Fréttablaðið - 10.04.2005, Blaðsíða 12

Fréttablaðið - 10.04.2005, Blaðsíða 12
Sæmi kynntist Fischer upphaf- lega 1972 en þá starfaði hann í lögreglunni og var falið að gæta húss inni í Fossvogi þar sem Fischer dvaldi framan af heims- meistaraeinvíginu í Laugardals- höllinni. Mál æxluðust á þann veg að Sæmi fór að keyra Fischer og aðstoða hann á ýmsan hátt og með þeim tókst góð vinátta. „Þetta var ljómandi góður drengur, en auðvitað setti spenn- an sem var í loftinu á þessum tíma sitt mark á hann,“ segir Sæ- mundur og brosir hlýlega þegar hann rifjar upp þessa frægðar- daga þegar kastljós heimsins beindist að litla Íslandi á alþjóða- vísu í fyrsta sinn. Vegna anna við að sinna Fischer var Sæmundur tekinn af vöktum hjá lögreglunni enda var allur sólar- hringurinn meira og minna undir- lagður. Það fórst hins vegar fyrir að ganga frá því hver átti að greiða Sæma kaup fyrir alla vinnuna. „Svona eftir á að hyggja hefði ég átt að semja betur við mína yfirmenn um launakjör“, segir hann. „Það var svolítill misskiln- ingur í þessu öllu, mér var sagt að ég væri á föstum launum þegar ég fór að vinna fyrir Fischer en það voru bara dagvinnulaun. Mér var svo sagt að Skáksambandið, sem fékk styrk frá ríkinu vegna einvígisins, myndi borga mér aukavinnuna, en það gekk ekki eftir, sambandið neitaði einfald- lega að bera ábyrgð á þessu.“ Hefur ekki fengið einn dollara frá Fischer Sæmundur segir að það hafi aldrei komið til greina af sinni hálfu að krefja Fischer um þetta kaup. Hann hafi haft mikla ánægju af þessu stússi öllu og gert þetta fyrir vináttu sakir en ekki vegna peninga. „Lögfræðingur Fischers sagði mér að hann hefði nefnt það við Fischer á sínum tíma að hann greiddi mér eitt prósent af verð- launafénu sem hann fékk fyrir einvígið hér í Reykjavík, en hann svaraði því til að hann vildi ekki móðga mig: Sæmi, he's my best friend, he will be offended, á Fischer að hafa sagt“, segir Sæmundur og brosir. Og sjálfum hefur Sæmundi aldrei dottið í hug að rukka Fischer fyrir öll þau útgjöld sem hann hefur haft af samskiptum sínum við meistarann. „Ég hef aldrei beðið hann um krónu og mun aldrei gera, ég geri ekki mannorð mitt að féþúfu,“ segir hann fastmæltur. „Fischer hefur aldrei borgað mér einn doll- ara, hvorki fyrr né síðar, ekki einu sinni núna í öllum þessum ferð- um, ekki einu sinni stöðumæla- sektir, hvað þá meira. En þetta er bara Fischer, hann er fæddur svona, hann hefur greinilega ekki tileinkað sér orð hinnar helgu bókar: Sælla er að gefa en þiggja,“ bætir hann við góðlátlega. Með stöðumælasektinni er Sæmi að vísa til þess að hann og Fischer fóru á dögunum niður í miðbæ Reykjavíkur að huga að húsnæðismálum Fischers en Sæmi telur að betra væri fyrir Fischer að vera nær miðbænum en hann er nú. Sæmi lagði bílnum við stöðu- mæli og greiddi í hann eins og lög gera ráð fyrir. Þeir töfðust hins vegar eitthvað í erindagjörðum sínum og var kominn sektarmiði á bílinn þegar þeir komu aftur. „Ég bölvaði þessu auðvitað og Fischer tók undir það og sagði þetta fáránlega háa sekt. Ég borg- aði þetta svo og gerði ekkert meira úr því,“ segir Sæmi og skellihlær. Vill vita hvað hlutirnir kosta Sæmundur segist ekki erfa þetta við Fischer, því hann hafi fyrir löngu áttað sig á því að Fischer er að sumu leyti fastheldinn á pen- inga þótt hann velti peningamál- um ekki fyrir sér dagsdaglega. Fischer er ekki á flæðiskeri staddur með um 200 milljónir króna á bankareikningi í Sviss en hann veltir því gjarnan fyrir sér hvað hlutirnir kosta. Sæmundur segir það hins vegar eiga við um Fischer líkt og marga þá sem hafa rúm auraráð að oft spara þeir eyrinn en kasta krónunni. Þannig segist hann hafa bent Fischer á að gistingin á Loftleið- um kostaði hann allt of mikið, það væri miklu skynsamlegra fyrir hann að leigja sér íbúð eða hrein- lega kaupa sér íbúð, sem hann gæti síðan selt þegar hann væri búinn að gera það upp við sig hvað hann ætlaði að gera. „Hann vill ekkert hlusta á þetta, miklar þetta allt fyrir sér og talar bara um alla þá pappírs- vinnu sem fylgir þessu“, segir Sæmundur og hristir höfuðið. „Ég leyfi honum alveg að ráða þessu en er tilbúinn að vera honum til aðstoðar í þessum efnum sem öðrum, ef