Tíminn - 02.07.1976, Blaðsíða 14

14
TÍMINN,
Föstudagur 2. júll 1976
í JÖTUNHEIMUM
FJALLANNA 6
vang. Við því var ekki heldur að búast, því að jarf i, sem
hámað hefir í sig nýja hreindýrahausa, sinnir ekki
frosnu kjöti fyrsta dægrið.
Pilturinn frá Mazhlíðstefndi á brekkuna. Sums staðar
var snjórinn ekki samanbarðari en svo, að markaði fyrir
sporum eftir luralegar lappir jarfans, og það var nóg til
þess að knýja hann áfram yfir hættuleg gljúfur og
svelluð klungur. Þegar förin hurf u á svellunum og harð-
f enni, tók han á sig langa króka, leitaði og nasaði í kring-
um sig eins og hundur. Ein einasta rispa i klakann var
nóg til þess að vekja athygli hans, og nasirnar þöndust
út, eins og hann fyndi fýluna af hreindýrabönunum.
Torfærið varð æ meira, og Jónas tók af sér skíðin og
reisti þau upp við klett. Hann stóð kyrr, hlustaði. En eyra
hans nam ekki neitt hljóð. Hvergi va’rð lífs vart á f jallinu
— ekkert nema klettatrjónur, snævidrifnir tindar og
gínandi gljúfur.
Jónas kleif hærra og hærra — hann valdi sér leið með
fram djúpu gili. Broddstafurinn var hans eina stoð á
þessu hættulega ferðalagi. Væri hann á jarfaslóð, lét
hann hvorki erf iði né áhættu aftra sér. Það reið á því að
finna bæli kvikindanna, meðan þau lágu í móki eftir
blóðdrykkju.
Skömmu eftir miðnætti var Jónas kominn upp á kletta-
stall ofarlega í öðrum gilbarminum. Hann þumlungaði
sig áfram og hvessti augun á svartan skúta í berginu.
Hljóðlaust eins eins og skuggi læddist hann að munn-
anum og rak staf inn sinn svo sem alin inn í myrkrið sér
til varnar, ef íbúar skútans kynnu að hugsa skyndilega
til útgöngu. Hann þandi nasirnar og dró andann djúpt —
bléssvofrá sérog hörfaði aftur á bak, grettur á svip. Af
engu dýri, sem ól aldur sinn til f jalla, lagði jaf n viðbjóðs-
legan þef og af jarfanum.
Jarfarnir höfðu valið sér híbýli af mikilli nákvæmni,
og það var augljóst, að þeir hræddust ekki, þótt hlað-
varpinn væri næsta ægilegur. Það var þó varla til það
dýr, sem þeir þurftu að óttast. Bjarndýrin forðuðust þá,
því að þeim gazt illa að lyktinni. Úlf urinn var eina dýrið,
sem gat látið sér til hugar koma að éta jarf a, og þá mátti
hann líka vera aðþrengdur af sulti. Og tæplega kom til
greina, að einn úlf ur réðist á jarfa, þvf að þeim leik gat
allt eins vel lokið með þeim hætti, að jarfinn æti úlfinn.
En réðist hópur úlfa á jarfa, var baráttan náttúrlega
vonlaus. En til þess kom sjaldan — jarf inn er of varkár
til þess. Uppi í f jalllendinu átti hann sér greni og gjótur,
og niðri í skóginum var hann viðbragðsf Ijótur að skjótast
upp í tré, var hann öruggur, og það stoðaði lítið, þótt
úlfaflokkurinn hoppaði og dansaði allt í kring. Glor-
hungraður úlfur er að vísu ekki frýnilegur ásýndum, en
hann kemst samt ekki í samjöfnuð við hvæsandi og
spýtandi jarfa, sem ekki hreiðrar fyrr um sig á þægi-
legri grenigrein en hann hefir útdeilt allri þeirri fólsku
og fýlu, sem hann á til. En þá bíður hann líka rólegur
betra tækifæris.
Maðurinn var hættulegasti óvinur jarfans — maðurinn
með eldvopn sitt og furðulega þolinmæði. Þegar hann
var annars vegar, stoðaði lítið að klifra upp í tré — þá
voru gjótur og hellar eina verndin, og þeim mun erf iðara
sem var að komast að þessum f elustöðum, því betri voru
þeir. En þótt þessi skúti væri góður, voru ræningjarnir,
sem þar bjuggu, illa settir þessa nótt. Fyrir utan munn-
ann beið maður, sem var flestum illskeyttari, þegar við
jarfa var að eiga.
Nóttin leið, köld og heið. Stjörnurnar blikuðu —
milljónir lítilla Ijósdepla í slæðum iðandi norðurljósa,
sem stundum blossuðu upp, svo að birti um loft og láð.
