Tíminn - 17.12.1976, Blaðsíða 3

Tíminn - 17.12.1976, Blaðsíða 3
Föstudagur 17. desember 1976 3 mmmn t hlutafé — Verulegar sviptingar á aðalfundi Hjólms h.f. Lítil rjúpna- • XL • / A veioi i ar gébé Rvik — Rjúpnaveibin fór mjög vei af staö i haust, en þegar tók aö líöa fram i nóvembermánuö fór hún held- ur aö minnka. Nú er svo kom- iö, aö aöeins einstaka veiöi- menn ganga til rjúpna, en veiöitimanum lýkur 22. desember n.k. Bezt hefur veiðin gengiö á austanveröu Noröurlandi svo og á Vopna- firöi og austar, en heildarveið- in eryfirleitt mjög léleg. — Ég álít aö þetta sé versta rjúpna- vertið s.l. fimm ár, sagöi Haf- steinn Ólafsson i Forna- hvammi. Veiöin fór þó vel af staö fyrst, en svo virtist sem rjúpan hreinlega hyrfi. Hver ástæöan er get ég ekkert sagt um. E.t.v. hefur varpiö mis- lukkast og svo sækir minkur mikiö i hreiður ogunga.þá eru alltaf fleiri og fleiri veiöimenn aö bætast viö, sem stunda veiöarnar, sagöi Hafsteinn. Þormóöur Jónsson á Húsavik sagöi aö þar væru menn hættir að ganga til rjúpna, og heföi ekkert veriö veitt þar um- hverfis siöan seinni hluta nóvembermánaöar, og sagöi, eins og Hafsteinn, aö rjúpan heföi hreinlega horfiö. Finnur Guðmundsson fugla- fræöingur, kvaðst engu hafa við það að bæta sem fyrr- nefndir menn sögðu, og sagði að útilokað væri að vita hver heildarveiðin á landinu væri. — Það er engar upplýsingar þar um hægt að fá, margir veiðimannanna selja ekki veiði sina, heldur nota fyrir sjálfa sig og sina. Það geta verið margar orsakir fyrir þvi að rjúpan hverfur, þ.á m. veðurfar og snjóalög og ómögulegt að segja til um stærð stofnsins, sagði hann. Timinn hafði samband við nokkrar matvöruverzlanir I Reykjavik, til að grennslast fyrir um hvort þar væru rjúp- ur á boöstólum fyrir hátiðarn- ar. 1 einni var ekki von á nein- um rjúpum fyrir jólin, i ann- arri voru þær e.t.v. væntan- legar, og i þeim sem rjúpur voru tilsölu, var mjög farið aö ganga á birgðirnar. K. Sn.—Flateyri. Laugar- daginn 4. des. s.l. var hald- inn aðalfundur Hjálms h.f. á Flateyri, en á honum urðu verulegar sviptingar og fór fyrrverandi st jórnar formaður, séra LárusÞ. Guðmundsson, úr stjórn félagsins. Deilur voru um launakjör fram- kvæmdastjóra og hlutafé. Við stofnun Hjálms hf. ákvað hreppsnefndin að kaupa 20% af hlutafénu sem þá var kr. 2.500 þús. i heild þ.e. kr. 500 þús. Taldi þáv. hreppsnefnd sig hafa gengið frá þeim málum. Þó fór svo að hreppurinn fékk aldrei nema 400 þús. skráðar sem sina eign. Um þær 100 þús., sem á vantaði stóðu deilur þar til ákveð- ið var að auka hlutaféö i kr. 7.500 þús. A aðalfundi 1973 var heimil- að að auka hlutaféð i kr. 10 millj. en stjórnin notaði heimildina að þvi marki sem áður greinir og kom sú aukning til framkvæmda 1974. Varð þá aö samkomulagi að hreppurinn fengi 100 þús. kr. aukningu auk einnar milljónar vegna hlutafjáraukningarinnar samt. 1.100 þús. Var ráð fyrir þvi gert i fjárhagsáætlun 1974. Munnlegt samkomulag var gert milli hreppsnefndar og Hjálms um að hreppurinn veitti fyrirtæk- inu fyrirgreiðslu varðandi ibúðarhúsnæði og skyldi hluta af greiðslum Hjálms til hrepps varið til greiðslu á hlutabréfunum. Vorið 1975 var ljóst, að ekki yrði af þessum viðskiptum og óskaði þá hreppurinn eftir þvi, að fá að greiða bréfin, en hafnað var af hálfu Hjálms að taka við greiðslu. Oddviti mun þó hafa ritað stjórn Hjálms og óskað eftir aö vita hver væri afstaða hennar i málinu en svar aldrei borizt. Þá mun umræddu hlutafé hafa verið óráðstafað, en það siðar skráð á ýmis nöfn, enda þótt ógreitt sé, enda fór enginn með atkvæði fyrir það hlutafé á aðal- fundi. A hreppsnefndarfundi daginn fyrir aðalfund samþykkti hrepps- nefnd kröfu um að Hjálmur seldi hreppnum umrætt hlutabréf. Á aðalfundi Hjálms h/f var siðan samþykkt með 20atkv. gegn 4 (án tillits til hlutafjáreignar) tillaga frá séra Lárusi Þ. Guðmundssyni þess efnis, að stjórn félagsins var falið að annast það, að Flateyr- arhreppur eignist hin umdeildu bréf, að upphæð 1.1 millj. kr. Með tilliti til þess að almennt mun það álit heimamanna, að æskilegt sé að hreppurinn haldi 20% hlutafjárins, er þess vænst, að stjórn Hjálms hf. verði við ósk- um aðalfundarins i þvi efni. tisgjöf verður að hverja kú en ekki jóssins alls Fannst látinn / f •*« i fjoru K.G.