Fréttablaðið - 18.09.2004, Page 43

alltaf að velta því fyrir mér hvað
ég vildi gera. Mig langaði til þess
að leika alvörufólk og gera eitt-
hvað sem skipti máli. Mig langaði
ekki að vera enn einn blómavas-
inn í bíómynd. Ég vissi að hvort
sem ég dveldi þarna lengur eða
skemur mundi þetta ekki breyt-
ast. Svo er ég bara mikill Íslend-
ingur og mig langaði heim.“
Fannst lífið stækka
Tækifærið kom þegar Maríu
bauðst titilhlutverkið í kvikmynd-
inni Agnesi hér heima. Í kjölfarið
fylgdi hvert hlutverkið á eftir
öðru á leiksviði og í bíómyndum,
bæði hér heima og í Bretlandi þar
sem María er með umboðsmann.
Einnig hefur hún kennt framsögn
og ræðumennsku, verið eitt ár
með sjónvarpsþáttinn Femin, gift
sig (Þorsteini J. Vilhjálmssyni) og
eignast tvær dætur, Láru, fimm
ára, og Kristínu, tíu mánaða. Enn
ein hliðin á Maríu sem við höfum
ekki kynnst er trúarhliðin en hún
hefur unnið við barnastarf í Dóm-
kirkjunni og fermingarfræðslu í
Skálholti. En hvar kemur trúar-
þátturinn inn?
„Ég byrjaði svo seint að eign-
ast börn og við það fannst mér líf-
ið stækka. Ég hafði alltaf unnið
mikið, alveg frá því að ég var
blaðamaður á Morgunblaðinu frá
átján til tuttugu ára. Þegar ég
vann við Femin fannst mér mjög
gaman að vera aftur í því hlut-
verki að spyrja aðra um líf þeirra.
Þetta var ólíkt því að vera inni í
leikhúsinu alla daga og umgang-
ast ekkert nema leikhúsfólk. Mað-
ur á á hættu að lokast inni í þess-
um heimi.
Einhverju sinni tók ég viðtal
við herra Karl Sigurbjörnsson
biskup og í framhaldi af viðtalinu
áttum við heillangt samtal þar
sem ég æðraðist heil ósköp yfir
því hvað kirkjan væri óaðgengi-
leg, messuformið leiðinlegt og
prestarnir ópersónulegir. Mér
fannst ég alltaf grípa í tómt þegar
ég ætlaði að leita eitthvert með
mína barnatrú. Ég spurði bisk-
upinn hvað maður ætti að gera ef
maður ætlaði að dýpka trúna. Stóð
bara þarna og stappaði yfir þessu
öll inni á biskupsstofu.
Í stað þess að henda mér út átt-
aði Karl Sigurbjörnsson sig á því
að ég var að æðrast vegna þess að
mig langaði að ná sambandi. Ég
vissi það ekki einu sinni sjálf. Á
endanum spurði hann hvað væri
langt síðan ég hefði komið í
kirkju. Í sem stystu máli, þá var
svo langt síðan að ég mundi það
ekki. Þetta voru því ekkert annað
en fordómar, að minnsta kosti
ekki afstaða sem var byggð á ný-
fenginni reynslu. Hann benti mér
á að kirkjan væri ekki samfélag
sem maður gæti staðið fyrir utan
og gagnrýnt. Spurningin sem ég
átti að spyrja mig var hvað ég
gæti lagt af mörkum til þessa
samfélags. Hann stakk upp á því
að ég færi í messu og gaf mér ým-
islegt lesefni til þess að vísa mér
veginn. Stuttu seinna fór ég í
messu í Dómkirkjunni – var tekið
opnum örmum. Síðan þá erum við
mæðgurnar, ég og Lára, orðnar
hluti af samfélaginu í Dómkirkj-
unni.“
Spurning um lífsgildi
Trúarþörfin hjá Maríu kvikn-
aði þegar Lára dóttir hennar
þurfti að fara í gegnum opna
hjartaaðgerð þegar hún var þrigg-
ja ára. „Það var til að laga með-
fæddan hjartagalla. Á slíkum
tíma finnur maður hvað maður er
varnarlaus og að maður ræður
ekki við allt í lífinu einn. En um
leið fann ég að ég vildi líka láta
eitthvað gott af mér leiða.
Það er mjög sterk trúarþörf í
fjölskyldu minni, enda Haraldur
Níelsson eldprestur langafi minn.
Bróðir minn er hindúamunkur,
systir mín er búddisti. Þetta var
mín leið.“
María segist ekki sjá eftir því
að hafa flutt heim. „Nei. Hins veg-
ar er ýmislegt sem hefur valdið
mér miklum vonbrigðum. Á með-
an ég var erlendis var ég alltaf að
tala um Ísland, einkum náttúru-
fegurðina og hreinleikann. Þá átti
ég ekki von á því að einhver járn-
krumla ætti eftir að koma og hrif-
sa til sín hálendið og þagga niður í
fossunum; skera í sundur slag-
æðakerfi landsins. Við Íslending-
ar erum með ríkustu þjóðum í
heimi og eigum ekki að þurfa að
selja landið okkar. Þegar við fór-
um að búta landið okkar í sundur
og selja það fyrir slikk, þá
skammaðist ég mín.
