Tíminn - 12.12.1975, Side 15

Föstudagur 12. desember 1975.
TÍMINN
15
Enn er vegið i
hinn sama knérunn
Guðmundur P. Valgeirsson
skrifar;
„Komið hefur fram i áskorun-
um um að dagskrá Háskólastii-
denta 1. des. s.l. verði endurtek-
in i fjölmiðlum á þeim tima
dags að sem flestum lands-
mönnum gefist kostur á að
heyra og sjá þessa einstöku
dagskrá. — Þessi áskorun er
fyllilega timabær. Þjóðin öll
þarf að gera sér fulla grein fyrir
hverskonar menningarvitar það
fólk er, sem ræður og riður hiis-
um i æðstu menntastofnun
þjóðarinnar, og hverskonar
hugsanir ráða orðum þessa
fólks, og i framhaldi af þvi,
gerðum þess. Þjóðinni þarf að
verða augljóst að þessu fólki er
ekki hægt að likja við annað en
argasta skril saurugt i hugsun
og orðum. Ræða þess er ekki
annað en hrópyrði og nið um lifs
og liðna. Það er hreint hneyksli
að þessir alikálfar islenzka at-
vinnurekendaauðvaldsins geri
slikt hróp að framfærendum
sinum. Sannast þar sem fyrr að
sjaldan launar kálfur ofeldi. Er
ég illa svikinn ef nákomnir
ættingjar þessa fólks eiga ekki
drjúgan skerf i þvi níði, sem það
setur saman um lifs og liðna.
Þvi skal ekki haldið fram af
mér, að ekki sé mörgu ábóta-
vant i þvi þjóðfélagi, sem við
biium við, og þar þurfi mörgu að
breyta til batnaðar. Að þvi þarf
að vinna af raunsæi og heiðar-
leik. Hinu neita ég, afdráttar-
laust, að allir atvinnuveitendur
upp til hópa séu ótindir þorpar-
ar og glæpamenn, sem aðeins
megi svala hefndarþorsta sin-
um á, að geðþótta. Þar er að
finna fjölda heiðursmanna, sem
þjóðin má bera fulla virðingu
fyrir og þakka framlag þeirra
til framfara og menningar
þessa þjóðfélags, sem við búum
i auk þess sem þeir bera uppi at-
hafnalif landsins á flestum svið-
um. Að nota sér starfsheitið at-
vinnurekendur eins og það sé
versta skammaryrði, sem hægt
sé að bera á varir sér, er hreint
nið, sem ekki verður þolað.
Hinsvegar liggur við, að
nemendur i æðstu menntastofn-
un þjóðarinnar sé að verða
skammaryrði. Er það illa farið
enekkiaðástæðulausu. Úr þeim
hópi eigum við að fá embættis-
menn okkar i' nútið og framtið,
og skiptir þvi ekki litlu hvert
siðgæði þeirra og siðgæðisvit-
und er. Þetta þurfa nemendur i
æðstu skólum landsins að gera
sér ljóst og hegða sér eftir þvi.
Sá hópur þessara mennta-
manna, sem lét ljós sitt skina á
1. desember nú og hefur látið
það skina siðastliðin ár, við það
tækifæri, lætur ekki svona af
falslausri hneykslun á þvi, sem
þeir þykjast vera að fordæma,
heldur miklu fremur til að herða
sig og aðra upp i samskonar og
enn verri athafnir þegar þeir
telja tima og tækifæri gefast til.
Þvi hæfir að segja við þá, það
sem sagt var endur fyrir löngu:
„Vei yður þér hræsnarar, þér
eruð eins og glefsandi vargar”.
