Fréttablaðið - 10.04.2006, Page 41

MÁNUDAGUR 10. apríl 2006 21
Í einu horni Vatnsmýrarinnar, á milli
háskólabygginganna og Reykjavíkur-
flugvallar kúrir lítið hverfi, gamli
Skerjafjörðurinn.
Enda þótt gamli Skerjafjörður líkist helst
litlu friðsælu þorpi þá minnir stórborgin á
sig á þeim götuhornum sem snúa út að
umheiminum. Umferð um loftið er líka
meiri í þessum bæjarhluta en víðast hvar
annars staðar en því hafa íbúarnir flestir
vanist. Göturnar í gamla Skerjafirðinum
draga margar nöfn sín af hinum fornu
mánaðaheitum. Þar eru Þorragata, Góugata,
Hörpugata og Skerplugata. Götuheitin eru
því í ágætu samræmi við húsin því flest þeirra
eru í gömlum stíl. Skerjafjörður fór að
byggjast á fyrri hluta síðustu aldar og reyndar
þurftu allmörg hús þar að víkja þegar farið
var í flugvallargerðina snemma á fimmta
áratugnum. Ekki hafa samt öll húsin í þessum
bæjarhluta verið byggð þar á staðnum heldur
hafa sum þeirra komið þangað eftir allnokkurt
ferðalag úr öðrum hverfum. Þannig eru flest
hús við Skerplugötuna flutningshús, en nú er
eitt stórt steinhús með tvöföldum bílskúr í
byggingu innst í Skerplugötunni.
EINS OG EYJA Í HAFINU
Hér er garður sem bíður eftir vorinu.
Húsin eru vinaleg.
Gömlu mánaðanöfnin lifa götuheitum Skerjafjarðar.
Sum húsin eru komin til ára sinna og bera þess merki.
Eins og sjá má er ekki greið leið milli hverfanna.
Friðsæld er í gamla Skerjafirðinum, að minnsta kosti á jörðu niðri.