Fréttablaðið - 10.08.2006, Blaðsíða 64

10. ágúst 2006 FIMMTUDAGUR44
maturogvin@frettabladid.is
ÞRÚGUR GLEÐINNAR
> EINAR LOGI VIGNISSON
Sumrinu og tilheyrandi grilli fer
senn að ljúka. Því er um að gera að
nýta síðustu logana í eitthvað nýtt,
láta ferska vinda leika um grillið og
gefa hamborgurum, pylsum og
kótilettum frí þangað til næsta vor.
Hægt er að brydda upp á ýmsu
og segir Magnús Hallur Eyjólfs-
son, afleysingakjötmeistari í
Melabúðinni, að fólk ætti að vera
óhrætt við að prófa eitthvað nýtt.
„Við erum með langskorin
lambalæri sem eru lögð í sérstak-
an grillög og eru mjög vinsæl. Svo
hefur fólk sem vill prófa eitthvað
óhefðbundið verið að grilla hrefnu-
kjöt,“ segir Magnús Hallur. Einnig
nefnir hann kjúklingabringur og
öðruvísi pylsur sem gætu hresst
upp á grillveisluna. „Ég hef líka
heyrt um að fólk grilli hjörtu og
nýru á teini, núna þegar sláturtíðin
er að byrja,“ segir Magnús Hallur,
sem hefur að vísu ekki persónu-
lega reynslu af því hvernig eigi að
bera sig að við slíka iðju.
Ekki má heldur gleyma græn-
metinu og mælir Magnús Hallur
sérstaklega með því að kúrbíti sé
skellt á grillið. „Best er að grilla
grænmeti sem er ekki með of
miklu vatni,“ segir hann og bætir
við að eggaldin séu einnig sérlega
góð á grillið.
Pylsum og kótilettum gefið frí
Hvaða matar gætirðu síst verið án? Ég verð að
fá glænýjan fisk með reglulegu millibili, en ég get
varla byrjað daginn án þess að borða hafragraut.
Fyrsta minningin um mat: Svo langt aftur man
ég ekki. En flauelsgrauturinn með krækiberja-
saft út á sem amma gerði á aðfangadagskvöld
í frumbernsku minni er enn í dýrðarljóma
minninganna.
Besta máltíð sem þú hefur fengið: Lambalæri
hjúpað bláberjasultu og rósmaríni að hætti eigin-
mannsins.
Er einhver matur sem þér finnst vondur? Ég hef
mjög gaman af því að smakka eitthvað óvenjulegt,
bæði kæst og hrátt. Sigin grásleppa fer þó yfir
strikið.
Leyndarmál úr eldhússkápnum: Leyndarmálið
kemur ofan af geymslulofti en það er hrátt
hangikjöt af veturgömlu, stífreykt í kofa mágs míns
í Höfðahverfi í nóvember í fyrra. Hangikjötið er
orðið ólýsanlega gott, skorið í þunnar sneiðar með
melónu og piparrótarrjóma.
Hvað borðar þú til að láta þér líða betur? Hafra-
graut.
Hvað átt þú alltaf í ísskápnum? Smjör, ost og
ávaxtasafa, og hrökkbrauð í brauðskápnum.
Ef þú yrðir föst á eyðieyju, hvað tækirðu með
þér? Harðfisk frá Darra á Grenivík, ekki spurning.
Hvað er það skrítnasta sem þú hefur borðað?
Það var torkennileg dökk súpa með einhverjum
smábitum í sem ég fékk á átján rétta hlaðborði úti
í Kína í vetur. Á eftir var okkur sagt að þetta hefði
verið blóðsúpa og innyfli úr svíni. Ég vildi ekki
grafast nánar fyrir um hvort það var sannleikanum
samkvæmt.
MATGÆÐINGURINN MARGRÉT BÓASDÓTTIR SÖNGKONA
Sigin grásleppa fer yfir strikið
> Prófaðu...
