyggðarmenn sem sátu
fundinn:
„Fólk á landsbyggðinni lít-
ur bankaútibúin sömu augum
og kirkjuna og grunnskólann.
Allt eru þetta hornsteinar
bæjarlífsins á hverjum stað
og bankarnir þjóna jafnvel
sem félagsmiðstöðvar á köfl-
um,“ segir Friðbert Trausta-
son, formaður Sambands ís-
lenskra bankamanna, sem mjög
hefur varað við þeirri þróun sem
átt hefur sér stað með fækkun
bankaútibúa á síðustu árum.
„Þetta er þróun sem var áberandi
á Norðurlöndum á síðasta áratug.
Til dæmis fækkaði bankaútibúum
í Danmörku um þúsund en þar
voru fyrir 3.500 útibú. Svipað var
uppi á teningnum í Svíþjóð,“ segir
Friðbert og telur að lengra verði
ekki gengið í fækkun útibúa en
þegar er orðið. „Á Norðurlöndum
eru menn að snúa af þessari leið
og byrjaðir að opna útibú á ný.
Þeir hafa komist að því að enn er
fjöldi fólks sem hvorki vill, getur
eða kann að nota rafræna þjón-
ustu bankastofnanna. Því eru
bankarnir aftur að fara út til
fólksins,“ segir Friðbert. „Breyt-
ingin verður hins vegar sú að ráð-
gjafa - og fjármálaþjónusta verð-
ur stærri hluti af starfsemi útibú-
anna. Þann þátt þjónustunnar fær
fólk ekki rafrænt heim til sín.“
Þó Landsbankinn hafi fækkað
útibúum sínum á landsbyggðinni
úr 65 í 50 er heildarfjöldinn enn sá
sami því sparisjóðirnir hafa í
auknum mæli sótt út á land. Bún-
aðarbankinn og Íslandsbanki hafa
einbeitt sér frekar að höfuðborg-
arsvæðinu. Íslandsbanki er til
dæmis ekki með neitt útibú á
Austurlandi. Lengst fer bankinn
til Húsavíkur og svo ekki næst
fyrr en í Vestmannaeyjum. Bún-
aðarbankinn er með útibú á Akur-
eyri og svo næst á Hellu. Alls eru
170 afgreiðslustaðir fyrir banka
og sparisjóðir í landinu og í Sam-
bandi íslenskra bankamanna eru
3.700 félagar.
eir@frettabladid.is
Landsbyggðar-
fólk óttast um
bankaútibú sín
Bankamenn vara við norrænni þróun og fækk-
un útibúa. Þúsund útibúum lokað í Dan-
mörku. Heimamenn setja útibúin í flokk með
kirkjunni og skólanum á hverjum stað.
„Þeir hafa
komist að því
að enn er fjöl-
di fólks sem
hvorki vill, get-
ur eða kann
að nota raf-
ræna þjón-
ustu banka-
stofnanna.“
LANDSBANKINN
Hefur fækkað útibúum sínum úr 65 í 50.
Sparisjóðirnir hafa fyllt í skarðið.
NÖFN „Ég þekki fjölmörg dæmi
þess að fólki er meinað um að
skíra börn sín þeim nöfnum sem
það æskir á þeim grundvelli að
nafnið sé ekki á mannanafna-
skrá,“ segir Bryndís Hlöðvers-
dóttir, þingmaður, á heimasíðu
sinni og efast um réttmæti
mannanafnanefndar. „Ég leyfi
mér að minnsta kosti að efast um
gildi þess að nefnd þriggja manna
sé betur fallin til þess að kveða
upp úr með nafn á barni, heldur
en foreldrar þess.“
Hún segir það fráleitt markmið
að mannanafnanefnd gefi út
nafnaskrá til að koma í veg fyrir
að nafngift barna verði þeim til
ama. 
Efast um nafnaskrá:
Fráleit
markmið
mannanafna-
nefndar
BRYNDÍS HLÖÐVERSDÓTTIR
Nafn getur haft tilfinningagjaldi fyrir ein-
staklinga eða fjölskyldur þó mannanafna-
nefnd þyki nafnið ekki við hæfi.
