Tíminn - 16.03.1975, Síða 24

24
TÍMINN
Sunnudagur 1G. marz 1975.
„Vildirðu láta hana heita Gretu — Margréti?" spurði
Katrín.
,,Veit þa-hað hekki".
„Margrét Jóhanna — það hljómar ekki illa".
Eftir jólin, þegar Serafía var búin að jafna sig, fór
Katrín með hana og barnið til prestsins. Það átti að skíra
telpuna. Hún hafði látið skrifa nöfnin á blað, sem hún
rétti prestinum. Hann spurði, hvaða föðurnafn telpan
ætti að bera. Gremjan sauð í Katrínu. Gústaf hafði gert
það, sem honum bar, hugsaði hún. Átti hann líka að færa
nafn sitt að fórn? En þegar henni varð litið á saklaust
reifabarnið, sem hún hélt á, glúpnaði hún. Það var ekki
réttlátt, að afleiðingarnar af veikleika annarra yrðu
látnar bitna á því. Það var syndlaust. Gat hún fengið af
sér að senda það út í veröldina án f öðurnaf ns?
„Telpan á að heita Margrét Jóhanna Gústafsdóttir",
sagði hún hátíðlega.
„Gústafsson þá, — dóttir er nú ekki lengur notað",
sagði presturinn.
„Já, Gústafsson".
Serafía hafði gott verksvit, þótt ýmis innanhússtörf
væru ekki við hennar hæfi. Hún sá vel, hvað þurfti að
gera og var f ús til þess að inna það af höndum. En f ram-
koma hennar gagnvart barninu var Katrínu hið mesta
undrunarefni. Hún lét eins og það væri henni algerlega ó-
viðkomandi. Stundum lét Katrín það afskiptalaust, þótt
það hrini á nóttunni, í þeirri von, að móðir þess vaknaði
og sinnti því. En þyss varðekki vart, að Seraf ía vaknaði,
og sinnti því. En þess varð ekki vart, að Seraf ía vaknaði
af því. Katrín andvarpaði og varð loks að hypja sig f ram
úr og hagræða því. Henni fannst, að Serafía, sem var
yngri, ætti að vera léttara um að vakna og fara f ram úr,
þegar barnið þurfti einhvers með, auk þess sem móður-
ástin hefði átt að knýja hana til þess. En Seraf ía virtist
hafa varpað öllum sínum áhyggjum á Katrínu og falið
sig og barnið henni á vald að öllu leyti. Ef Katrín bað
hana að taka telpuna upp eða láta hana i vögguna, þá
gerði hún það orðalaust. En hún snerti barnið aldrei ótil-
kvödd.
Serafíu þótti gaman að lesa. Bækur og blöð, sem
drengirnir höfðu skilið eftir heima, las hún frá orði til
orðs. Katrín hvatti hana lika til þess og útvegaði henni
það lestrarefni sem hún gat. Stúlkuna skorti sjálfsagt
ekki greind, hugsaði Katrín. Það var uppeldið, sem hafði
gert hana að þeim vesaling, sem hún var.
Gústaf kom ekki heim þenna vetur. Katrín skildi vel,
hvers vegna hann hafði nú í f yrsta skipti ráðið sig i vetr-
arsiglingar. Hún hugsaði oft um það, hve langt myndi
verða þangað til hann hefði kjark til þess að láta sjá sig á
Þórsey. — Peninga sendi hann heim með stuttu millibili.
Einar kom heim skömmu eftir áramótin. Katrín hafði
kviðið heimkomu hans, en henni til mikillar undrunar lét
hann sem ekkert væri og lagði aldrei neitt illt til Seraf íu
eða barnsins. Hún veitti syni sínum nánar gætur. Hann
virtist ekki út af eins af undinn og viðskotaillur og hann
hafði verið. ( stað þess var kominn þunglyndissvipur á
andlit hans, eins og uppreisnarandi æskuáranna, sem
bauð öllum heiminum birginn, væri horfinn og nýtt lífs-
viðhorf hefði náð yfirtökunum. En Katrín tók þetta
nærri sér, því að henni fannst eins og sonur hennar hefði
gef izt upp. Það var samt ekki svo að skilja, að hann væri
horfinn frá þeirri fyrirætlun að verða kapteinn, síður en
svo. En þegar hann sat við litla gluggann og horfði í vest-
urátt, þar sem sólin roðaði skýin yfir skerjum og sund-
um, fannst henni, að takmarkið, sem hann hafði sett sér,
gæti ekki lengur veitt honum fullnægju. Hann sá aðrar
strendur, aðrar sigurhæðir hilla uppi í óvinnandi f jarska.
Nú brá jafnvel svo við, að Einar sást stundum á
mannamótum, þótt hann gæfi sig raunar lítið að öðru
fólki. Hann heimsótti líka Norðkvist oft, og Katrín hafði
spurnir af því, að það væri eins og tunga hans losnaði úr
læðingi, þegar hann settist við rúm öldungsins. Hann
sagði Norðkvist hvað á dagana hefði drif ið og lýsti f yrir-
ætlunum sínum út í æsar. Og gamli maðurinn hlustaði á
og skaut inn í setningu og setningu:
,, Já, já, drengur minn, þú hef ur spjarað þig vel".
Um vorið fór Einar brott eins og venjulega. Þetta var
þriðja sumarið, sem hann var fyrsti stýrimaður.
Gréta litla var orðin hálfs árs og dafnaði vel. Serafía
var af tur orðin vinnukona hjá Larsson, en svaf þó heima
hjá Katrínu.
