Tíminn - 16.03.1975, Side 32

32
TÍMINN
Sunnudagur 16. marz 1975.
Ingólfur Davíðsson:
Fuglarnir hjá bænum
Begga og Gunna voru
að sækja svörð i eldinn
niður á Ytri-Reistarár-
mýrar. Ég, drenghnokk-
inn, fékk að fara með
þeim. Allt i einu hrökk
ég við, þegar ég heyrði
skyndilega þyt og
,,krunk, krunk, krá”,
rétt við eyrað á mér.
Gunna rak upp óp og
missti svarðarpokann.
Hrafn hafði steypt sér
niður úr háa lofti og
setzt á pokann á bakinu
á Gunnu!
Nú fór Begga að
hlæja. — Þetta er bara
bannsettur Ásláksstaða-
hrafninn, sagði hún. Það
er aldeilis völlur á hon-
um núna.
Þetta var taminn
hrafn, kunnur i allri
sveitinni, og nú vappaði
hann hinn spakasti i
kringum okkur. Kjartan
frændi hafði náð hrafns-
unga úr hreiðri, fóðrað
hann og tamið.
Heimilisfólkinu þótt
mjög gaman að
krumma, en viðsjáll
gerðist hann með aldrin-
um. Hann sótti í fallega
hluti, gljáandi hnappa,
tölur og annað þess kon-
ar— og stal þvi, ef hann
gat. Einu sinni hvarf
meira að segja hringur
bóndans, er hann hafði
lagt frá sér í smiðahúsi.
Nú leið langur timi.
Einn fagran sumardag
sáu börn, sem voru að.
reka kýrnar, krumma
Skarfar og veiðibjöllur (svartbakar)
Mariuerla
vera á einkennilegu
vappi úti á holti, spöl-
korn frá bænum. Það
hlakkaði öðru hvoru i
krumma. Börnin lædd-
ust nær og sáu, að
krummi var að leika sér
að einhverjum gljáandi
hlutum. Brátt kom i ljós,
að þarna voru margar
tölur og hnappar, sem
krummi hafði stolið, lika
fáeinir silfurpeningar og
hringurinn bóndans!
Krummi hafði grafið
hlutina þarna niður, en
var svo stundum að
grafa þá upp aftur og
leika sér að þeim.
Einu sinni drap
krummi einn hænuunga
á bæ, nokkuð langt i
burtu. Bóndinn sá til
krumma og kastaði i
hann moldarköggli og
fældi hann burt. En dag
nokkurn, þegar fólkið
var á engjum, kom
krummi aftur og drap
alla ungana.
Krummi varð frekur
með aldrinum og hálf
grimmur. Stundum kom
hann fljúgandi og settist
á öxiina á manni og
krunkaði hátt. ókunnug-
um varð mjög bylt við
slikt. Verra var samt,
að börnin gátu ekki
verið óhult fyrir honum
DAN
BARRV