Fréttablaðið - 03.08.2006, Blaðsíða 26

3. ágúst 2006 FIMMTUDAGUR26
og fólk
? Vissir þú...að Stígandi frá Sauðárkróki á 515
skráð afkvæmi. Þekktust þeirra
eru Tígull frá Gýgjarhóli, Galdur
frá Laugarvatni og Hrynjandi frá
Hrepphólum.
www.worldfengur.com
Norska hestakonan Mette Mannseth var stödd
í heimaborg sinni Ósló þegar blaðamaður
náði sambandi við hana. Hún er þar í
heimsókn hjá fjölskyldu sinni áður en
hún heldur til Finnlands að kenna á
reiðnámskeiði. Tamningakonan, sem
búið hefur síðastliðin tíu ár á Íslandi
og kennir við Hólaskóla, segist ekki
gera jafn mikið af því og margir
reiðkennarar að kenna námskeið
erlendis enda sé nóg að gera í
Hólaskóla auk þess sem lengra er
fyrir hana að fara því hún býr
í Skagafirði.
Mette flutti til
Íslands um tvítugt
til að starfa við
tamningar. Hún
sótti íslenskunám
við háskólann og hóf síðan nám við Hólaskóla.
Þar hefur hún ílengst og fór að kenna þar
að námi loknu. Hún segir mikið vatn hafa
runnið til sjávar síðan hún hóf sjálf nám
við skólann. „Skólamál hestamanna eru
á mjög mikilli uppleið. Verið er að stækka
skólann og ráða fleiri kennara. Þá hefur
samstarf kennaranna í kringum námið
verið á mjög góðri leið,“
segir Mette sem
hefur stundað
hestamennsku
frá ellefu ára
aldri. Hún byrj-
aði á norskum
hestum en
færði sig um sex-
tán ára aldur yfir
í íslenska hesta-
kynið, sem hún segir eitt stærsta reiðhestakynið
á svæðinu í kringum Ósló.
Mette hefur vakið athygli fyrir prúða og
fagmannlega reiðmennsku og hlaut af þeim
sökum reiðmennskuverðlaun Félags tamninga-
manna á nýafstöðnu landsmóti. FT veitir
verðlaunin á hverju landsmóti þeim knapa sem
hefur skarað hefur fram úr.
Þegar Mette snýr heim býður hennar
heilmikið verkefni við að undirbúa alþjóðlega
þjálfararáðstefnu sem haldin verður á Hólum
í byrjun september. Þar koma saman um
hundrað þjálfarar aðallega frá Evrópu. „Þetta er
í fyrsta sinn sem slík ráðstefna er haldin hér á
landi en þetta hefur verið haldið árlega af FEIF
í öðrum löndum,“ segir Mette sem er hlakkar
mjög til ráðstefnunnar. Þegar henni lýkur hefst
skólastarfið á fullu og því verður nóg um að
vera hjá Mette á næstunni.
HESTAMAÐURINN: METTE CAMILLA MOE MANNSETH
Skólamál hestamanna á mikilli uppleið
Það hefur lengi þótt æðsti draumur
hestamannsins að ríða um hvítan
sandinn í Löngufjörum. Um næstu
helgi býðst fólki kostur á að taka þátt
í fjölskylduskemmtun á Hótel Eldborg
á Snæfellsnesi. Meðal annars verður
boðið upp á að leigja hest á staðnum
og fara í þriggja tíma reiðtúr undir
leiðsögn Ólafs Flosasonar sem þekkir
vel til fjörunnar. Þar verða hross fyrir
alla þá sem vilja komast á bak, jafnt vana sem óvana.
Að sögn Ólafs Lúðvíkssonar hótelstjóra er þetta í fyrsta sinn sem slík fjölskyldu-
skemmtun er haldin. Stílað er inn á hestamenn, hvort sem þeir eigi hesta eða ekki.
Margt verður í boði fyrir hestamannafjölskyldur, fjársjóður verður falinn í sandinum og
eru veglegir vinningar í boði frá hestavöruverslunum. Á staðnum er sundlaug, blakvöll-
ur, fótboltavöllur og trampólin en um kvöldið verður haldin kvöldvaka.
