Tíminn - 11.06.1976, Blaðsíða 21

Föstudagur 11. júní 1976.
TÍMINN
21
Ásgeir Bjarnþórsson:

En sú regin-vitleysa
Hundertwasser-sýning
Þaö - var föstudaginn fyrir
hvitasunnu sem Listahátiöin i
Reykjavik hófst nú i ár. Þaö
geröist i Listasafni rikisins á
viöeigandi hátiölegan hátt.
Þangað var boöið stórmennum
þjóðarinnar, allt frá forseta,
ráöherrum, sendiherrum og
niður i listamenn. Þetta var
fjöldi af friöu fólki.
Svo hófst hátlðin klukkan 16.
Dr. Selma talaði, fulltrúi
Austurrlkis talaöi, og loks talaöi
menntamálaráöherra og lýsti
Listahátíöina opnaða. Hún
byrjaði þarna i Listasafni lands
vors með sýningu á verkum
gests frá Austurriki, Hundert-
wasser að nafni. Og hér var
engin smásýning á ferð. Allt
húsnæöi listasafnsins, aöalsalir
og hliöarsalir — fullt af verkum
Hundraövatnamannsins, mál-
verk og graflk o.s.frv. Hvað var
svo allt þetta? Sama, sama!
Sömu sterku litirnir og svipaöar
tizkukomposisjónir, forte, forte
— dempaðir litir ekki til, og er
þó litspennan talin til hins helzta
I myndlist. Meö öðrum oröum:
Hér er hreinræktaöur trúöur —
svindlari á ferð.
Meiri regin vitleysu hef ég
aldrei séö, né stærra húsnæði
fyllt af sömu vitleysunni — vit-
leysa á vitleysu ofan. Og þarna
ráfar svindlarinn með forsetan-
um og báöir jafnhátlölegir á
svipinn. Ekki skortir blessaöa
alvöruna.
1 fyrra sýndi hér amerikani þó
nokkrar „myndir” og allar
eins!. Malerisku kröfurnar
virðast ekki háar hjá henni
Selmu, og þetta dálæti hennar á
aö sjá þaö sama aftur og aftur —
þaö er furöulegt.
Hvaö kostar svo svona sýning
ríkið meö öllu saman? Flutning-
ar, trygging og upphenging?
Þaö er sennilega ekki
smápeningur. Hvað segja yfir-
völdin um svona sýningu?
Skipta þau sér af henni? Er
Selma gersamlega einráö um
hvernig hún notar fjármuni
almennings?
Viö þekkjum hvernig hún
hefur notað islenzkt fé til að
kaupa „grafik” suður I Paris —
og átölulaust, þvi miöur. Viö
heyrðum rabb þeirra Selmu og
þess, sem hefur veriö meö list-
þættina I útvarpinu, og hefur
fólk ekki fengið nóg af sllku?
Þaö eina, sem Selma sér og
hefur áhuga á, er tizka og veit
þó hver óheimskur maöur, aö
tizka stendur aldrei stundinni
lengur.
Þegar ég fór af umræddri
sýningu, leit ég inn á Bogasal-
inn. Þar var veriö að opna
sýningu á verkum furöufuglsins
Karls Einarssonar. Þau voru
miklu merkilegri en ég haföi
gert mér i hugarlund. Karli
kynntist ég I Kaupmannahöfn
fyrir mörgum árum.
Jónas Þorvaldsson:
E7 - E5 skókinni til stuðnings
Jönas Þorvaldsson skrifar:
Nú er hafib umdeildasta skák-
mót sem haldið hefur veriö hér
á landi. Winstonskákmótið hef-
ur komið af staö miklum úlfa-
þyt. Mótmæli hafa komiö frá
einstaklingum og félögum, sem
skoraö hafa á skákmenn aö taka
ekki þátt i mótinu.
Skákmenn sem upphaflega
létu skrá sig á mótiö, voru allt I
einu orönir samvizka þjóö-
arinnar, I bindindismálum
hennar.
A sama tima hófst bindindis-
mannaskákmót, sett af staö til
höfuös Winstonmótinu. Það er
háö undir kjöroröinu „Skák
undir hreinu lofti”. Fátt er svo
meö öllu illt aö ekki boöi nokkuö
gott. Winstonskákmótiö hefúr
komið af staö bindindismanna-
skákmóti, svo nú eru fimm
hundruð þúsund krónur i boöi
fyrir skákmenn, i staö tvö
hundruð og fimmtiu þúsunda,
sem áöur var.
Reglur sem gilda i bindindis-
mannamótinu eru frábrugbnar
aö einu leyti. Þaö er bannað aö
reykja meöan á skák stendur,
þess er ekki óskaö heldur bann-
aö. Það er svipaö aö banna
reykingamanni að reykja yfir
skák og aö krefjast þess af bind-
indismanni að hann reyki yfir
skákinni. Ég skora á skákmenn
sem koma til meö aö vinna
verölaun á Winstonmótinu aö
þeir láti tiu prósent verö-
launanna renna til Krabba-
meinsfélags Reykjavikur, til
styrktar næsta Bindindis-
mannamóti sem vonandi verö-
ur árlegur viöburöur hér eftir.
f . " ... *
HRINGIÐ í SÍAAA 18300
MILLI KLUKKAN 11 — 12
V
</
TÍMA- spurningin
Saknarðu sjónvarpsins á fimmtudagskvöld-
um?
Hulda Kristjánsson, húsmóöir:
— Ég læt sjónvarpið yfirleitt sitja á hakanum og sinni heldur
heimilisstörfunum, og þess vegna sakna ég þess ekkert.
Klara Njálsdóttir, húsmóöir:
— Nei, ég sakna þess hreint ekki neitt og nota fimmtudagskvöld-
in svo og aðrar frístundir til aö vera úti viö og vera á hestbaki.
Þröstur Theódórsson, 13 ára:
— Þó ég horfi mikið á sjónvarp, þá sakna ég þess ekkert á
fimmtudögum. Þá les ég sögubækur, spila á spil eða geri bara
eitthvað.
Ragnar Einarsson, 9 ára:
— Mér finnst allt i lagi þó þaö sé ekki — ég fer bara út aö leika
mér.
Asgeir Arnason, kennari:
— Nei, ekki get ég nú sagt aö ég sakni þess og er raunar afskap-
lega ánægöur meö fimmtudagskvöldin. Annars horfi ég yfirleitt
frekar sjaldan á sjónvarp.