...að svala sumarþorstan-
um með heimalöguðu
ístei. Best er að búa til te
eins og venjulega, leyfa því
að standa og kæla það svo
með köldu vatni og ísmol-
um. Ísteið er síðan sykrað
eftir smekk.
Matar- og vínmenning hefur löngum staðið traustum fótum í Líbanon.
Stríðsátök undanfarinna áratuga hafa gert uppbyggingu í landinu
erfiða en landsmenn höfðu lyft grettistaki og stóð ferðamanna-
iðnaðurinn í meiri blóma en nokkru sinni er átökin sem nú standa yfir
brutust út. Líbönsk veitingahús er að finna víða um heim og líbönsk
vín hafa vakið mikla athygli síðasta aldarfjórðunginn. Þjóðardrykkur
Líbana heitir arak og er brenndur drykkur úr þrúguhrati, ekki ósvipað
ítölsku grappa eða frönsku eau de vie. Arak þykir fremur hrjúft og er
ekki mikið flutt út af því.
Útflutningur á líbönskum léttvínum hefur hins vegar aukist mikið
og hér á landi má fá þrjár tegundir í vínbúðum auk fleiri á veitinga-
húsum. Hið tæplega ársgamla fjölskyldufyrirtæki Víney flytur inn
tvö forvitnileg vín frá Domaine Wardy, rauðvínið Wardy Les Terroirs
og hvítvínið Wardy Clos Blanc. Þau kosta bæði 1.470 kr. Konungur líb-
anskra vína, Chateau Musar, fæst svo að sjálfsögðu, en það vín og vín-
gerðarmaðurinn Serge Hochar hafa verið einhverjir bestu sendiherr-
ar líbanskrar menningar og Hochar sjálfsagt einhver þekktasti Líbani
nútímans. Hann var fyrstur manna útnefndur maður ársins hjá vín-
tímaritinu Decanter, fyrir tæpum tuttugu árum síðan. Þá stóð borgara-
styrjöldin í landinu sem hæst en Hochar náði samt að koma nýjum
stórkostlegum árgöngum á markaðinn á hverju ári. Mikið afrek,
einkum í ljósi þess að vínræktin er í Bekaa-dalnum sem er aðeins í 40
km fjarlægð frá Beirút þar sem stöðugir bardagar geisuðu.
Víngerðin sjálf er í 18. aldar kastala í Ghazir, 20 km norðan Beirút,
og dregur Chateau Musar nafn sitt af kastalanum. Fjarlægðin milli
vínekranna og víngerðarinnar er eitt af því sem gefur vínunum sitt
einkennandi bragð en þau eru gjarnan eilítið oxuð. Áhersla Musar
hefur ávallt verið lögð á stór og mikil rauðvín úr cabernet sauvignon
í anda Bordeaux. Þau hafa hins vegar þá sérstöðu að Hochar
leggur metnað sinn í að setja þau þroskuð á markað og geymir
þau því að minnsta kosti í sjö ár áður en þau fara í sölu. Þannig
er nú til sölu í vínbúðum átta ára gamalt vín af 1998 árgangn-
um. „Vínin fra Musar eru risavaxin og engu öðru lík. Stór-
karlalegar útgáfur af stóru Bordeaux eða Rónarvíni er fara
létt með að eldast í tvo áratugi,“ segir Steingrímur Sigur-
geirsson í bókinni „Heimur vínsins“. Árið 1983 þurfti Serge
Hochar að láta smygla sér með bát upp ána sem liggur að
ekrunum framhjá hersveitum og bæði 1988 og 1989 varð
víngerðin fyrir árásum og þurfti fjölskyldan að leita
skjóls í rammgerðum vínkjöllurum. Ofan á stríðsátökin
bætist að veðurfar er ekki hagstætt til víngerðar í landinu,
í raun er allt of þurrt og heitt til þess að hægt sé að fram-
leiða vín. Nú berast fréttir af því að vínekrur hafi skemmst
í loftárásum auk þess sem viðskipti við landið liggja að
mestu leyti niðri.