Haustið eftír fór Einar enn í sjómannaskólann í
Maríuhöfn. Þetta sama haustsagði Larsson Serafíu upp
vistinni, þar eð hann þóttist ekki þurfa hennar við að
vetrinum. Katrínu tókst að útvega henni vetrarvist á
Eikiey, sem alltaf varð athvarf þeirra, er aðrir höfðu
rekið frá sér. Hin nýja húsmóðir Serafíu var sögð bera
mikla umhyggju fyrir vinnufólki sínu, svo að Katrín
vonaði, að hún yrði þar ekki leiksoppur lostafullra
manna.
Þú lýgur, þú vilt stela dýr-
inu frá okkur, þú ferö ekki
neitt.
TH6K£; I'v/e óor \/ (AJHATfe
6I<£HT THIN6S1Ö PO j TH£
ANt7THe fjfóT \6 \ FlfóTP
vf. PbNe AL^i6-5. Ég er að bua til íista
yf r Sem ég ^arf að §era * dag. Gtóð hug-
mynd. Svona, átta atriði sem ég þarf að liúka ~ r
og er þegar búinn með eitt. Hvað er það? Að'
ls^a ^ir það sem
//MAKE A LléT
oFTHlNóéToRo"
SUNNUDAGUR
16. marz
8.00 Morgunandakt. Séra
Sigurður Pálsson vlgslu-
biskup flytur ritningarorð
og bæn.
8.10 Fréttir og veðurfregnir.
8.15 Létt morgunlög.
9.00 Fréttir. útdráttur úr
forustugreinum dagblað-
anna.
9.15 Morguntónleikar. (10.10
Veðurfregnir). a. Requiem I
d-moll (K-636) eftir Mozart.
Sheila Armstrong, Anne
Howells, Ryland Davies,
Marius Rintzler, John Aldis-
kórinn og Enska kammer-
sveitin flytja, Daniel Baren-
boim stjórnar. (Hljóðritun
frá brezka útvarpinu). b.
Pianókonsert I a-moll op. 54
eftir Schumann. Dinu Li-
patti leikur með hljómsveit-
inni Philharmoniu, Herbert
von Karajan stjórnar.
11.00 Messa I safnaðarheimili
Langholtssóknar. Prestur:
12.15 Dagskráin. Tónleikar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar. Tónleikar.
13.15 Hafréttarmálin á vett-
vangi Sameinuöu þjóðanna.
14.00 Dagskrárstjóri i eina
klukkustund. Ragnheiður
Einarsdóttir ræður dag-
skránni.
15.00 Miðdegistónleikar. a.
Sinfónia I g-moll eftir Gros-
sec. Sinfóniuhljómsveitin I
Liégfe leikur, Jacques Hout-
mann stjórnar. b. Horn-
konsert nr. 2 I D-dúr eftir
Haydn. Franz Tarjani og
Franz Liszt kammersveitin
I Búdapest leika, Frigyes
Sándor stjórnar. c. Flautu-
konsert I Cdúr eftir Grétry.
Claude Monteux og hljóm-
sveitin St. Martin-in-the-Fi-
elds leika, Neville Marriner
stjórnar. d. Sinfónia nr. 8 i
h-moll eftir Schubert. Fil-
harmóniuhljómsveitin I
Vlnarborg leikur, Istvan
Kertesz stjórnar.
16.15 Veðurfregnir. Fréttir.
16.25 A alþjóðadegi fatlaðra.
Gísli Helgason tekur saman
þátt meö viðtölum og öðru
efni. Kynnt veröur starf-
semi Sjálfsbjargar, lands-
sambands fatlaöra, og rætt
viö forráðamenn samtak-
anna I Reykjavík og úti um
land.
17.25 Dieter Reith-sextettinn
leikur létt lög.
17.40 Útvarpssaga barnanna:
„Vala” eftir Ragnheiði
Jónsdóttur.Sigrún Guðjóns-
dóttir les (4).
18.00 Stundarkorn með italska
fiðluieikaranum Alfredo
Campoli. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.25 „Þekkirðu land?” Jónas
Jónasson stjórnar spurn-
ingaþætti um lönd og lýði.
Dómari: Ólafur Hansson
prófessor. Þátttakendur:
Pétur Gautur Kristjánsson
og Árni Benediktsson.
19.45 tslenzk tónlist. Sinfóniu-
hljómsveit tslands leikur.
Stjórnendur: Róbert A.
Ottósson og Páll P. Pálsson.
a. Lýrlsk svita fyrir hljóm-
sveit eftir Pál Isólfsson. b.
Forleikur að óperunni „Sig-
urði Fáfnisbana” eftir Sig-
urð Þórðarson. c. Fjórir
dansar eftir Jón G. Asgeirs-
son.
20.30 Skáldið meö barnshjart-
að. Séra Sigurjón Guðjóns-
son fyrrum prófastur flytur
erindi um F.M. Franzén.
21.00 Mirella Freni og Nicolai
Gedda syngja aríur og dú-
etta úr óperum eftir Bellini
og Donizetti.
21.35 Bréf frá frænda. Jón
Pálsson frá heiði flytur.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. útvarp
frá Laugardalshöll. Jón Ás-
geirsson lýsir keppni i
fyrstu deild Islandsmótsins
I handknattleik. Einnig
verður lýst keppni I körfu-
knattleik.
23.00 Danslög. Hulda Björns-
dóttir danskennari velur
lögin.
23.55 Fréttir I stuttu máli.
Dagskrárlok.