Tíminn - 01.08.1975, Blaðsíða 8

Tíminn - 01.08.1975, Blaðsíða 8
8 TÍMINN Föstudagur 1. ágúst 1975 ,,Mér líkar veðurfarið á íslandi, sérstaklega eins og það hefur verið í sumar”, segir Þóranna Pálsdóttir, veðurfræðinemi, sem er önnur íslenzkra kvenna sem leggur stund á veðurfræðinám, — og bætir við fullyrðingu sinni til sönnunar: Mér hefur alltaf verið hálfíUa við sóliim Þóranna Pálsdóttir vift störf sin hjá Veöurstofu lslands. Tfmamynd: Róbert. með ungu fólki ÞÓRANNA PALS- DÓTTIR heitir viðmæl- andi þáttarins MEÐ UNGU að þessu sinni. Við hittum Þórönnu nú i vikunni, þar sem hún var við vinnu sina I Veðurstofu íslands. Þóranna stundar nám I veðurfræði við háskól- ann i Osló, og hefur hún verið i þvi námi undan- farin fjögur ár, — en áður en hún fær nafn- bótina veðurfræðingur verður hún að læra i tvo vetur i viðbót. Þóranna Pálsdóttir er önnur is- lenzka konan sem legg- ur stund á þessa fræði- grein, aðeins Adda Bára Sigfúsdóttir hefúr áður stundað nám i veðurfræði. — Já, það er auðvitað slæmt og margvisleg vandræði þvi samfara, að hér á landi skuli ekki vera hægt að læra veður- fræði. Þeir Islendingar, sem hafa lagt stund á veðurfræði á undanförnum árum, hafa ein- göngu leitað til tveggja landa varðandi nám sit.t, Bandarikj- anna og Noregs. Þóranna sagði, að rætt hefði verið um það, að stofna hér- lendis veðurfræðideild innan Háskólans, en ekki kvaðst hún vita neitt um framvindu þess máls. „Gallinn fyrir okkur ís- lendinga að þurfa að leita út fyr- ir landssteinana til að afla okk- ur menntunar t.d. i veðurfræði er aðallega sá að námið er mjög langt, — og þvi hugsar fólk sig eflaust tvisvar um, áður en þáð tekur um það ákvörðun að hefja nám i veðurfræði”, sagði Þóranna, og bætti siðan við: ,,Ég vissi ekkert hvað ég var. i að fara út i þegar ég valdi veðurfræðina.” — Hefurðu alltaf komið heim á sumrin? —■ Já, ég hef komið hingað einn til tvo mánuði yfir sumar- timann, — friið frá skólanum hefur ekki verið lengra, sagði hún. Þóranna hefur unnið i tvö sumur á Veðurstofu Islands en „hitt og þetta” hin árin. Viö spurðum hana um námið. — Fyrstu tvö ár námsins er eingöngu glfmt við stærðfræði og eðlisfræði. Veðurfræðinemi fær þvi engá innsýn i veðurfræði, fyrr en á þriðja ári námsins. Eftir þriggja og hálfs árs nám tekur svo veöurfræðin eingöngu viö. Þóranna kvaö þaö mjög mik- inn ókost viö háskólann i Osló, aö veðurfræðinemar fengju ekki aö kynnast veðurfræöinni að neinu leyti fyrr en eftir þriggja og hálfs árs nám. „Þetta er aö mínum dómi, mjög mikill ókostur, enda i reynd furöulegt, aö veðurfræöinemar skuli ekki fá smánasasjón af fræðigrein- inni fyrr en nám þeirra er rúm- lega hálfnaö”, sagði Þóranna. Að öðru leyti kvað Þóranna skólann m jög góðan en bætti viö, að verklegs eölis væri farið inn á talsvert þröngt svið visindanna. „Það er lika hægt að læra veðurfræöi i Bergen, og þar er t.d. einn íslendingur við nám núna. Námiö i Bergen er mjög svipað þvi sem það er í Osló, með þeirri undantekningu þó ; að I Bergenháskólanum er kennsla heldur meiri á verklega sviðinu, en i Osló.” Þóranna býr i Osló yfir allan vetrartimann og sagði hún, að Noregur væri orðinn dýrt land