Hótel Eldborg er sveitahótel sem rekið er á sumrin í Laugagerðisskóla. Þar er
aðstaða bæði fyrir einstaklinga, fjölskyldur og hópa. Hótelið er aðeins í 110 km fjarlægð
frá höfuðborginni og því ekki langt að fara og stutt í margar náttúruperlur á Vesturlandi.
■ Fjörufjör á Snæfellsnesi
Hinn þrettán ára Ragnar Tómasson fór mikinn á Glitnismóti Dreyra sem haldið
var um síðustu helgi. Ragnar hefur þrátt fyrir ungan aldur haft mikinn
áhuga á skeiði og vakið athygli fyrir góðan árangur. Nú má með
sanni segja að hann sé hættur að vera upprennandi skeiðstjarna
og einfaldlega orðinn stjarna, enda gerði hann sér lítið fyrir
og sló heimsmetið í hundrað metra fljúgandi skeiði sem Anna
Skúlason frá Svíþjóð setti á síðasta heimsmeistaramóti. Fyrra
metið var 7,35 sekúndur og fór Ragnar sprettinn á 7,27
sekúndum á hestinum Móses frá Grenstanga en þeir tveir
hafa margoft keppt á skeiðbrautinni.
Sportnefnd FEIF á eftir að staðfesta metið en eftir
því sem næst verður komist voru aðstæður allar til
fyrirmyndar og allar líkur á að metið standi.
■ Ungur heimsmethafi í skeiði
Það var mikið fjör á hinni árlegu
Faxagleði hestamannafélagsins
Faxa sem var haldin á Faxaborg
í blíðskaparveðri nýlega. Mikil
þátttaka var í firmakeppninni
sem var fyrst á dagskránni, en
þar tóku 107 þátt. Síðan fóru fram
kappreiðar og að þeim loknum var
keppt í kóktölti og bjórtölti. Faxa-
gleðinni lauk svo með grilli og
fjölskyldudansleik þar sem allir
skemmtu sér hið besta. En nú lítur
jafnvel út fyrir að þetta hafi verið
í síðasta sinn sem þessi árlega
fjölskylduskemmtun fer fram á
Hvítárbökkum.
„Stjórn Faxa hefur ekki tekið
formlega afstöðu í þessum efnum,“
segir Gunnar Örn Guðmundsson,
formaður félagsins. „Hún hefur
auglýst eignir félagsins á Faxa-
borg til sölu, en þær eru óseldar
enn. Æskilegt væri fyrir félags-
andann að viðhalda Faxagleðinni,
en það er engin aðstaða til að keppa
í hestaíþróttum á Faxaborg. Vissu-
lega er staðurinn gullfallegur og
öllum þykir vænt um hann, en nú
er risið fullkomið keppnissvæði á
Mið-Fossum og þar er einnig verið
að byggja reiðhöll. Stjórn Faxa
hefur gert samkomulag um afnot
af því svæði og mannvirkjum.“
Faxaborg var geysivinsæll
mótsstaður á sínum tíma. Þar voru
haldin stórmót sem menn og hest-
ar hvaðanæva að sóttu. „Staðurinn
er ekki bara fallegur heldur liggur
vel við að komast á hestum þang-
að,“ segir Gunnar Örn. „Svo voru
eyrarnar mjög góðar til kapp-
reiða og þar náðust oft mjög góðir
tímar.“ - jsv
Á MJÚKUM BÖKKUM Faxagleðin var líklega
haldin í síðasta sinn nú á dögunum.
Faxagleði hestamannafélagsins Faxa:
Síðasta gleðin á Hvítárbökkum
Anna Valdimarsdóttir hefur
ásamt manni sínum búið og
starfað í Þýskalandi í tólf
ár. Hún átti góðu gengi að
fagna á Norðurlandamótinu
um síðustu helgi þegar hún
hreppti fyrstu verðlaun í
fjórgangi á þýskfæddum
stóðhesti.
„Ég ætlaði nú bara að fara til Þýska-
lands og vera í nokkra mánuði en
hér er ég enn,“ segir Anna Valdi-
marsdóttir, sem býr ásamt manni
sínum, Friðfinni Hilmarssyni, á
býli rétt utan við Hannover í Þýska-
landi. Þar starfa þau við tamningar,
þjálfun og reiðkennslu og líkar vist-
in vel. „Hér er mikið af Íslending-
um, Hólmgeir Jónsson er hér rétt
hinum megin við götuna og svo er
Kóki Ólafsson ekki langt í burtu,“
segir Anna og bendir á að mikið sé
um íslenska hesta í kringum Hann-
over. „Bara í þessu þorpi sem við
búum í eru þrír Íslandshestabæir,
ætli séu ekki álíka margir hestar
og íbúar,“ segir hún kímin.