—Stykkishólmi. — Um sjöleytið I fvrrakvöld var hafin leit að fjögurra ára dreng, Erni Sigurössyni, hér i Stykkishólmi, en hans haföi ekki orðið vart frá þvi um miðjan dag. Drengurinn fannst látinn i fjörunni um miönætti. Björgunarsveit haföi veriö kölluö út til leitar og fjöldi annarra tók einnig þátt i leit- inni aö drengnum. Var búiö aö leita skipulega um allan bæinn og nágrenni hans þeg- ar lik drengsins fannst I fjör- unni inn meö svonefndum Svartatanga og þykist sýnt aö hann hafi fallið þar i sjó- inn. Sporhundur frá Reykjavik var á leið til Stykkishólms þegar likið fannst. ;— segir Ólafur E. Stefdns- son, naut- griparæktar- ráðunautur fóðurbæti, sem gefið er, eigi að fást tvö kiló af mjólk. Meöan þessi tvö kiló skila sér, þarf ekki að draga úr gjöfinni, en ef þeir fá ekki svo mikið, þá er sjálfsagt að draga úr fóðurbætisgjöf við kúna. Þannig verður hver bóndi að gera sér grein fyrir hverri einstakri kú, en ekki reka fjósið sem heild að þessu leyti. Sem fyrr segir, sagði Ólafur að lokum, að þessu leyti til er nokkur misbresturá að bændur beiti rétt- um aðferðum, þannig að minnkun á fóðurbætisgjöf kemur oft þar niður hjá þeim sem sizt skyldi. Kýr eru einstaklingar, ekki siður en menn, og þess ber aö gæta gagnvart þeim, jafnt og gagnvart mönnum, aö láta ekki einstaklinginn hverfa of mikið I heildina. ávíðavangi ,,Rio Grande réttar- réttargæzlunnar" Svarthöföi Visis skrifaöi grein fyrr i vikunni undir fyrirsögninni „Rio Grande réttargæziunnar". í grein sinni segir Svarthöföi: „Þegar leigubilst jóri úr Rcykjavik var handtekinn i Vogum i siöustu viku fyrir meint smygl, vakti það meiri- iiáttar athygli, og i einu blaöi var nafn hans birt þvert ofan I viöteknar venjur i slíkum til- fellum. Þá hefur komiöfram l fréttum, aö aöstæöur viö handtökuna gætu bent til þess aö hilstjórinn heföi veriö beitt- ur vélráöum, og tvær stúlkur lieföu verið fcngnar til aö taka sér far meö þessum sérstaka bilstjóra búnar góssi i tösku, sem reyndist smyglvarningur. Slúlkurnar eru sagöar hafa horfiö út i myrkriö áöur en lögreglan handtók manninn og gekk aö töskunni i farangurs- geymslu bilsins.öll þessi saga er meö mikium ólikindabrag, þótt fæst komi lengur á óvart i krimmamálum landsins, og bendir meö vissuin hætti til slikrar tortryggni innan réttargæzlukerfisins, aö ekk- ert viröist duga minna en al- gjör endurskipulagning þess- ara mála.svoeigi veröi frekar en oröiö er sáö grunsemdum og vantrú i huga almennings, sem viröist settur upp aö vegg sem áhorfandi aö framtaks- leysi annars vegar og of miklu framtaki hins vegar, og hundakúnstum, sem valda þvi einu aö veikja tiltrúna á rétt- arkcrfinu." Úr reyfurum og lygasögum? Enn fremur segir Svart- höföi: „Þegar allt sæmilegt fólk er fariðaö vona að nú fari aö rofa til i svonefndu Geirfinnsmáli, og loftiö titri ekki lengur kf rógi, kemst fyrrnefnd saga B kreik, og beinist fyrst og fremst aö réttargæzlukenfinu sjálfu. Hafi rannsóknarmenn á Suðurnesjum þurft aö fá til- tekinn leigubilstjóra til yfir- heyrslu, eða hafi ákærur á liann verið slíkar, aö nauösyn hafi borið til aö dæma hann i gæzluvarðhald, heföi átt aö vera auövelt að fá liann hand- tekinn i Reykjavík án mikils umhúnaöar. Sagan, sem sögö hefur veriö á opinberum vett- vangi, og er m.a. höfð eftir leigubilstjóranum sjálfum, bendir til þess aö hann hafi verið tekinn fyrir tollagabrot, en erindið viö hann hafi i raun verið út af viöskiptabralli. Sé fótur fyrir aödraganda aö handtökunni, hlýtur hug- myndin að vera fengin úr svæsnum erlendum reyfurum og lygisögum. Er lögreglunni í Reykjavík ekki treystandi? i framhaldi af þvi segir Svarthöföi: „Nú viröist sem téöur leigu- bilstjóri sé þekktur að ýmsum valasömum fjármálaviöskipt- um. eins og margir fleiri. sem væntanlega voga sér ekki út fyrir lögsa gn aru m dæ m i Iíeykjavikur úr þessu. Og kannski er þarna komiö stóra máliö, sem þekktur tollgæzlu- inaöur impraöi á iræðu á klúbbfundi hjá J.C. á dögun- um. Sé svo er undarlega litiö samband niilli Suðurnesja og Reykjavíkur, ef beita þarf áöurgreindum og meintum aöförum viö handtökur til aö koma kærumálum áfrain. Eölilegra lieföi veriö aö suúa sér til lögreglunnar i Reykja- vik og óska eftir handtöku Framhald á bls. 23

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.