Tíminn - 29.04.1973, Blaðsíða 40

*
Sunnudagur 29. april 1973.
■-
MERKIÐ, SEM GLEÐUR
HHtumst i kmspfélagimi
Gistió á góóum kjörum
^hhidtiel#
aj
BailLU nl
sgoði
L J furir góúnn nmi
$ KJÖTIDNADAHSTÖD SAMBANDSINS
,,Það eru menn að byggja brú,
og brúin er svo voðalega löng"
„SPARIBAUKURINN minn er
alveg tómur”, sagöi Inga Guördn
Birgisdóttir, fjögurra ára. „Þaö
eru, sjáöu, menn aö byggja brú,
og brúin er svo voöalega löng, og
þá vantar peninga til þess, aö þeir
geti byggt brúna. Og svo tæmdi
pabbi sparibaukinn, svo aö þeir
gætu fengiö peningana mina og
haldiö áfram aö byggja stóru
brúna”.
En sagan var ekki öll sögð. Inga
Guörún vissi meira:
„Og svo þegar mennirnir eru
búnir að byggja stóru brúna, þá
ætla þeir aö byggja aðra, sem
veröur ennþá stærri, og þá þurfa
þeir aö fá meiri peninga, og þá
ætla ég aö vera búin að fylla
baukinn minn aftur, svo aö ég geti
látiö þá fá meiri peninga. Veiztu
bara hvaö: baö er agalega dýrt
aö byggja brú, og mennirnir
þurfa alltaf meiri og meiri
peninga, þvi aö annars veröa þeir
bara að hætta við aö byggja
brúna. Viltu láta mig fá ellefu
krónur i baukinn minn, svo aö ég
eigi peninga handa mönnunum,
sem eru aö byggja brúna, þegar
þeir eru búnir með þaö, sem þeir
fengu um daginn?”
Þaö voru auövitaö fram-
kvæmdirnar á Skeiöarársandi,
sem Inga Guörún var aö tala um.
Þetta er áhugasöm stúlka, sem
lifir og hrærist i þvi, sem hún
heyrir og sér, og auk þess hefur
hún lagt sérstaka stund á landa-
fræöi. Þar spillir ekki, aö hún á
spjald með korti af tslandi, og
þetta kort er meö þeim hætti gert,
aö þaö er sneitt sundur i búta
með alls konar lögun, ætlað
börnum til þess aö taka sundur og
skeyta saman á ný, sér til dægra-
dvalar og lærdóms. Viö þetta
hefur Inga Guörún löngum unaö,
og þaö varö úr, aö hún kom með
spjaldiö sitt til okkar.
„Veiztu bara”, sagði hún,
þegar hún sýndi okkur spjaldiö, —
„einu sinni, þegar ég var litil, fór
ég yfir Islandið — hérna, sjáöu”.
Og svo dró hún fingurinn norður
yfir Sprengisand”. Hann afi á
nefnilega sumarbústaö i skógi
fyrir noröan”. Hafi hún ratað á
„Hérna er langa brúin, sem mennirnir eru aö búa til fyrir peningana
mina”. — Timamynd: Róbert.
Þannig gnæfir brúin yfir sandinn og ber hátt viö Lómagnúp, þegar staðið er ekki langt frá henni. Hirer
verið aö iyfta efni upp á brúna með heldur sterklegum tilfæringum. — Ljósmynd: Agúst Björnsson.
tugþúsunda, sem fá Timann i
hendur, með þvi aö birta alveg
nýjar myndir austan af Skeiðar-
ársandi, og vonum aö þær gefi
nokkra hugmynd um mann-
virkjagerðina þar.
Þegar aö þvi rekur, að
„mennina, sem eru aö byggja
löngu brúna”, vantar meiri
peninga til þess aö ljúka öllum
mannvirkjum þar eystra,
minnast sjálfsagt einhverjir
fordæmis þessarar litlu stúlku,
sem hefur haft svo mikla ánægju
af þvi aö láta aleigu sina renna til
hringvegarins. Það getur oröiö i
haust, að ný lán veröa boðin út til
þess að kosta þessa vegagerð.
Þótt Inga Guörún veröi þá búin aö
aura saman i baukinn sinn á ný,
mun það ekki hrökkva til, nema
þeir, sem meiri fjárráð hafa,
hlaupi einnig undir bagga,—JH.
12 vindstig ó
Fagurhólsmýri
FROSTIÐ var þetta 1-4 stig viöast
hvar á láglendi sagöi Knútur
Knudsen veðurfræöingur viö
Timann á laugardagsmorguninn,
og hann sagöi aö búizt væri við, aö
frostið héldist svipað um helgina.
Samfara frostinu var mikið
hvassviðri viða, og t.d. komst
vindhraðinn upp i 12 vindstig á
Fagurhólsmýri á laugardags-
morguninn.
Sums staðar á landi fylgdi
frostinu og rokinu snjókoma, en
hvergi mun snjó þó hafa fest aö
ráði. T.d. mun snjórinn ekki hafa
orðið til trafala fyrir umferð á
fjallvegum, og á Akureyri
safnaðist snjórinn I skafla. i
lautum og.lægðum, en festi ekki á
sléttlendi vegna mikils hvass-
viðris.
Héreru Núpsvötn og Súla brúuð I einu lagi. Farvegur Núpsvatna hefurverið sveigöur nokkuð austur á sandinn, en Súlu aftur á móti vestur á
bóginn. Brúargólf er komið að hálfu leyti, en handrið hefur ekki enn veriö sett upp. — Ljósmyndari: Agúst Björnsson.
réttan stað meö fingurinn, þá er
sumarbústaöurinn I Fnjóskadal.
„Og hérna er þaö við stóra
jökulinn, sem mennirnir eru að
búa til býrnar”, bætti hún við.
„Þegar þeir eru búnir að þvi, þá
ætla ég að fara yfir brýrnar i bil
með pabba og af þvi aö það er svo
voöalegt að ganga”.
Þetta sagöi þessi kotroskna
stúlka, Inga Guörún, sem hefur
variö sparipeningum sinum til
brúarsmiöa, og ekki með neinni
hálfvelgju. Og nú viljum við svala
forvitni hennar og annarra þeirra