Innt eftir því hvort þau hjón-
in ætli sér að eyða ævikvöldinu
í Þýskalandi hlær hún og segist
ekki halda það. Þó hafi þau það
mjög gott í Þýskalandi og margt
mæli með að þau búi þar áfram.
„Það er auðveldara fyrir okkur að
lifa af hestamennskunni hér. Svo
erum við líka búin að koma okkur
upp nafni sem við eigum ekki
heima auk þess sem veðurfarið
oft auðveldara og meira hægt að
gera árið um kring.“
Anna segir það hafa verið ofsa-
lega góða tilfinningu að sigra í fjór-
gangi á Norðurlandamótinu. „Ég
var nokkra daga að átta mig á því
að ég hefði virkilega getað þetta,“
segir Anna sem reið litfögrum og
faxprúðum stóðhesti, Sibeliusi frá
Eichenhof. „Hesturinn er þýsk-
fæddur, ofsalega skemmtilegur og
næmur og ekki skemmir liturinn,“
segir Anna en Sibelius er mós-
kjóttur sem er ekki mjög algengt,
hvað þá á góðum stóðhesti. Hún
segir hann fá ágæta notkun hjá
eigendum hryssa en útskýrir að
í Þýskalandi sé allt of mikið um
að ræktendur noti sæmilega stóð-
hesta til jafns við þá bestu. Þeir
bestu fái því ekki endilega fleiri
hryssur til sín en aðrir sem stand-
ast þeim ekki snúning.
Anna og Friðfinnur eiga hryss-
ur sem þau rækta undan á Íslandi
en stunda lítið ræktun í Þýska-
landi. Ástæðan er aðallega sú að
mun dýrara er að stunda ræktun
þar. „Bæði er það plássleysið og
sjúkdómar eru fleiri og því þarf
að meðhöndla folöldin meira en
heima,“ útskýrir hún.
Það vakti athygli að í fimm
efstu sætum fjórgangsins á Norð-
urlandamótinu voru konur. Þetta
þætti óvanalegt hér heima en
kemur til dæmis Þjóðverjum ekki
á óvart að sögn Önnu. „Það er
meira um konur í hestamennsk-
unni hér úti. Í reiðskólanum eru
stelpur í meirihluta. Það er líklega
bara á Íslandi sem karlar eru enn
í fleiri en konur. Í þýska landslið-
inu í fyrra voru bara tveir karl-
menn,“ útskýrir Anna sem vildi
heldur fá að vera í íslenska lands-
liðinu en því þýska ef valið stæði
þar á milli. Hún ber Dönum vel
söguna enda hafi þeir staðið mjög
vel að framkvæmd Norðurlanda-
mótsins sem hafi verið í alla staði
vel heppnað. Íslendingar mega vel
við una enda fengu þeir fimm gull
og tvö bronsverðlaun í flokki full-
orðinna.
Konur í meirihluta knapa
FAXIÐ FEYKIST TIL Anna Valdimarsdóttir á hinum litfagra stóðhesti Sibeliusi frá Eichenhof. Þau vöktu mikla athygli fyrir vel útfærða sýn-
ingu á fjórgangi á Norðurlandameistaramótinu í Danmörku um síðustu helgi. MYND/BJARNLEIFUR BJARNLEIFSSON
Íslandsmót barna, unglinga og ungmenna verður haldið á keppnissvæði
hestamannafélagsins Sleipnis að Brávöllum á Selfossi dagana 11. - 13. ágúst
næstkomandi.
Reiknað er með talsverðum fjölda þátttakenda og fjöldi í hverjum flokki. Það er
ekkert síðra að fylgjast með keppni þessara áhugasömu og kappsfullu ungu knapa
sem eru í mörgum tilfellum ekkert verr ríðandi en hinir fullorðnu.
■ Íslandsmót barna, unglinga og ungmenna
Dalbraut 3, 105 Reykjavík • Nánari upplýsingar í síma
567-7773 og 893-6337 um kvöld og helgar
MARKISUR
www.markisur.com
VILTU SKJÓL Á
VERÖNDINA?