Tíminn - 25.05.1976, Blaðsíða 9

Þriðjudagur 25. maí 1976.
TÍMINN
9
AðalfundurFélags
íslenzkra fræða
Félag íslenzkra fræða hélt aðal-
fund sinn fyrir skömmu Reykja-
vík.
A fundinum urðu talsverðar
umræður um framtiðarstarf
félagsins. Fram kom, að félagið á
kost á húsnæöi fyrir slarfsemi
sina að Hverfisgötu 26, þar sem
BHM hefur nú aðsetur sitt.
Fundurinn heimilaði stjórn að
taka þetta húsnæði á leigu, en
með þvi mun stórbatna aðstaða
félagsins til að efla starfsemi slna
I nánustu framtlð, segir I frétta-
tilkynningu.
Dr. Jakob Benediktsson rit-
stjóri Orðabókar Háskólans flutti
erindi á fundinum um íslenzka
málnefnd. Kom fram I máli hans,
að starf nefndarinnar hefur veriö
minna en skyldi undanfarið, fyrst
og fremst vegna fjárskorts. 1
framhaldi af máli hans spunnust
umræður um málvernd almennt,
og m.a. kom fram sú hugmynd,
að hrundið yrði af stokkunum
fréttabréfi um málrækt, sem
kæmi út ársfjóröungslega. Sam-
þykkti fundurinn ályktun, stílaöa
til menntamálaráöherra, þar sem
skorað er á hann að efla starf ís-
lenzkrar málnefndar og gera
kleift að.hefja útgáfu sllks frétta-
bréfe.
Fráfarandi formaður félagsins,
Sverrir Tómasson cand. mag.,
gaf ekki kost á sér til endurkjörs.
Formaður I stað hans var kosinn
BjörnTeitsson mag. art. og ritari
Eysteinn Sigurösson cand. mag.
Gjaldkeri félagsins er Einar G.
Pétursson cand. mag. I vara-
stjórn sitja dr. Bjarni Einarsson,
Kristin Arnalds cand. mag. og
Eirikur Þormóðsson cand. mag.
Kór Tónlistarskólans
með tónleika á Hellissandi
gébé Rvik — Næstkomandi mið-
vikudagskvöld, 26. mai, heldur
Kór Tónlistarskólans I Reykjavik
tónleika I félagsheimilinu á Hell-
issandi kl. 20.30. Söngstjóri kórs-
ins er Marteinn Hunger Friðriks-
son. A efnisskrá eru íslenzk og er-
lend þjóðlög i útsetningu frægra
tónskálda, gamankeðjusöngvar
eftir Mozart og litil barnaópera,
sem nefnist „Við reisum nýja
Reykjavik” eftir Hindemith. Þá
munu ungir listamenn einnig
leika á hljóðfæri á tónleikunum.
■
TEKKNESKA BIFREIÐAUMBOOIO u
Á ÍSLAND/ H/E
AUÐBREKKU 44 KÓPAVOGI SÍMI 42600
AKUREYRI:
SKODA VERKSTÆÐIÐ A AKUREYRI H|f. ÓSEYRI 8
EGILSTAÐIR:
VARAHLUTAV. GUNNARS GUNNARSSONAR.
Bach-tónleikar
í Hóteiqskirkju
Efnisskrá:
Jóhann Sebastian Bach:
Kantata nr. 106: Actus tragicus
Kantata nr. 147: Herz und Mund
und Tat und Leben
Menn telja að Jóhann Sebasti-
an Bach hafi samið 265 kantöt-
ur, þótt ekki séu til nema 202
sem sannað veröur að séu eftir
hann. Hinn 2, og 3. mai sl. fluttu
kór Langholtskirkju, kammer-
sveit og einsöngvarar tvær
þeirra i Háteigskirkju. Stjórn-
andi var Jón Stefánsson, organ-
isti og söngstjóri Langholts-
kirkju, en einsöngvarar ólöf K.
Harðardóttir (sópran), Sigriður
E. Magnúsdóttir (alt), Garðar
Cortes (tenór) og Halldór Vil-
helmsson (bassi). Þótt langt sé
um liðið langar mig til aö geta
þessara tónleika fáeinum orð-
um.
Fyrir tónleikana birtu dag-
blöðin mjög skilmerkilega
fréttatilkynningu, þar sem m.a.
var I stuttu máli rakin afreka-
skrá kórsins, svo og umsagnir
fræðimanna um kantöturnar
tvær sem fluttar yrðu. Fyrri
kantötuna, Actus tragicus, segir
þar að Bach hafi samið áriö
1707, þá 22ja ára, og skotið þar
með öllum samtimamönnum
sinum langt aftur fyrir sig, enda
hafi list hans varla náð hærra né
hugsunin dýpra i annan tima.
En um siðari kantötuna, Herz
und Mund und Tat und Leben,
segir að hún sé samin fyrir
vitjunardag Mariu 2. júli, og úr
þeirri kantötu sé hin vel þekkta
útsetning Bachs á sálmalaginu
Slá þú hjartans hörpustrengi.
Upprunastefna
Svo sem kunnugt er hafa
hljóðfæri þróazt verulega siðan
á dögum Bachs, bæði blásturs-
og strengjahljóðfæri. Trompet-
ar voru þá t.d. takkalausir, og
þvi liggur trompetrödd 2.
