Tíminn - 02.02.1975, Blaðsíða 6

6
Sunnudagur 2. febrúar 1975,
Hey og skúr við húsið Breiðholt við Reykjanesbraut. 21.10.1974.
t *
Ingólfur Davíðsson:
Byggt og búið
í gamla daga ux
Viö Suðurgötu i Reykjavik,
andspænis iþróttahúsi Há-
skólans og Arnagarði, stendur
laglegt rauðmálað hús meö
fálkamynd yfir bogadregnum
dyraumbúnaði. Þetta er
gamla loftskeytastöðin, en hún
tók til starfa I húsinu nýbyggðu
17. júni 1918 — á vegum Land-
simans. Var aðallega haft loft-
skeytasamband við skip, en þó
einnig við stöðvar úti á landi,
t.d. Flatey á Breiðafirði og
Kirkjubæjarklaustur.
Starfsemin þarna á melunum
hætti árið 1961 og var Háskólan-
um afhent húsið á 50 ára afmæli
hans. Nú eiga félagsfræði og
raunvlsindi þarna athvarf.
Ef viö göngum ögn lengra
eftir Suðurgötu i átt til Skerja-
fjarðar, gefur brátt að lita
snotrasta torfbæ með hvltum
timburgöflum. Myndin sýnir
bakhlið hússins. Þetta er Litla-
Brekka Eövarðs Sigurðssonar
alþingismanns, og byggðu for-
eldrar hans bæinn árið 1918.
Gróskulegt var að sjá um-
hverfis, þegar myndin var tekin
I ágúst 1974. Þetta mun vera eini
torfbærinn I Reykjavlk nú, en
torfþak er á stóru steinhúsi á
Fjólugötu 25. (Jóhann
Kristjánsson byggingameistari
byggði það hús).
Göngum út I Grímsstaðavör
og litumst þar um. Grlmsstaða-
holtið dregur nafn af Grims-
stöðum, býli, sem Grimur
Egilsson reisti árið 1842. Mun
holtið hafa tekið að byggjast að
mun um 1920. Ibúarnir sóttu
margir hverjir vinnu til hafnar-
innar og fleiri staða inni i
Reykjavik, en drýgðu tekjurnar
með sjósókn og dálitilli
garörækt. Nú er þarna mikil
byggð og mjög falleg, rikmann-
leg hús, og fögur er útsýnin á
Ægissiðu. En sjávarmegin við
götuna rikir enn gamli tlminn.
Þaöan er róið til fiskjar og
björgulegir eru fiskhjallarnir á
vorin, þegar grásleppan þekur
rárnar. Endur og hænsni
„ganga á beit” rétt hjá bátun-
um og hjöllunum I Grlmsstaða-
vör.
Gamli timinn lætur heldur
ekki að sér hæða við Reykjanes-
braut, rétt við húsið Breiðholt
og Sölufélagið Þar eru borin
upp hey, svo að segja I miðri
borginni. Myndin var tekin 21.
okt. 1974.
Loks berum við niður á enda
Klapparstlgs úti við Skúlagötu
Gamla loftskeytastöðin við Suðurgötu 6. 10. 1974
Timburverksmiðjan Vöiundur (sjávarmegin). 4.10. 1974.
1 Grlmsstaðavör I Reykjavik. 24.7. 1974.
Þar setur rauðmáluð timbur-
verksmiðjan Völundur, með
turn sinn og reykháf, svip á um-
hverfið. 174. blaði Isafoldar árið
1905 segir m.a. á þessa leið:
„Völdunarverksmiðjan er ná-
lega 50 álna langt timburhús
tviloftað en 16 álna breitt og 16
álan hátt upp að turni — og er
kjallari undir þvi öllu. — Svo er
að sjá sem sögunarvélunum
verði ekki meira fyrir að fletta
endilöngum stórum eikar-
drumbum, en ef það væru
smjörskökur. Gufuvélin er 11
þúsund pund á þyngd, óvenju
hraðgeng. Reykhálfur verk-
smiöjunnar er 26 álna hár frá
jörðu og rúmrp 6 álna viður að
neðan, allur hlaðinn úr tigul-
steini. Hafa farið i hann 23
þúsund steinar. Gufa i
málmpipum frá vélinni hitar
húsið og henni er ætlað að
þurrka allan efnivið i þar til
geröum skála. Lýsa á verk-
smiöjuna með rafljósi, og er
gufuvélin höfð fyrir afls-
uppsprettu. Verksmiðjan
kostaði tæpar 100 þúsund krónur
og var sú fyrsta I höfuðstaðn-
um, en önnur I landinu. Hin
fyrsta komst á stofn I Hafnar-
firði árið 1903.”
Litla-Brekka (torfbær) við Suöurgötu I Reykjavik. 13.8. 1974.