Fréttablaðið - 02.06.2006, Side 96

SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 550 5000, fax: 550 5099 Ritstjórn: 550 5005, fax: 550 5006, ritstjorn@frettabladid.is
DREIFING: dreifing@posthusid.is Auglýsingadeild: auglysingar@frettabladid.is Veffang: visir.is
VIÐ SEGJUM FRÉTTIR SMÁAUGLÝSINGASÍMINN ER 550 5000
������ �����
���� ������
Ég horfði á kvenréttindakonuna Germaine Greer í Kastljósinu
fyrir nokkrum dögum. Þessi
merkilega kona lýsti því meðal
annars yfir í viðtalinu að hún væri
í raun hissa á því að ungar konur
kysu að eignast börn þar sem
aðstæður til þess væru svo erfiðar
nú.
ÍSLENSKAR konur standa sig vel
þegar kemur að barneignum og
eignast fleiri börn en konur í
sumum Evrópulöndum. Íslending-
um fjölgar á sama tíma og ákveðn-
ar þjóðir glíma við fólksfækkun.
Hér er atvinnuþátttaka kvenna
sömuleiðis mjög mikil. Í raun er
atvinnuþátttaka kvenna forsenda
núverandi lífskjara hér á landi.
AÐ sumu leyti er staðan á Íslandi
því nokkuð góð. En margt þarf að
gera betur til þess að eðlilegt jafn-
vægi náist í lífi fjölskyldufólks. Og
væri þá ekki skynsamleg nálgun
að líta á barneignir sem fjárfest-
ingu í stað þess að líta á fæðingar-
orlof, leikskóla og aðrar aðgerðir
sem miða að því að létta undir með
foreldrum, sem byrði fyrir samfé-
lagið? Hér ríkir skilningur á því
að fyrirtæki verði að búa við hag-
stæð skilyrði og sveigjanlegan
markað til þess að standa undir
því að skila af sér arði. Skilningur-
inn stafar sennilega ekki síst af
því að allir telja sig græða á því ef
atvinnulífið dafnar og af vitneskj-
unni um, að ef aðstæður eru óhag-
stæðar flytja fyrirtæki sig einfald-
lega um set.
VIÐMIÐIN um starfsumhverfi
ungra foreldra, og kannski sér-
staklega mæðra, eru önnur. Við
lítum ekki svo á að allir græði á að
fólki fjölgi á landinu. Fjölgun er
samt forsenda þess að samfélagið
standi undir sér. Ef konur hætta að
eignast börn tapa allir. Enn erum
við föst með hugmyndir um að
barneignir séu einkamál sem koma
vinnuveitanda ekki við, hvað þá
samfélaginu í heild. En barneignir
eru auðvitað ekki einkamál. Og
það er í raun furðulegt hve lítið
menn tengja fólksfækkun við
stöðu í jafnréttismálum.
EINHVERN tímann heyrði ég því
haldið fram að Íslendingar þyrftu
að vera um milljón talsins til þess
að þjóðarbúið yrði hagkvæm
rekstrareining. Við eigum auðvit-
að langt í land með það.
OG auðvitað getur það gerst hér,
eins og annars staðar, að fólks-
fækkun verði niðurstaðan ef það
ríkir ekki skilningur á því að ungt
fólk verður að búa við hagstæð
skilyrði og sveigjanleika til þess
að það sjái sér fært að eignast
börn. Og fjölga þjóðinni.
Milljón
Íslendingar
����������
���������������
����������������
������������
��������������
��������������
�������
����������
����