Yfir f jallakömbunum svifu þó hersveitir dökkra skugga,
sem annað veifið læddust gætilega fram á sviðið, en
drógu sig þess á milli til baka, eins og nú ætti að endur-
skipuleggja liðið til óstöðvandi áhlaups. Hvert Ijósflug
úti í geimnum endurspeglast á sindrandi snævi fjall-
auðnanna. Ljós og skuggar stigu trölladans, og undir-
leikur þessa seiðmagnaða leiks var öræfakyrrðin, sem
öllu hélt í spennitreyju sinni.
Jónas stóð vörð svo sem tíu faðma frá munna jarfa-
gjótunnar og lét sig engu skipta eltingaleik Ijóss og
skugga. Hann hallaði sér rólega upp að klettanef i og beið
átekta. Til annarar handar var að minnsta kosti f immtíu
faðma djúpt gljúfrið, en til hinnar bergið og upp frá því
snarbrött f jallshlíðin. Hér var aðeins mjór stallur að fóta
sig á, og ógætileg hreyfing gat haft alvarlegar af-
leiðingar. En Jónas var samt ánægður. Jarfarnir gátu
ekki laumast brott óséðir. Það var dauðasök, þótt þeir
rækju ekki nema blátrýnið út um munnann.
Tíminn leið, og það var tekið að bóla á hrukkum á
hörkulegu andliti Jónasar. Það var þó ekki kuldinn, sem
G
E
I
R
I
Brukka
ræöst meö
gaura-
gangi
miklum
aö Geira,
hann er
með
öxi sem
er smurð
Geiri
biöur..
...Skjöldur hans
getur ekki stöövaö
hina stóru exi...
rétt tima-
setning getur /
bjargað honum!
Föstudagur
2. júlí
7.00 Morgunútvarp Veöur-
fregnir kl. 7.00, 8.15og 10.10.
Morgunleikfimi kl. 7.15 og
9.05. Fréttir kl. 7.30,8.15 (og
forustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Sigrún Valbergsdóttir
heldur áfram lestri „Leyni-
garösins” eftir Francis
Hodgson Bumett (11). Til-
kynningar kl. 9.30. Létt lög
milli atriða. Spjallaö viö
bændurkl. 10.05. Tdnleikar
kl. 10.25. Morguntónleikar
kl. H.00Q3 Margit Weber og
Sinfóniuhljómsveit útvarps-
ins I Berlln leika Búrlesku I
d-moll fyrir pianó og hljóm-
sveit eftir Richard Strauss,
Ferenc Fricsay stjórnar /
Kathleen Ferrier, kór og
Fllharmoniusveit Lundúna
flytja Rapsódiu fyrir alt-
rödd, kór og hljómsveit op.
53 eftir Brahms, Clemens
Krauss stjórnar / Aaron Ro-
sand og Sinfóniuhljómsveit
útvarpsins i Baden-Baden
leika Sex húmoreskur fyrir
fiölu og hljómsveit eftir
Sibelius, TiborSzöke stjórn-
ar.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veöurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Viö vinnuna: Tónleikar.
14.30 Miödegissagan: „Faröu
burt, skuggi” eftir Steinar
Sigurjónsson Karl Guö-
mundsson leikari les (2).
15.00 Miödegistónleikar Ger-
vase de Peyer og Sinfóniu-
hljómsveit Lundúna leika
Klarinettukonsert nr. 1 I
c-moll op. 26 eftir Louis
Spohr, Colin Davis stjórnar.
Pál Lukács og Ungverska
rikishljómsveitin leika
Víólukonsert eftir Gyula
David, János Ferencsik
stjórnar.
15.45 Lesin dagskrá næstu
viku
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veöurfregnir).
16.20 Popphorn
17.30 Eruö þiö samferöa til
Afriku? Feröaþættir eftir
Lauritz Johnson. Baldur
Pálmason les þýöingu sina
(7).
18.00 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veöurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 Daglegt mál Helgi J.
Halldórsson flytur þáttinn.
19.40 tþróttirUmsjón: Jón Ás-
geirsson.
20.00 Konsert fyrir hljómsveit
eftir Béla Bartók Fil-
harmoniusveitin i Búdapest
leikur, Kyrill Kondrasin
stjórnar. Frá ungverska út-
varpinu.
20.40. 1 deiglunni.
21.15 Fiöíusónata nr. 2 eftir
Hallgrim Helgason Howard
Leyton Brown og höfundur-
inn leika.
21.30 tltvarpssagan: „Æru-
missir Katrinar Blum” eftir
Heinrich Böll. Franz Gisla-
son les þýöingu staa (3).
22.00 Fréttir
22.15 Veöurfregnir Kvöldsag-
an: „Litli dýrlingurinn” eft-
ir Georges Simenon Krist-
inn les (4).
22.40 Áfangar Tónlistarþáttur
I umsjá Asmundar Jónsson-
ar og Guðna Rúnars
Agnarssonar.
23.30 Fréttir. Dagskrárlok.
/emdum
ik. líf
Kerndum
yotlendiý
ifTniTTrjTfTTiw