Fréttablaðið - 05.12.2005, Blaðsíða 80

5. desember 2005 MÁNUDAGUR
R a u n v e r u l e i k a þ á t t u r i n n
Ástarfleyið, sem sýndur er á
sjónvarpsstöðinni Sirkus, hefur
varla farið fram hjá neinum. Einn
þátttakendanna er hinn tvítugi
Denis Grbic. Denis kom til Íslands
sem flóttamaður árið 1996, þá
ellefu ára gamall. ,,Eins og fólk
kannski man eftir þá var stríð í
Júgóslavíu á þessum tíma. Ég bjó
í Króatíu, þegar stríðið byrjaði,
með móður minni sem er Króati
og serbneskum föður mínum. Eftir
að húsið okkar hafði verið eyðilagt
vegna bardaga allt í kring, urðum
við að flýja til Serbíu. Við komum
þangað og vorum bókstaflega
allslaus. Móðir mín og faðir þurftu
að vinna mjög langan vinnudag til
þess að við gætum verið í lítilli 40
fermetra íbúð.
Sóttu óvart um Ísland
Að sögn Denis var þetta ástand
ekki viðunandi og því ákváðu
þau að sækja um réttindi
flóttamanna. ,,Við höfðum heyrt
af því að hjálparstofnanir væru
að bjóða fólki að flytjast brott af
átakasvæðunum til þess að eygja
von um betra líf. Móðir mín fór því
til Belgrad, höfuðborgar Serbíu,
og í höfuðstöðvar Rauða krossins
þar í borg til þess að sækja um
flóttamannaréttindi fyrir okkur
fjölskylduna. Við komum síðan til
Íslands í júlí 1996.“
Denis man vel þegar
fjölskyldan kom fyrst til landsins.
,,Til að byrja með fluttum við á
Ísafjörð og bjuggum þar í um
fjögur ár. Pabbi, er lærður þjónn
en hefur aldrei unnið við það
hér á landi. Hann fékk vinnu
sem netagerðarmaður á Ísafirði
og mamma vann á hótelinu og
sjúkrahúsinu á Ísafirði. Ég var
tiltölulega fljótur að aðlagast. Það
tók mig bara einhverja þrjá til
fjóra mánuði að byrja að tala málið.
Reyndar fékk ég smá sérkennslu í
íslensku yfir sumartímann áður
en skólinn byrjaði um haustið
þannig að ég var kominn með smá
grunn þegar skólastarfið hófst.
Síðan byrjaði ég í skólanum, fór að
æfa fótbolta og að komast meira
inn í umhverfið,“ segir Denis á
algjörlega lýtalausri íslensku.
,,Það segja mér líka margir að
þeir trúi ekki að ég komi frá
Króatíu þegar ég segi þeim að ég
sé ekki fæddur á Íslandi, þar sem
þeir taka ekki eftir neinum hreim
eða einhverju slíku.“
Ísafjörður - Keflavík
Næsti stoppistaður fjölskyldunnar
var Keflavík en þá höfðu þau
dvalið fjögur ár á Ísafirði.
„Foreldrar mínir búa ennþá
í Keflavík. Mamma vinnur á
Flughótelinu í Keflavík og pabbi í
járnabindingum. Ég flutti mig um
set fyrir um tveimur árum og bý
nú í Reykjavík þar sem ég leigi
íbúð.“
Spurður um hvernig hann
kunni við sig á Íslandi segir hann
að honum líki vistin afskaplega
vel. ,,Ég kann bara mjög vel við
mig, það er alveg frábært að búa
hérna. Ég kom svo ungur hingað
til lands og ég lít svo á að Ísland
sé mitt heimaland í dag. Mér líður
langbest hérna. Auðvitað sakna
ég afa og ömmu úti í Króatíu og
vil heimsækja þau af og til en
ég sé mig ekki fyrir mér flytja
þangað út, að minnsta kosti ekki
í nánustu framtíð. Sú verður
kannski einhvern tímann raunin
þegar ég er orðinn töluvert eldri
en ég er í dag.”
Langaði að freista gæfunnar
Þegar Denis er spurður hvers
vegna hann hafi ákveðið að
sækja um í Ástarfleyinu segir
hann það vera langa sögu. ,,Þegar
ég bjó í Keflavík kynntist ég
stelpu og flutti hennar vegna til
Reykjavíkur. Við leigðum saman
í tvö ár og hættum síðan saman.
Þegar liðnir voru um sex mánuðir
frá sambandslitunum var mig
farið að langa til þess að kynnast
einhverri góðri stelpu. Það er
eitthvað svo erfitt að kynnast
góðum stelpum úti á lífinu þannig
að ég ákvað að prófa þetta. Þetta
var eitthvað alveg nýtt og ég greip
bara tækifærið og skráði mig um
leið og ég heyrði af auglýsingunni
um þættina. Það má einnig segja
að ástæðan fyrir því að ég skráði
mig sé hálfgerð ævintýramennska
af minni hálfu“ segir Denis að
lokum.
tomas@frettabladid.is
Finnst Ísland frábært land
DENIS GRBIC þátttakandi í Ástarfleyinu.
– stærsti fjölmiðillinn
Hvort sem þú ert einstaklingur í atvinnuleit eða stjórnandi að
leita að góðum starfskrafti er allt – atvinna lausnin fyrir þig.
allt – atvinna er dreift með Fréttablaðinu
inn á 95 þúsund heimili alla sunnudaga .
ATVINNULEITIN
HEFST HÉR!
F
í
t
o
n
/
S
Í
A

F
I
0
1
4
6
2
9