Af framkomu þessa fólks gæti
maður haldið, að það ætti ekki
nema stutt skref óstigið til
verka á borð við það sem nú
veður uppi viða erlendis og
fyllir hvern hugsandi mann
hryllingi og viðbjóði. Þar sem
saklausum jafnt börnum sem
fullorðnum er ekki hlift. Svo
mikil mannfyrirlitning og
mannhatur speglast i orðum og
ræðu þessa fólks. Það er þvi
fullkomlega timabært að gera
sér ljóst hvertstefnir þegar með
henni elst upp sivaxandi hópur
fólks með þvilikan hugsunar-
hátt, sem þessi dagskrá og aðr-
ar slikar nú siðustu árin á full-
veldisminningardegi þjóðarinn-
ar, er angi af. Það vekur óhug,
að i þessum hóp er i meirihluta
ungt fólk, sem þjóðin hefur af
ofrausn lagt sig fram um að
veita aðstöðu til mennta og
menningar, langt um efni fram.
Menntun þess segir til sin með
sifellt lækkandi námsárangri og
einkunnum, en menningin i
þeim ávexti', seiin þessir nienn
og konur miðla þjóð sinni á ein-
um hinna merkustu minningar-
daga hennar.
Framkoma þessa hóps, er
að minum dómi hreint hnefa-
högg framan i andlit þeirra,
sem hafa veitt þvi brautargengi
til náms og menningarþroska,
og þvi fyllilega timabært að þeir
athugi sinn gang, um það hvaða
verðmætum framlag þeirra
skilar þjóðinni i uppeldi þessa
menntalýðs. í þvi, sem ég
hlýddi á af þessari umræddu
dagskrá, kom m.a. þráfaldlega
fram vitnun um það að ræðu-
menn tilheyrðu Alþýðubanda-
laginu og töluðu i nafni þess. Ég
tel þetta vafasaman heiður eða
greiða við þann flokk. Harma ég
það ekki útaf fyrir sig. En væri
ég i sporum forráðamanna þess
flokks, með þó ekki væri nema
örlitinn snefil af sómatilfinn-
ingu, mundi ég hafa frábeðið
mér þann vafasama heiður, að
vera bendlaður við orð og fram-
komu þess hóps, sem þarna lét
ljós sitt skina.
Njáll á Bergþórshvoli ráð-
lagði vini sinum Gunnari á
Hliðarenda, að varast að vega
oftar en tvisvar i hinn sama
knérunn. Ef hann gerði það
myndi illa fara fyrir honum. Sú
varð raunin. Háskólastúdentar
hafa nú I þrjú ár i röð gert sig
seka um að vega i hinn sama
knérunn á 1. des fagnaði sinum.
Þolinmæði og umburðarlyndi
manna eru takmörk sett. Með
framkomu sinni má segja að
þeir hafi fyrirgert virðingu og
þolinmæði hugsandi manna.
Varnarorð Njáls eru enn i fullu
gildi. Þeir geta þvi ekki annars
vænzt en hitta sjálfa sig fyrir,
fyrir óhæfu sina. Það viti ætti og
mætti verða þeim til varnaðar
og umhugsunar. Aðöðrum kosti
er hætt við að virðing þeirra
gangi enn niður á við.”
Skaftfellingafélagið I Reykjavik og nágrenni heidur basar að Hallveig-
arstöðum laugardaginn 13. desember kl. 14:00. Svo sem sjá má á
myndinni verður þar á boðstólum ýmiskonar handavinna og auk þess
gómsætar kökur. Allur ágóði rennur i húsbyggingasjóð félagsins.
AUGLÝSIÐ í TÍMANUM
Löngu eftir viðtöku gjafarinnar, þá mun yðar minnst af ánægðum eiganda.
Frábær að gerð og lögun, PARKER er sá penni, sem verður notaður og
glaðst yfir um árabil og er hugljúf minning um úrvals gjöf um leið og hann er notaður.
PARKER pennar eru lofaðir af fagmönnum fyrir hið stílhreina útlit,
þekktir heimshornanna á milli fyrir bestu skrifhæfni.
Veljið PARKER penna til gjafa (eða eignar). PARKER penni er lífstíðareign.
PARKER pennar kosta frá kr. 490.- til kr. 12,945.-
PARKER eftirsóttasti penni heims. j
z !f
0