Tíminn - 28.01.1973, Blaðsíða 2
2
TÍMINN
Sunnudagur 28. janúar 1973
r
Olafur Jóhann
hlaut silfurhest-
inn fyrir
Silfurhestinum, árlegum bók-
menntaverðlaunum dagblaðanna
i Reykjavik var úthlutað i gær, og
hlaut þau að þessu sinni Clafur
Jöhann Sigurðsson fyrir skáld-
söguna Hreiðrið, sem út kom á
árinu 1972.
Silfurhesturinn er veittur fyrir
„beztu bók ársins” og úr skoriö
með þeim hætti, að bókmennta-
gagnrýnendur dagblaðanna
greiða um þaö atkvæði. Nefnir
hver um sig þrjár bækur á seðli,
og hlýtur sú fyrsta 100 stig, önnur
75 stig og sú þriðja 50 stig. Ekki
má nefna nema einn höfund á
hverjum atkvæðaseðli, þótt fleiri
en ein bók eftir hann hafi komið út
á árinu. Fái höfundur hins vegar
fleiri stig samanlagt fyrir fleiri en
eina bók en annar höfundur fyrir
eina bók, skal kosið aftur um þær
þrjár bækur, sem stigahæstar
eru. úrslit atkvæðagreiðslu nú
urðu þessi:
Vésteinn Lúðvíksson 300 stig
fyrir skáldsöguna Gunnar og
Kjartan, Ólafur Jóh. Sigurðsson
200stig fyrir skáldsöguna Hreiðr-
ið og 175 stig fyrir ljóðabókina að
Laufferjum. Matthias Jóhannes-
sen 150 stig fyrir ljóðabókina
Mörg eru dags augu, Þorsteinn
frá Hamri 125 stig fyrir ljóðabók-
ina Veðrahjálm.Halldór Laxness
75 stig fyrir Guösgjafaþulu, Grétu
Sigfúsdóttur 50 stig fyrir
skáldsöguna Fyrir opnum
tjöldum, og Thór Vilhjálmsson 50
stig fyrir Foldu.
Þar sem 01. Jóh. Sigurösson
hafði hæsta stigatölu fyrir bækur
samanlagt, en Vésteinn Lúðviks-
son hæsta fyrireinstaka bók, varð
að greiða atkvæöi aftur og þá um
þær þrjár bækur, sem hæstar
voru. Fór sú atkvæðagreiðsla
þannig:
Hreiðrió
stig
Hreiðrið (Ól. Jóh.) 450
Gunnar og Kjartan (Vést. L.) 350
AðLaufferjum (01. Jóh.) 325
Silfurhesturinn er gerður af Jó-
hannesi Jóhannessyni, listmál-
ara, og er gripurinn sérmótað
listaverk hverju sinni. Þeir, sem
greiddu atkvæði um bækurnar af
hálfu dagblaðanna voru: Andrés
Kristjánsson fyrir Timann, Arni
Bergmann fyrir Þjóðviljann,
Helgi Sæmundsson fyrir Alþýðu-
blaðið, Jóhann Hjálmarsson fyrir
Morgunblaðið og ólafur Jónsson
fyrir Visi.
Afhending silfurhestsins fór
fram siðdegis á laugardaginn að
Hótel Sögu, og hafði Helgi Sæ-
mundsson orö fyrir nefndar-
mönnum.
Ólafur Jóhann Sigurðsson.
Þetta er mynstrið
á hinum
frábæru
ttouuti
forfæruhjólbörðum
fyrir Dodge Weapon bifreiðar
Stærö 900—16/10 á gamla góða verðinu kr. 7430,00
Shodh búðin
AUÐBREKKU 44-46. KÖPAVOGI — SlMI 4260.6
(óður Hjólbarðaverkstæði
Garðahrepps
Sunnan við lækinn, gengt
benzínstöð BP)
GARÐAHREPPI SlMI 50606
TÉKKNESKA BIFREIÐAUMBOÐIÐ Á ÍSLANDI H.F.
1 m "■ a
;]?á $(í'i| * ^ i * J
Verið að hlfa upp einn af tæpum nfutfu bilum úr Heklu i Þorlákshöfn á föstudagskvöld.
BEIN LINA
Vestmannaeyjar - Þorlákshöfn
— fylgzt með flutningum á bílum og búslóð á föstudag
ED—Akureyri
A fundi bæjarráðs Akureyrar,
25. janúar var gerð eftirfarandi
bókun:
„Bæjarráð Akureyrar sendir
bæjarstjórn Vestmannaeyja og
Vestmannaeyingum öllum ein-
lægar kveðjur sinar vegna nátt-
úruhamfara þeirra, sem dunið
hafa yfir Vestmannaeyjar, og
lýsir þvi yfir, að bæjarstjórn
Akureyrar er reiðubúin að veita
Vestmannaeyingum aðstoð og
fyrirgreiðslu, svo sem unnt er.
Bæjarráð hefur skipaö nefnd sem
kanna skal hvert framlag Akur-
eyrar getur bezt orðið til stuðn-
ings, og hefur nefndin með hönd-
um útvegun húsnæðis, atvinnu og
aðra fyrirgreiðslu fyrir fjöl-
skyldur og einstaklinga frá
Vestmannaeyjum, sem kynnu að
vilja dveljast á Akureyri, þar til
úr rætist i þeirra heimabyggð.”
Bæjarráð hefur einnig skipað
nefnd, en formaður hennar er
Hermann Sigtryggsson. Hún
opnar i dag,laugardag,skrifstofu i
Hafnarstræti 107 og hefur sima
21202 og 21601.
Siðdegis á föstudaginn s.l., i
frostbitru veðri, heiðskýru og
kyrru, lögðum við leið okkar
austur á Þorlákshöfn, i þvi skyni
að fylgjast með búslóðar- og bila-
flutningum úr hinni nýju eldey,
Heimaey. Eins og flestum mun
kunnugt, yfirgáfu Vestmanna-
eyingar eyna hina örlagariku'
þriðjudagsnótt 23. janúar nánast
allslausir, að visu i fötum sinum
og með eitthvað af helztu
nauðsynjum, peningum (þeir fol-
sjálustu), hreinlætistækjum og
eitthvað af rúmfatnaði. Um
meira var vart að ræða. Skiljan-
lega vanhagaði eyflóttamennina
um ýmsa hluti. En annað kom til,
og það ekki veigaminna: mikil
hætta blasti og blasir við eigum
Eyjamanna, húsum, bilum,
búslóð og öðru.
Við komum austur um þrjú-
leytið, og skömmu siðar lagði að
bryggju vélbátur hlaðinn
farangri og fólki. Þegar var kom-
inn allstór hópur fólks til Þorláks-
hafnar.
Sumir komu gagngert til að taka
á móti farangri og bilum, en aðrir
biðu fars til eyja. Er á leið daginn
óx fólksfjöldinn og bilagrúinn, svo
að undir kvöld var hafnarsvæðið
likast markaðstorgi. A þilfari
bátsins stóðu fimm fólksbílar
dökkir að ofan af allþykku ösku-
lagi, — áþreifanlegu tákni „land-
kröbbunum” um ömurleikann i
Eyjum. Þeir voru hifðir upp i
skyndi og færðir frá.
Þorsteinn Viglundsson var með firn af pokum, kössum og feröatöskum, sem höföu að geyma muni úr
byggðasafninu og heimili hans i Eyjum, sem var um það bil að brenna. (Tímamyndir: G.E.)