Átakavín frá Líbanon
Þótt Ásta Möller sé pólitík-
us að aðalstarfi gleður hún
sig og sína nánustu með því
að prófa nýjar uppskriftir
og gera þær að sínum.
„Yfirleitt þegar ég er í ferðum
erlendis horfi ég eftir matreiðslu-
bókum. Margir kaupa myndabæk-
ur eða eitthvað slíkt, en mér finnst
gaman taka með mér uppskriftir
og prófa þegar ég kem heim,“
segir Ásta Möller. Í ferð sem Ásta
fór til Kenýa í vor bragðaði hún
spínatlasagna sem hún heillaðist
af, greindi innihaldið með hjálp
ferðafélaga sinna og matreiddi
þegar heim var komið. „Í þessari
ferð fundum við út að Kenýa er
eins og gósenland grænmetisins,
frjósamt land á hásléttu, svo að
heimamenn kunna mjög vel að
meðhöndla grænmeti. Við fund-
um það vel því alltaf þegar maður
pantaði grænmetisrétti voru það
öndvegisréttir, jafnvel betri en
kjötréttirnir.“
Spínatlasagnað góða fengu Ásta
og ferðafélagar hennar á veitinga-
stað í Aberdare-svæðinu í nágrenni
við Kenýafjall. Sérkenni þess, auk
spínatsins sem það er kennt við, er
geitaostur sem er haganlega fyrir-
komið milli lasagnalaganna og
ofan á réttinum. „Ég hef prófað
þessa uppskrift svona þrisvar til
fjórum sinnum og það sem heppn-
aðist best var þegar ég notaði soð
af humri í uppskriftinni,“ segir
Ásta, sem sýður gjarnan soð úr
humarskeljum og frystir til frek-
ari matargerðar. Hún segir þó að
humarsoðið sé engan veginn nauð-
synlegt í uppskriftina enda hafi
hún einnig notað grænmetistening
með góðum árangri.
Ásta er ekki vön að nota
Béchamel-sósu í lasagna en notar
þess í stað blöndu af kotasælu og
rjómaosti. „Þetta er auðvitað græn-
metisréttur og þess vegna ekki
þungur, sérstaklega ef maður notar
ekki þessa sósu heldur bara kota-
sæluna,“ segir Ásta.
Spínatlasagna að hætti Kenýabúa
Spínatmauk:
þrír pokar spínat
tveir smærri laukar eða einn stór,
smátt skorinn
hvítlaukur, nokkur rif marin
hálfur stilkur sellerí, skorin
smátt
olía
salt og pipar
Laukur, hvítlaukur og sellerí eru
látin svissast í olíu í stórum potti.
Spínatinu er bætt í og látið sjóða
niður þar til spínatið er orðið
mjúkt og allt komið í létt mauk.
Safinn er tekinn til hliðar og látinn
í ostasósuna. Saltað og piprað.
Sósa:
hreinn rjómaostur, hálf askja 50
g
rjómaostur með pipar, hálf askja
um 50 g
safinn af spínatmaukinu
grænmetissoð/humarsoð af ten-
ingum eða dufti
sósuþykkir
Rjómaosturinn er settur í pott við
vægan hita og linaður upp. Hrærð-
ur saman við safann af spínatmauk-
inu og humarsoðinu/grænmetissoð-
inu. Þykkt með sósuþykki.
Annað:
lasagnaplötur
geitaostur
kotasæla
Lasagna er sett saman með hefð-
bundnum hætti, á víxl lasagna-
plötur, spínatmauk og ostasósa
eftir smekk. Geitaostur er settur
ofan á ostasósuna í öllum lögum
og kotasælan að auki ofan á í
lokin. Heitt brauð borið fram með
réttinum og gott hvítvín.
Frá gósenlandi grænmetis
SPÍNATLASAGNA AÐ HÆTTI
KENÝABÚA Ásta Möller þing-
maður eyddi nokkrum dögum í
Kenýa í vor þar sem hún kynntist
dýrindis spínatlasagna með
geitaosti. FRÉTTABLAÐIÐ/GVA