Landið og sjálfsmynd okkar Ís-
lendinga eru eitt og hið sama og
við getum ekki gengið á landið án
þess að ganga á okkur sjálf.
Hvað er að okkur? Við undir-
bjóðum þriðja heims ríki og verð-
um svo bæði hissa og glöð ef ein-
hver vill kaupa okkur ódýrt. Eftir
því sem ég hugsa meira um þetta
sé ég að það er ekkert gagn í um-
ræðunni með eða á móti, vegna
þess að gjáin er svo djúp að þetta
er í rauninni spurning um lífs-
gildi,“ segir María og útskýrir
nánar: „Tökum einfalt dæmi: Það
er sama hversu fátæk ég yrði, ég
mundi aldrei láta frá mér börnin.
En svo er til önnur kona sem
mundi segja. „Ég varð að láta frá
mér börnin, ég átti ekkert val.“
Munurinn er ekki fjárhagslegur,
heldur er þetta spurning um lífs-
gildi. Ég er svo bjartsýn að ég
held að við gætum, sem þjóð,
komið okkur niður á sameiginleg
lífsgildi. Ef við gerðum það hefð-
um við þau sem áttavita og þá
værum við ekki að taka skyndi-
ákvarðanir um leið og kæmi sím-
tal frá raforkukaupanda. Þá vær-
um við að stýra ferðinni en ekki
eftirspurn utan úr heimi.
Ríki í ríkinu
Landsvirkun er fyrirtæki sem
ég á með öðrum Íslendingum. Í
stað þess að við, eigendurnir,
ákveðum hvað við viljum að fyrir-
tækið geri er Landsvirkjun orðin
að ríki í ríkinu með menningar-
stefnu og allt. Það er óþolandi að
þessi ríkisstofnun sé að eyða
endalausum fjármunum til þess
að gera ímynd sína aðlaðandi. Það
er eitthvað bogið við það. Ef það
eru til svona miklir aukapeningar
þar mundi ég vilja sjá það í lægra
orkuverði. Svo stýrir Landsvirkj-
un umhverfisstefnu Íslands. Þetta
er verulega farið úr böndunum.
Ráðamenn hér hafa tekið
ákvarðanir sem breyta ásýnd
landsins að eilífu, fyrir hagnað
sem nær ekki einu sinni inn í
næsta kjörtímabil. Bjóða svo al-
menningi að koma að skoða dýrð-
ina. Þeri hafa sett sig í svo mikla
guðatölu að þeir halda að fólk vilji
heldur koma að skoða þeirra sköp-
unarverk en sköpunarverk Guðs.“
María hefur leikið á sviði og í
kvikmyndum, skrifað, framleitt
leiksýningar, starfað við kennslu
og blaðamennsku og bætir nú
leikstjórninni við. Aðspurð segist
hún ekki ætla að velja sér stað.
„Ég ætla ekkert að velja. Ég
ætla að gera þetta allt. Svo má
ekki gleyma að lifa lífinu. Maður
getur ekki fjallað um lífið ef mað-
ur lifir því ekki sjálfur.“
sussa@frettabladid.is
LAUGARDAGUR 18. september 2004
Orku
verið opnað
REYKJAVÍK
Skautasvellið er opið fyrir almenning:
Þriðjudaga 13:00 – 15:00
Miðvikudaga 13:00 – 15:30
16:30 – 19:00
Fimmtudaga 13:00 – 15:30
16:30 – 19:00
egilshollin@egilshollin.is • www.egilshollin.is
ÍS
LE
N
SK
A
A
U
G
LÝ
SI
N
G
A
ST
O
FA
N
/S
IA
.I
S
H
O
L
25
89
6
0
9/
20
04
Ný lí
kams
rækt
arstö
ð
Leigjum út skauta.
Kl 14:00 Vígsla - Magnús Ver aflraunamaður og Kristján
Ársælsson fitneskappi klippa á borðann.
Írafár og Skítamórall taka nokkur létt lög, kraftakarlar
bregða á leik og létt hressing verður í boði.

Bein útsending á Létt 96,7 milli 13 og 16.
Föstudaga 13:00 – 22:00
Laugardaga 13:00 – 18:00
Sunnudaga 13:00 – 18:00
Skólatímar
Mánud. - föstud. 09:00 – 15:00
Orkuverið verður opnað kl. 12
Opnunarhátíð
FRÁ KALIFORNÍU TIL ÍSLANDS Mig langaði ekki að vera enn einn blómavasinn í bíó-
mynd.
TÓK TVÖ OG HÁLFT ÁR AÐ FJÁRMAGNA SÝNINGUNA Í millitíðinni eignaðist ég
barn, Eivör varð fræg og Snorri var gleyptur af Latabæ.