að búa i. Þóranna kvað námið skemmtilegt að þvi leyti til að það væri ekki krafizt neinna skyldutima af nemendum og þvi þyrftu þeir að læra mikið sjálfir. „Iskólanum er kennt 12-18 tima á viku hverri, og er sú kennsla i formi fyrirlestra, en nemendun- um er alveg i sjálfsvald sett hvort þeir sækja þessa tima eða ekki. Það eina sem af skólanum er krafizt ei;,að nemendur mæti i prófin og standist þau.” Þóranna sagði aö náminu væri skipt I tvo hluta, — fyrri hluti námsins tæki þrjú og hálft ár, og væri eins og að framan greinir eingöngu stærðfræði og eölisfræðinám. Siðari hlutinn tæki tvö og hálft ár til þrjú ár og þar væri um sérhæfingu aö ræöa. „Þegar fyrri hluta náms- ins lýkur er um nokkrar greinar að velja, s.s. haffræöi, veöur- fræöi, vatnsaflfræöi og venju- lega jaröeölisfræði”, sagöi Þór- anna, „og þaö er ekkert próf i siöara hluta námsins^yrr en eitt lokapróf og ritgerö um eitthvað ákveöiö verkefni. — Hvað olli þvi að þú valdir veðurfræði? — Ég vissi að þú myndir spyrja að þessu, sagði Þóranna og hló. Siðan kom smáþögn og þá kom svariö við spurning- unni: — Ætli eina ástæðan hafi ekki verið sú, að ég var að sam- ræma það sem mig langaði til að læra, — stærð-eðlisfræði og jarðeðlisfræði — og út úr þessu kom veðurfræði. Þá má ekki gleyma þvi, að hér á íslandi er veðurfarið sérlega skemmtilegt og áhugavert, — og það hefur kannski átt eitthvern þátt i vali minu á veðurfræði. Einn kostur- inn við veðurfræðinám er lika sá, að mjög góðir atvinnumögu- leikar eru I þessari grein vegna skorts á veðurfræðingum. Þóranna sagði, að hún hefði fyrst, þegar hún var í miðju menntaskólanámi byrjað að hugleiða þann möguleika að leggja fyrir sig veðurfr. „Én ég hrinti þvi frá mér á þessum tlma og gat ekki hugsað mér að fara út og læra þar I 6-7 ár”, sagði hún. „Þaö var svo uþb. er ég var aö ljúka stúdentspróf, aö ég ákvaö að láta verða af þessu” bætti hún viö. Þóranna sagði,að námiö væri erfitt fyrstu tvö árin og „niöur- drepandi aö komast ekki aö efn- inu”, eins og hún sagði, en eftir tvö fyrstu árin væri gaman aö náminu. „Það er ágætt aö fara utan og kynnast öÖrum skólum og ööru fólki, þótt Oslóarháskóli sé kannski ekki beinlinis rétti staðurinn i þeim tilgangi aö kynnast ööru fólki, þvi þaö eru svo margir Islendingar þar viö nám”, sagöi Þórannna. I sumar hefur Þóranna veriö aö kynna sér hvernig unnið er á veöurspádeild Veðurstofunnar og kvað hún sig hafa gagn af þeirri reynslu við námið á vetri komanda. „Fyrst kynnist maður þvi sem aðstoðar- mennirnir géra og siðan koll af kolli þar til maöur kynnist þvi sem veðurfræðingarnir eru að gera. Starfsemi veöurspá- deildarinnar er i grófum drátt- um þannig, að tekið er á móti veðurskeytum og unnið úr þeim. Niðurstöðurnar eru sfðan færðar inn á veðurkort og að lokum eru undirbúnar spár, — en ég er ekki komin svo langt. Á veðurspádeildinni er lika mikil þjónusta við flugmenn. — Er ekki mikill kostur að geta kynnzt starfi á veðurstofu samhliða náminu? — Nei, ekki ýkja mikill, eina gagnið i sambandi við námið er vinnan á veðurspádeildinni og það kemur aöeins að notum við siöari hluta námsins. I Bergen er seinnihluta námsins i nánum