hann þarf á því að halda,“ bætir hann við. Ómetanlegur stuðningur fjöl- skyldunnar Þannig hefur það verið gegnum árin að Sæmundur hefur ávallt verið tilbúinn að aðstoða vin sinn Fischer þegar hann hefur þurft á aðstoð að halda. Hann segir þá hafa haldið símasambandi í um það bil tíu ár eftir einvígið góða 1972, en síðan rofnaði sambandið og hann heyrði ekkert frá Fischer í 20 ár. En það sást hins vegar að Fischer var alls ekki búinn að gleyma sínum góða vin Sæmundi Pálssyni, því nokkrum dögum eftir að Fischer var handtekinn í Japan hringdi hann í Sæmund. „Og ég var síðan nánast í dag- legu símasambandi við hann eftir það og það má segja að ég hafi verið í fullu starfi við að sinna þessum málum hans síðustu níu mánuðina,“ segir Sæmundur. Allt hefur þetta verið launa- laus vinna og viðurkennir Sæ- mundur að útgjöld síðustu mán- aða hafi vissulega komið við pyngjuna enda hann kominn á eftirlaun og þau geri ekki ráð fyrir miklum óvæntum útgjöld- um. Hann segist þó mega til með að þakka Skeljungi fyrir fjár- hagsstuðninginn vegna ferðar- innar til Japans á dögunum. „Þeir eiga mikinn heið- ur skilinn fyrir það, án þessa stuðnings hefði ég aldrei getað farið til Japan að hitta Bobby,“ segir hann. Og hann vill líka þakka fjölskyldu sinni fyrir alla þolinmæðina sem hún hefur sýnt honum í öllu þessu umstangi og þá sérstaklega konunni sinni. „Hún á sérstakan heiður skil- inn fyrir stuðninginn,“ segir hann með væntumþykju í röddinni, „þó stundum hafi hún fengið nóg; það er sérstaklega allt ónæðið vegna símhringinga hvenær sem er, á nóttu sem degi. Svo er fólk líka að koma heim, blaðamenn héðan og þaðan úr heiminum og vilja að ég aðstoði þá við að tala við Fischer, þannig að þetta er búinn að vera mikill erill.“ Kaldhæðni örlaganna Margir hafa gagnrýnt Fischer fyrir þær yfirlýsingar sem hann hefur látið frá sér fara um Banda- ríkjamenn og gyðinga og hafa komið fram kröfur um að réttast væri að lögsækja hann fyrir þessi ummæli. Sæmundur leggur mikla áherslu á það að hann sé gjörsam- lega ósammála þessum gífuryrð- um Fischers og sé meinilla við þau. „Ég hef margsagt við hann að hann geti ekki haldið þessum yfirlýsingum áfram. Þetta sé al- gjörlega óásættanlegt, því þetta kemur bara niður á honum sjálf- um og þeim sem eru að hjálpa honum,“ segir Sæmi og er greini- lega ekki skemmt. Hann segir Fischer þó ekki al- veg tilbúinn að viðurkenna þetta því hann sé svo einbeittur, stífur og þrjóskur. „Honum finnst einhvern veg- inn sem hann þurfi að hreinsa þetta út, allt þetta hatur sem búið er að grafa um sig innra með hon- um undanfarin misseri,“ segir Sæmi dapur í bragði. Hann segir það bera vitni um kaldhæðnisleg örlög þessa mikla manns að hann sé Bandaríkja- maður en hati Bandaríkjamenn og svo sé hann gyðingur en hati gyðinga. „Ég hætti samt ekkert að vera vinur hans þrátt fyrir þessar yfir- lýsingar hans,“ segir Sæmundur, „maður þarf ekki endilega að vera sammmála vinum sínum í einu og öllu, maður reynir bara að hjálpa þeim. Sá er vinur sem er vinur í raun,“ segir Sæmundur Pálsson og það fer ekki á milli mála að í honum á Bobby Fischer sannan vin í raun. ■ 12 10. apríl 2005 SUNNUDAGUR Mun aldrei krefja hann um krónu Sæmundur Pálsson, eða Sæmi rokk eins og hann er gjarnan kallaður, fékk það viðurnefni vegna dansfimi sinnar á árum áður þegar hann rokkaði með elegans. Yngra fólk kannast þó kannski fyrst og fremst við Sæma sem sérlegan einkavin skákmeistarans Bobby Fischer. Í samtali við Sigurð Þór Salvarsson leyfir Sæmi okkur að skyggnast örlítið á bak við þá mynd sem við okkur blasir opinberlega af heimsmeistaranum fyrrverandi. SÆMUNDUR PÁLSSON Sæmi rokk þekkir Bobby Fischer betur en flestir Íslendingar og hann segir Fischer ljúfan dreng inni við beinið þrátt fyrir að yfirborðið virki oft á tíðum hrjúft. SÆMI ROKK Í HNOTSKURN Fæddur: 1936 Menntun: Hefur lokið prófi sem húsa- smíðameistari og lauk einnig prófum frá Lögregluskólanum. Starf: Eftirlaunaþegi. Fjölskylduhagir: Kvæntur Ásgerði Ás- geirsdóttur og eiga þau fjögur upp- komin börn, þrjár stúlkur og einn dreng. Áhugamál: Dansmennt, bridge, golf, skák, kórsöngur og ferðalög.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.