Að gefnu tilefni vil ég benda áað rjúpnaveiði í eignarlönd-
um jarða á Melrakkasléttu er al-
gerlega háð ákvörðun landeig-
anda. Vel færi á að búnaðarsam-
bönd og eða búnaðarfélög tæku
til athugunar tillögu Náttúru-
fræðistofnun Íslands að heimila
aðeins rjúpnaveiðar í nóvember-
mánuði í eignarlöndum jarða og
þá að sjálfsögðu samkvæmt
ákvörðun jarðeiganda sam-
kvæmt íslenskum lögum. 
Um
rjúpna-
veiði
Árni G. Pétursson, Vatnsenda,
hafði samband
Eftir að járntjaldið féll ogkommúnistaflokkar Austur
Evrópu létu af ofstjórn sinni voru
Bandaríkjamenn af
austur-evrópsku
bergi brotnu fyrstir
til að leggja fjár-
magn til endur-
reisnar atvinnulífs-
ins. Hin nýfrjálsu
lönd voru utan ör-
yggissvæðis venju-
legra alþjóðlegra
fjárfesta. Það þótti
glapræði að leggja
pening í fram-
kvæmdir þar.
Bandaríkjamennirnir, sem höfðu
flúið undan oki kommúnista og
auðgast í frelsinu vestan járn-
tjalds mátu ástandið hins vegar
ekki aðeins út frá viðskiptalegum
sjónarmiðum. Fjárfesting þeirra
hafði persónulegan tilgang. Marg-
ir þeirra vildu öðlast þann sess
meðal þjóðar sinnar, sem þeim
fannst þeir eiga skilið, en hafði
verið meinað um af kommúnist-
um. Sumir vildu láta sitt fólk njóta
einhvers af auðlegð sinni.
Það er óneitanlega svolítið
kostulegt að nú; þrettán árum eft-
ir að járntjaldið féll og þjóðir
Austur-Evrópu fengu að stunda
viðskipti án ofstjórnar ríkisvalds-
ins; skuli svipuð staða vera uppi á
Íslandi. Samson-hópurinn á nú í
viðræðum við stjórnvöld um kaup
á Landsbankanum. Landsbankinn
hefur verið ríkisbanki og stýrt af
fulltrúum stjórnmálaflokkanna.
Honum hefur verið beitt til að
fjármagna stefnu ríkisstjórna í at-
vinnu- og byggðamálum. Og sjóð-
ir hans hafa verið notið til að tryg-
gja völd stjórnarflokka í við-
skiptalífinu; jafnvel til þess að
færa fyrirtæki úr eigu óverð-
skuldaðra til þeirra sem njóta vel-
vilja valdsmanna.
Samson-hópurinn samanstend-
ur af hálfgerðum flóttamönnum;
mönnum sem voru hraktir úr ís-
lensku viðskiptalífi eftir að hafa
raskað um of því jafnvægi sem
var undirstaða valdahlutfalla í
samfélaginu. Þeir komust síðan í
álnir erlendis. Þegar íslensk
stjórnvöld létu loks verða að því
að koma Landsbankanum úr ríkis-
eigu þóttu fjármunir þeirra Sam-
son-manna betri en annarra. Að
hluta til vegna sögu þeirra. Þeir
eru að koma heim – eins og hand-
ritin.
Þannig litu menn líka á fjár-
muni Bandaríkjamanna frá Aust-
ur-Evrópu sem lagt var í atvinnu-
líf fyrir austan járntjald eftir
1989. Það er hins vegar sorglegt
til þess að hugsa að við skulum
vera svona mörgum árum á eftir
þessum fyrrum kúguðu þjóðum. 
„Fjármunir
þeirra Sam-
son-manna
þykja betri en
annarra. Að
hluta til vegna
sögu þeirra.
Þeir eru að
koma heim –
eins og hand-
ritin.“
Aðeins þrettán árum á eftir Austur-Evrópu
skrifar um heimkomu fjármuna
Samsons-hópsins.
Mín skoðun
GUNNAR SMÁRI EGILSSON