tengslum viö veðurstofuna i Bergen, og þaö er auövitaö kost- ur, þegar hægt er aö koma þvi viö. Þóranna sagði fyrr I viötalinu aö atvinnumöguleikar væru góöir fyrir veðurfræðinga. „Já, þaö er skortur á veöurfræðing- um og ég vij bara koma þeim skilaboöum á framfæri til þeirra, sem á annaö borð hafa gaman af stæröfræöi og eölis- fræöi, — að veöurfræöinámiö er afar skemmtilegt og þaö veröur aö segjast eins og er, aö aö- staöan I Osló er prýöisgóö fyrir námsfólk og litið sem dreifir huganum. Það likar öllum vel að læra i Osló, — ég hef engan hitt,sem er á öndveröum meiði, hvað því viðkemur. Um þessar mundir eru fjórir Islendingar að læra veðurfræði, þar af þrir við Osldarháskóla og einn i Bergen. Er þetta mjög óvenjulegur fjöldi af íslending- um viö veðurfræðinám, sem sést kannski hvað bezt á þvi, aö s.l. tiu ár hafa aðeins tveir ís- lendingar útskrifazt I veður- fræði. „Það hafa að visu miklu fleiri hafið nám I veðurfræði, en farið siöan inn á önnur svip”, sagði Þóranna. — Við spurðum Þórönnu hvort hún ætlaði að byrja strax að vinna hér heima.þegar náminu lyki, og sagði hún að allt benti til aö svo yrði, en Þóranna lýkur námi sinu á árinu 1977. Ræddum við nú um stund um veðrið hér á Island og minnzt var á þetta leiðindaveður á Suðurlandi, sem verið hefur i sumar, — varla sólarglætu að fá. Þá sagði Þóranna allt i einu: einu: — Mér hefur alltaf verið hálf illa við sólina og ég varð mikið glöð að komast heim frá Noregi, þvi að þar er allt of heitt á sumrin. Mér likar vel veður- farið á Islandi, — sérstaklega eins og það hefur verið i sumar. Þóranna ságði, að það sem kannski væri hvað mest spenn- andi við veður almennt, væri breytileiki þess og að mann- fólkið gæti aldrei ráðið neinu þar um. Barst nú talið að tilraunum manna til að hafa áhrif á veður, og kvað Þóranna hættu á þvi, ef menn gætu farið að ráða ein- hverju þar um, að það yrði þá misnotað. Að öðru leyti virtist Þóranna ekki hafa trú á þvi að menn færu að ráðskast með veðurfar. — Það hafa jú verið gerðar til- raunir i þessa veru, og þá aðal- lega tilað stöðva t.d. fellibyli, — og gerð var tilraun til að stöðva fellibyl i Bandarikjunum, en þaö eru skiptar skoðanir um þaö, hvort sú tilraun hafi tekizt eða ekki. Það er helzt i sam- bandi við stórskaða af völdum veöurs, að menn hafa reynt að hafa hemil á veðrinu. Þóranna sagði, að sú skoðun væri almennt rikjandi hjá fólki að veðurfræði væri ekkert annað en að spá um veður, og kvað hún það fjarri sanni, þvi að veðurfræði kæmi inn á at- huganir á lofthjúpnum öllum, eðlisfræði hans og afli. Þóranna sagðist oft hafa verið spurð að þvi, hvers vegna hún hefði valið veðurfræði og fólk hefðu oft sagt við sig: „Gaztu ekki valið eitthvað annað!” — Það er engu likara en að fólk hafi illan bifur á veöurfræði, sagði Þóranna. Eins og áður segir er Þóranna Pálsdóttir önnur islenzkra kvenna sem leggur stund á veðurfræði og var hún ein kvenna i veðurfræðideildinni úti I Noregi. „Ég fæ alls ekki séð að starf veöurfræðings sé á neinn hátt frekar karlmannsverk en kvenmannsverk”, sagðí Þór- anna Pálsdóttir aö lokum —Gsal— ungu fólki

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.