Tíminn - 15.02.1974, Side 4

4
TÍMINN
Föstudagur 15. febrúar 1974.
Getur barn dáið
af ástleysi?
Frances nokkur Williams,
læknir i Los Angeles, trúir þvi
statt og stöðugt,að börn geti dáið
af ástleysi. Hann hefur þvi
fengið hóp sjálfboðaliða, sem
koma á dagvistunarstofnanir og
barnaheimili i þeim tilgangi
einum að sýna börnum, sem
enga eiga að, ástúð og um-
hyggju. Annars má geta þess,
að það er visindalega sannað, að
börn, sem ekki njóta nægilegrar
ástúðuar, geta orðið andlega
vanheil, eða vanþroska.
Williams læknir starfar við Los
Angeles County Hospital, og
þegar starfslið sjúkrahússins
fór að veita þvi eftirtekt, að
börn, sem lögð voru inn á
sjúkrahúsið til lækninga, náðu
sér ekki eins fljótt og búast hefði
mátt við, og engar likamlegar
orsakir virtust liggja til grund-
vallar, þá var sett auglýsing i
LA Times, þar sem beðið var
um „mæður” til sjálfboðaliðs-
starfa við sjúkrahúsið. Um 200
sjálfboðaliðar á aldrinum frá 20
til 70 ára buðu fram aðstoð sina.
Úr þessum hópi voru svo valdar
allmargar konur, úr ýmsum
stéttum þjóðfélagsins, en allar
höfðu þær það sameiginlegf að
búa yfir mikilli móðurtilfinn-
ingu og löngun til þess að geta
veitt henni útrás. Starf þeirra
verður mjög fjöfbreytt, allt
frá þvi að reyna að telja litinn
veikan dreng á að borða matinn
sinn til þess að svæfa óánægt
smábarn. Störf kvennanna eiga
ekki að einskorðast við sjúkra-
húsið, þegar fram i sækir,
heldur eiga þær einnig að vera
reiðubúnar, að veita mæðrum
aðstoð og upplýsingar, eftir að
börnin eru aftur komin heim til
sin, og sömuleiðis er ætlunin, að
þessir sjálfboðaliðar reyni að
hafa eftirlit með þvi, að börnum
sé ekki misboðið eða misþyrmt,
eða þau vanrækt á heimilunum.
Frú Ir-ene Welch, sem er ein af
„mæðrunum” á sjúkrahúsinu,
segir, að þetta starf hafi vpitt
henni ótrúlega hamingju. Fjöl-
skylda hennar sjálfrar kemst
vel af, og hún segist aldrei hafa
komizt i snertingu við það lif,
sem fjölskyldur sumra af börn-
unum, sem hún hefur annazt,
hafa orðið að lifa, bæði hvað við
segist ekki hafa verið viss um i
upphafi, hvort hún gæti orðið að
liði, en segist nú sjá, að svo sé,
enda sé þörfin ótrúlega mikil. —
Það er dásamlegt að sjá
glampann i litlu augunum, sem
áður virtust algjörlega sljó:
slikt gefurlifinu mikið gildi. Hér
„mæðrunum” með litil börn,
og svo sjáum við litla hönd leita
skjóls i annarri stærri.
Snertingin ein getur veitt
þessum vesalingum ótrúlegan
styrk.
Rækjurnar eru
mótfallnar ástalífi
á í Englandi
Visindamenn hafa lagt sig alla
fram um að fá rækjur, sem upp-
runnar eru við Filippseyjar, til
þess að auka kyn sitt i hafinu
umhverfis England. Þegar
þetta hefur tekizt er ekki ástæða
til þess að óttast skort á rækjum
i Bretlandi, þvi að magnið ætti
að verða nægilegt. John Foster,
sem er forstöðumaður fiskitil-
raunastöðvar landbúnaðar^
ráðuneytisins i Conway I
Carnarvonshire segir: — Það
væri hægt að selja rækjur fyrir
milljónir punda árlega, ef okkur
tækist að rækta þessa tegund
hér en þvi miður hefur það ekki
tekizt enn. Rækjurnar eru á
móti öllu „ástalifi”, þegar þær
eru komnar frá sinum uppruna-
legu heimkynnum og til fiski-
ræktarstöðvarinnar i Conway.
Það er engin leið að fá þær til að
fjölga sér.
★
Sjálfsmorð í
frönskum fangelsum
Alls voru framin 42 sjálfsmorð i
fangelsum i Frakklandi árið
1973, og er það 5 sjálfsmorðum
fleira en árið áður, að þvi er
stendur i blaðinu Le Monde.
Ekki hafa komið staðfestingar
um öll þessi morð af hálfu fang-
elsisyfirvaldanna. Le Monde
hetur mjog úeilú a langeisis-
mál I Frakklandi. Skýrir það nú
frá því, að i fyrsta skipti I sög-
unni hafi kona framið sjálfs-
morð I fangelsi. Hét hún Georg-
ette Amar-Gillet, og gleypti hún
eitur I september sl. I kvenna-
fangelsinu i Fleury-Merogis.
Flestir þeirra fanga, er frömdu
sjálfsmorð, voru mjög ungir.
Einn var til dæmis aðeins 15
ára, annar 17, sjö voru 18 til 20
ára og tuttugu og fimm að auki
voru innan við þrítugt. Flestir
þeirra, sem sjálfsmorð frömdu,
eða 63.31% biðu dóms, en 10 af
þessum 42, sem sviptu sig lifi,
voru útlendingar.
Fíll með kunnáttu
í málum
Gestir i dýragarðinum i
Jerevan i Rússlandi urðu vitni
að einkennilegu prófi i málum.
Nefnd dýratemjara prófaði
Afrikufilinn Vova. Hann fram-
kvæmdri glæsilegan fjölda skip-
ana, sem gefnar voru á þýzku,
rússnesku, ensku og armenisku.
Vova kom til Jerevan frá
London fyrir tiltölulega stuttu
og skildi i fyrstu ekki neitt i
rússnesku eða armenisku.
Fljótlega kom i ljós, að fillinn
hafði sérstaka hæfileika til
tungumálanáms, og eftir tvo
mánuði skildi hann ýmsar
skipanir á báðum nýju málun-
um. Einnig lærði Vova þýzku,
þegar hann var lánaður til sýn-
inga i Austur-Þýzkalandi.
„Kattaslagur"
Robert Filin, fergugur
Astraliubúi, var nýlega dæmdur
til hálfs mánaðar fangelsis-
vistar fyrir að gera tilraun til
að kála heimiliskettinum eftir
heiftarlegt rifrildi við konuna.
Siðarvar öðrum hálfum mánuði
bætt við vegna likamsárásar á
konuna. Þeir eru greinilega
miklir kattavinir i Ástraliu!