Brandenborgarkonsertsins svo
hátt, að þar eru náttúrutónar
hljóðfærisins þéttastir. Venju-
lega láta menn sig hafa það að
leika Bach á nútima-hljóðfæri,
enda hefði hann vafalaust samið
fyrir þau hefðu þau verið fyrir
hendi. En þó vilja sumir hverfa
aftur til upprunans, og leika á
„upprunaleg” hljóðfæri, blokk-
flautur, viola da gamba, takka-
lausa trompeta. Slikt orkar
jafnan nokkurs tvimælis, sér-
staklega þó þegar munurinn er
einungis fólginn I tæknilegum
erfiöleikum við hljóðfæraleik-
inn, en hljóm-munur er hverf-
andi. Hins vegar má kannski
segja, að sjálfsagðasta aftur-
hvarfið til upprunans sé það að
stilla stærð kórs og hljómsveitar
I hóf, og að nota sembal en ekki
pianó. A þessum tónleikum var
leikið á blokkflautur, og gerðu
það Jósef Magnússon og Sigrið-
ur Pálmadóttir. Tónn blokk-
flautunnar er talsvert frábrugð-
inn tóni þverflautunnar, og fór
vel á þessu. Annars eru mörg
einleikshlutverk I þessum
kantötum, en frægast þeirra er
óbó-„arian” I kórnum „Hvilik
hamingja að vera Krists” og
„Jesú veröur gleði og traust
mins hjarta”. Þessir disætu
kórar hefðu annars að ósekju
mátt vera ögn hraðari I flutn-
ingi.
Sönglist
Jón Stefánsson stjórnaði liði
sinu af miklu öryggi. Kórinn
virtist mér hinn ágætasti: Hann
telur um 40 söngvara, flest ungt
fólk. Ekki veit ég hvort allur
þessi hópur syngur við messur i
Langholtskirkju, en sé svo þurfa
prestarnir þar a.m.k. ekki að
kvarta undan þvi að Oröið nái
ekki eyrum æskunnar (hversu
langt inn fyrir hljóðhimnuna
sem það annars fer), né sóknar-
börnin yfir ófullkominni söng-
list. En vafalaust er það mikil-
vægt fyrir metnað og sjálfs-
virðingu kirkjukóra aö takast á
við alvörutónlist I bland —
sálmajarmið á sunnudögum
getur ekki gert sálinni gott til
lengdar.
Ólöf K. Haröardóttir hefur
ákaflega fallegan og talsvert
mikinn sópran, einkum á efra
miðsviöi raddarinnar. Sigriður
E. Magnúsdóttir er llklega okk-
ar menntaðasta og mesta söng-
kona. Rödd hennar er voldugt
hljóðfæri sem hún beitir af full-
komnum smekk og kunnáttu.
Það er til marks um siðleysi og
snobb óperettuþjóöfélagsins Is-
lenzka, að hingað er keypt dýr-
um dómum á listahátiðir fólk,
sem auglýst hefur verið upp á
grammófónplötum sem hver
maöur getur keypt, til að flytja
hér gamlar Iummur, en söng-
konu eins og Sigrlði Magnús-
dóttur eru borgaöar 7000 kr. á
kvöldi fyrir söng sinn I Carmen
(ef marka má fjölmiðla). Garö-
ar Cortes er afar smekkvls
söngvari. Hann hefur góða rödd
en ekki mikla, sem Hklega
flokkast fremur sem hár bariton
en hreinn tenór. Hann á þvl
stundum I erfiðleikum með
efstu tóna þeirra radda sem
tenórum eru ætlaðar. Halldór
Vilhelmsson er mjög duglegur
og vaxandi söngvari. Fyrir 10
árum haföi hann óvenjulega
þýða bassarödd en heldur veika,
en með árunum hefur röddin
styrkzt verulega og orðiö kjarn-
meiri.
Svartagall
Margir líta efnahagsástand
vort alvarlegum augum um
þessar mundir og vilja rekja til
þess hinn mikla tónlistaráhuga
þessarra missera, sem fram
kemur I kórsöng og lúðrahljómi
um land allt. 1 Danmörku er
mér sagt að kreppu megi marka
af fjölda öldurhúsa sem rlsi á
hverju götuhorni landslýðnum
til hugarhægðar. En stjórn-
málamenn vorir meina oss
þennan munað hins fátæka
manns------á landi hér er það
orðið „status-symbol” að fara I
hundana, þvl það geta þeir einir
sem aðgang hafa að tollfrjáls-
um veigum fríhafna eða ráðu-
neyta. Er það I ætt við aðra
stjórnvizku landsfeðra vorra,
því Salómón segir: „Ekki
sæmir konuúgum að drekka vln,
né höföingjum áfengur drykkur.
Þeir kynnu að drekka og
gleyma lögunum, og rangfæra
málefni allra aumra manna.
Gefið áfengán drykk þeim, sem
kominn er I örþrot, og vfn þeim,
sem sorgbitnir eru. Drekki hann
og gleymi fátækt sinni og minn-
ist ekki framar mæðu sinnar.”
21.5. Sigurður Steinþórsson
Nú er hver
síðastur
að tryggja
sér Skoda.
Síðustu sendingarnar
á hinu einstakiega lága
afmælisverði eru
að verða uppseldar.