Tíminn - 25.09.1977, Blaðsíða 37

Sunnudagur 25. september 1977
37
Leikurinn — að steypa kerti.
Hérna flýtur vaxið i stórum,
stórum potti.
Timamyndir Gunnar
Ömar bjó fyrst til kall og svo
skrifaði liann nafnið sitt
inn i hringinn.
Sigurður Sævar Sævarsson.
Hanna Maria Asgrimsdóttir
málaði eiturslöngu, sem var
að flækjast.
Gunnlaugur Guðmundsson
málaði þetta iika fallega
blóm, en hrærði svo i öllu
sainan út um allt blað.
Þegar listaverkin eru tilbúin, safnast bekkurinn saman i setkróknuin og fær að heyra sögu.
Það er leikur
að læra...
Þau eru sex ára og fyrir
skömmu hófu þau skólagöngu
sina i Hvassaleitisskóla. Skóla-
timinn er tveir timar á dag,íimm
daga vikunnar. Það er að visu
stuttur timi, en ungt atorkufólk
er fljótt að þreytast á skóla-
setum. Sem betur fer er skóla-
stofan rúmgóð, gólfpláss til að
hreyfa sig og litill setkrókur þar
sem hægt er að lita i mynda-
bækur.
Kennarinn er Ásta Valdi-
marsdóttir, og þessi átján börn,
sem nú eru að stiga fyrstu sprin
á menntabrautinni verða að
læra lúta stjórn hennar. Þau
verða að læra að umgangast og
starfa eðlilega og óþvingað með
stórum hóp bekkjarsystkina.
Þegar við komum i heimsókn,
var siðari kennslustund dagsins
að hefjast. Börnin fengu dag-
blað til að breiða á borðið,
pappirsörk, lim og siðan liti,
fyrst bláan og svo rauðan. Þau
voru ekki lengi að komast upp á
lagið með að mála með fingra-
lit. Það er gaman að finna
fingurgómana hræra i litunum
og liminu á pappirnum. Og út-
koman verður eins margvisleg
og börnin eru mörg.
Áður en kemur að venju-
bundnu námi i lestri og reikn-
ingi, þarf barnið að fuppfylla
lágmarksskilyrði um einbeit-
ingu, skynjun, málþroska og
almenna reynslu, ef kennslan á
að bera árangur.
Sex ára deildum barnaskól-
anna er ætlað að brúa bilið milli
leiktimabilsins og skólatima-
bilsins i lifi barnsins og tryggja
þvi möguleika á að þroska hæfi-
leika sina alhliða.
Val viðfangsefna i byrjun er
mjög mikilvægt. Verkefnin
verða bæði að vekja áhuga
barnsins og vera i samræmi við
getu þess. Ef þau eru hæfilega
þung, þroskast barnið i glim-
unni við þau og eflist til frekari
átaka. Séu þau hins vegar barn-
inu ofviða, lamast áhuginn og
barnið missir trúna á getu sina.
Áhrifin, sem barnið verður
fyrir, þegar það fæst við verk-
efnin i upphafi skólavistarinnar,
eru ákvarðandi um, hvort þvi
nýtast áskapaðir hæfileikar
sinir við námið eða ekki — og
þetta á ekki aðeins við um
fyrsta skólaveturinn, heldur
markar það allan námsferilinn.
Starfið i sex ára deildunum er
i fyrstu einkum fólgið i söng og
tónlist, rytmik og hreyfi-
leikjum, umferðarfræðslu,
myndið i ýmsu formi, málnámi
og máltjáningu, sem smám
saman þróast yfir i kerfis-
bundnar foræfingar að lestrar-,
skriftar- og reikningsnámi.
Þessar greinar eru tengdar
saman og sveigjanleiki rikir i
námsstarfi sex ára barnanna.
Tilgangur starfsins þetta
timabil er að þroska barnið al-
mennt tilfinningalega, vits-
munalega og félagslega.
I framhaldi af foræfingunum
hefst siðan kennsla i lestri,
prenti og átthagafræði, enn-
fremur frumkennsla i stærð-
fræði. Aherzla verður lögð á að
leggja traustan grundvöll að
höfuðnámsgreinum barnaskól-
ans án kröfu um fyrirfram skil-
greindan námsárangur, en
engin próf verða lögð fyrir nem-
endurna við lok námstimans i
vor, þar sem sex ára börn eru
ekki skólaskyld þótt þau komi
nær undantekningalaust i skól-
ann þetta fyrsta ár.
Þegar nýliðarnir i Hvassa-
leitisskóla voru búnir að ljúka
við myndirnar sinar, þvoðu þau
sér um hendurnar. Siðan settust
þau i krókinn þar sem mynda-
bækurnar eru, en í öðru horni
stofunnar er raunar ofurlitið
leiksvið og eitthvað af búning-
um.
Og svo bað hún Ásta þau að
hjálpa sér að sýna okkur
hvernig hún fer að þvi að steypa
kerti. En það er ágætis leikur
fyrir þá, sem þurfa að búa sig
undir að takast á við hvers kyns
verkefni á menntabrautinni,
hvort sem það er i skrift, teikn-
un, handavinnu, iþróttum eða
bóknámi. 1 þessum leik fá þau
að flatmaga á gólfinu, teygja sig
lengst, lengst upp i loftið og
kúra sig aftur hægt og hægt al-
veg niður i gólf. Og svo er að
setja listaverkið frá i gær niður i
skólatösku. Það getur lika orðið
vandaverk fyrir litlar hendur,
sérstaklega þegar listaverkið er
stórt en taskan litil. Næst klæða
börnin sig i og fara i röð. Og þótt
ótrúlegt megi virðast ganga þau
næstum steinþegjandi niður
stigann. Þegar út er komið geta
þau hoppað og skoppað, en þau
verða að muna að gæta sin i um-
ferðinni á leiðinni heim.
SJ

Það er gaman aö mála meö fingralitum og góö æfing fyrir vanda- Skóladeginum er lokiö og þá er aðeins eftir aö komast heil á húfi heim.
samari handarverk sföar meir.