Tíminn - 04.02.1973, Blaðsíða 4
4
TÍMINN
Sunnudagur 4. febrúar 1973.
Sjö syngjandi systur
Systurnar sjö frá Gettrup i Thy f
' Danmörku komu fyrst fram
opinberlega i fyrrahaust. Nú
eru þær orðnar mjög vel þekkt-
ar i Danmörku. Fyrst komu
systurnar fram á haust-
skemmtun i heimabæ sinum.
Þar vöktu þær mikla hrifningu
og brátt fóru þeim að berast til-
boð um að koma fram i ná-
grannabæjunum á Jótlandi. Það
hafa þær þegið, og vinsældirnar
aukast með hverjum degi sem
liður. Enn hafa þær föður sinn,
Richard Jensen og móður sina
meö á ferðunum, en þegar fram
liða stundir og þær eldast, eiga
bær eflaust eftir að leggja land
undir fót eftirlitslausar. Sumar
systranna eru enn svo ungar
eins og sjá má á myndinni, að
þær eiga eflaust ekki auðvelt
með að vera án mömmu og
pabba langtimum saman. Syst-
urnar heita Mona 19 ára, Hanna
18, ára, Anne-Marie 17 ára Xse
15, Bente 11 Gitte átta og Elly
sex ára. Maren Jensen, móðir
telpnanna, er mjög stolt af
þeim, en hún og reyndar
stelpurnar allar segjast ekki
ætla að láta þessa miklu frægð
hafa nein áhrif á sig. Þær ætla
að halda áfram á þeirri braut,
sem þær voru á, i skóla og
vinnu, og ætla meira að segja
ekki að fá sér umboðsmann, þvi
að strax og söngurinn og
leikurinn verður einhver þving-
andi skylda hættir það að vera
skemmtilegt, og skemmtun
vilja þær sjálfar hafa af söng
sinum, hvað sem öllu öðru
liður.
Röng ræða á röngum stað.
Joe Hopper hélt alveg ágæta
ræöu En þvi miður hafði hann
ekki hina réttu áheyrendur fyrir
framan sig. Hopper sem er að-
stoðarmaður rikisstjórans i
Tennesee, hélt þessa ræðu i
Memphis fyrir þá sem hann hélt
að væru borgarstjórar allra
stærri borga i fylkinu. ,,Ég held
að fjöldi borgarstjóra hljóti að
hafa tapað i kosningum siðan ég
talaði yfir þeim i fyrra,” sagði
Hopper. ,,Ég þekkti ekki einn
einasta þeirra og þeir litu
eitthvað svo fátæklega út.” Það
var svo sem engin furða, þvi að
Hopper var að tala yfir hópi
skógarhöggsmanna. Hann gaf
þá skýringu, að hann hefði ekki
haft tima til að tala við neinn
áður en hann byrjaði að tala,
vegna þess, að hann hefði
uppgötvað á siðustu stundu, að
fundarstaðurinn hefði verið
fluttur frá sal i miðborginni og
út i skóla i einu úthverfanna. En
það.sem hann aldrei komst að,
fyrr en um seinan, var, að fundi
borgarstjóranna hafði verið
frestað. Honum til sárrar
gremju var hann kynntur eftir
á sem einn af leiðtogum skógar-
höggsmanna i fylkinu.
Dýrmætt jólakort
Hin 65 ára gamla þvottakona,
Ida Magoon, i New York fékk
jólakort, sem var hvobki meira
né minna en 120 þúsund a illara
virði. Arlega hefur Ida fengið
kort frá nágranna sinum, henni
frú Hughes, og hefur kortið
verið happdrættismiði. í þetta
skipti kom upp happdrættis
númerið á korti Idu og hún hlaut
120þúsund dollara vinning. Hún
segist nú ætla að gefa vinkonu
sinni eitthvað af þessum
peningum, og einnig ætlar hún
að láta peningana renna i
góðgerðarstarfsemi, að ein-
hverjum hluta.
☆
Sofnaði i kvikmynda-
húsinu
Arthur Smith, 62 ára gamall,
hafði verið að horfa á kvik-
myndina, „Hver haldið þið, að
muni sofa hjá okkur i nótt”
þegar hann sofnaði, og vaknaði
ekki aftur fyrr en morguninn
eftir. Mun þetta vera i fyrsta
skipti, sem einhver sofnar og
sefur næturlangt i kvikmynda-
húsinu i Loughborough i
Englandi.
— Nei takk. Ég vil ekki tala við
menn, sem eru minni en 185.
— A hverju lifir þessi ungi maður
eiginlega?
— Hann skrifar.
— Hvað?
— Bréf til foreldra sinna.
— Sumir karlmenn halda, að þeir
séu stórfenglegir vegna þess, að
þeir springa yfir smámunum.
Ef allir tollverðir væru konur,
væri ekki hægt að skjóta inn svo
miklu sem einu orði.
Ég þakka aldrei manni, sem
heldur opinni fyrir mér hurð, —
ég missi nefnilega málið, þegar
slikt gerist.
Ef veðrið væri alltaf eins, gætu
milljónir manna aldrei talað um
neitt.
Nýi landbúnaðarráðunauturinn
staðnæmdist og leit á jaröveginn,
sem Marius var að vinna i.
—Þér notið allt of litinn áburð,
maður minn, sagði ráðu-
nauturinn. — Ég yrði undrandi, ef
þér fengjuð korn fyrir þúsund
krónur upp úr þessu.
—Ég yrði það lika, svaraði
Marius. — Ég sáði nefnilega gul-
rótum hérna.
Fyrr eöa siðar hlýtur bekkurinn
að losna.
— Það er ekkert aö heyrninni
frú. Gallinn er sá, að þér hlustið
ekki, þegar talað er við yður.
DENNI
DÆMALAUSI