Tíminn - 17.05.1975, Blaðsíða 8

8
TÍMINN
Laugardagur 17. mai 1975.
ATHUGIÐ!
VEIÐILtNAN sendir i póstkröfu. Við höf-
um upp á að bjóða öll þau veiðarfæri sem
sportveiðimaðurinn þarf til veiðiferðar-
innar.
Veiðarfæri frá viðurkenndum framleið-
endum.
Sendum ykkur að kostnaðarlausu vöru-
lista okkar og Napp & Nytt ’75.
VEIÐILíNAN er þjónusta eingöngu ætluð
þeim er búa utan Reykjavikur.
VEIÐILINAN
P.O. Box 7085 Reykjavik
Nafn--------------------------------
Heimili-----------------------------
KIippiö út og sendið
FLESTAR STÆRÐIR
HJÖLBARÐA
Vörubila-
Fólksbíla-
Vinnuvéla-
Jeppa-
Traktorsdekk
Vörubiladekk a
Tollvörugeymsluverði
gegn staðgreiðslu
HJOLBAROAÞJONUSTA
OPIÐ 8 til 7
ALHLIÐA
HJÓLBARDAR HÖFÐATUNI 8 Simi 16740
Véladeild Sambandsins Simi 38900
Viðskiptalegur
framkvæmdastjóri
íslenzka járnblendifélagið h.f. óskar eftir
að ráða viðskiptalegan framkvæmda-
stjóra.
Umsóknir skulu vera á islenzku og ensku
og greina frá menntun og fyrri störfum.
Þær skal senda til íslenzka járnblendi-
félagsins h.f. c/o Gunnar Sigurðsson, Lág-
múla 9, Reykjavik, fyrir 24. mai 1975.
íslenzka járnblendifélagið h.f.
NÝJAR BÆKUR
FRÁ HEIMSKRINGLU
ANTIGÓNA eftir Sófókles í
þýðingu Helga Hálfdanarsonar.
Verð kr. 900ób. og kr. 1200innb.
ÞANGAÐ VIL ÉG FLJÚGA
eftir Ingibjörgu Haraldsdóttur.
Verð kr. 700.
HEIMSKRINGLA, Laugavegi 18.
AAANSFIELD
FRÁ
MONTANA
Paul F. Hesly hefur verið einn
helzti fréttaritari New York
Daily News í Hvita húsinu frá
þviá tlmum Kennedy-stjórnar-
innar. Hann hefur ritað mikið
um máiefni Hvita hússins og
rætt m.a. við Lyndon B. John-
son, Richard M. Nixon, John F.
Kennedy og Barry Goldwater.
Hér fer á eftir: viðtal hans við
Mike Mansfield, leiðtoga
meirihluta öldungadeildarinn-
ar.
Þegar ég sótti heim öldunga-
deildarþingmanninn Mike Mans-
field til að eiga við hann „náið”
viðtal, hafði ég ekki hugmynd
um, hversu lengi hann myndi um-
bera mig. í fjölmiðlum er Mans-
field þekktur fyrir að hafa svörin
á reiðum höndum. í sjónvarps-
umræðum er honum svo greitt
um svör, að fréttamenn verða
iðulega uppiskroppa með spurn-
ingar, áður en þættinum lýkur.
Mansfield heldur mjög upp á eins
atkvæðis svör svo sem „Já, nei,
erfitt að segja ” og „ég veit
ekki”. Hann reynir aldrei að
koma sér undan spurningum,
beitir aldrei útúrsnúningum, ýkir
ekki né beitir yfirgangi. önnur
hindrun á vegi minum var sú
staðreynd, að ólikt öðrum stjórn-
málamönnum er Mansfield illa
við að auglýsa sjálfan sig. Hann
hefur t.d. ekki blaðafulltrúa.
Við ræddum saman á kyrrlát-
um laugardagsmorgni. Hann
virtist sáttur við sjálfan sig og
viðmótsþýður, þar sem hann sat
við skrifborð sitt, er hann tók á
móti mér. Mansfield var klæddur
röndóttri skyrtu, óhnepptri I háls-
inn, og ermarnar uppbrettar.
Bindiðlá á skjalatösku. Hann hélt
á pipunni sinni, sem hann skilur
aldrei við sig.
Mansfield hefur nú verið leið-
togi meirihluta öldungadeildar
Bandarikjaþings i fjórtán ár
samfellt. Slikt hefur ekki gerzt
áður i sögu Bandarikjanna. Ég
spurði, hvort þetta væri ekki
þreytandi.
— Jú, svaraði hann með vand-
ræðalegu brosi. Leiðtogastaðan
er erfið byrði að bera. Ibúar Mon-
tana hafa aldrei skrifað honum
meira en nú. Bréfin hafa ekki
snúizt um Watergate eða hættu-
lega þróun í stjórnmálum,heldur
nærtæk vandamál heima-
manna, til dæmis eftirlaun
hermanna og skattamál.
Mansfield fók leiðtogastöð-'
una treglega að sér i janúar 1961.
En þá hafði forsetaefnið, John
Kennedy, lagt mjög hart að hon-
um að gera það. Margir töldu, að
Mansfield væri of „góður náungi”
til að taka við þessum brenni-
punkti, sem Lyndon Johnson
hafði stjórnað eins og strangur
dómari, áður en hann varð vara-
forseti. Mansfield hafði að nafn-
inu til verið annar valdamesti
maðurinn i flokki slnum I
öldungadeildinni. En hann hafði
þó misst völd og áhrif i skugga
einræðis Johnsons.
Mansfield var og er sérlega
vinsæll meðal starfsbræðra
sinna. En til eru þeir, sem frekar
vilja að honum svipi til Mikaels
erkiengils en heilags
Frans frá Assissi. Hann er hóg-
vær og vel siðaður. Andlitið er
meinlætalegt eins ög málverk eft-
ir E1 Greco, einfalt og svipmikið.
Ennið er hátt og munnurinn
þunnur og ákveðinn. Mansfield
fyrirlitur og beitir aldrei
hártogunum, að sögn kunnugra.
Hann litur ekki á sig sem neinn
engil. Það kemur jafnvel fyrir að
hann fær sér i glas, bölvar og
verður reiður. En það-er ekki oft.
Ég spurði hann, hvort þessi
fjórtán ár hefðu ekki breytt upp-
runalegum skoðunum hans á þvi,
hvernig stjórna ætti samsafni
harðsnúinna einstaklingshyggju-
manna. — Alls ekki, svaraði hann
að bragði. Min heimspeki felst i
þvi að .viðurkenna, að þeir eru
öldungadeildarþingmenn. Ég
reyni ekki að troða neinu upp á
þá. Ég held að ferill öldunga-
deildarinnar siðustu 13-14 árin
standist samanburð við hvaða
timabil sem er i sögu lýðveldis-
ins.
Johnson og ég erum mjög ólik-
ir. Ég hef ekki trú á þvi að beita
þingmann þvingunum. Ég bið
hann aðeins um að dæma ekki
fyrirfram. Ef ég beiti öldunga-
deildarþingmann þvingunum, má
vera að hann láti undan. En hon-
um myndi ekki lika það. 1 annað
sinn gætu slikar aðferðir mistek-
izt með öllu. Þetta er langtima
sjónarmið. Með slikum aðferðum
má tryggja, að ekki skapist
fjandskapur eða úlfúð.
— Hann tottaði pipu sina hugs-
andi og bætti við: — Jafnvel þótt