Fréttablaðið - 25.09.2006, Síða 67
MÁNUDAGUR 25. september 2006 27
��������������������������������������� ������������� ������������
���������� ��������
Ef þú kaupir Miele þvottavél færðu kaupverðið
endurgreitt með betri meðferð á þvottinum
���������������������� ��� ������������ ���
��������������� ������� ����� ��� ���������
����������� �����
������ ������������ ���� �������� �� ����������
��� �������� ����� ����������� ��� �������� ������
��������������������������������
������ ������������ ������� ������� ��� ������
������������
Íslenskt stjórnborð
AFSLÁTTUR
30%
ALLT AÐ
1. VERÐLAUN
í Þýskalandi
W2241WPS
����� ���������� �������
���������� ����� ������������ �����������
����������������
���������� ����� ������������ �����������
����������������
���������� ����� ������������ �����������
����������������
�������������� ������������ ����������
���������������������� ����������
��������������� ������������ ����������
�����������������������������
��������������� ������������ �����������
���������������������� ����������
���������������� ������������ �����������
�����������������������������
MIELE ÞVOTTAVÉL
- fjárfesting sem borgar sig
Hreinn sparnaður
��
��
��
��
�
��
�
��
�
�
���
Tvær sýningar voru opnaðar í
menningarmiðstöðinni Gerðu-
bergi um síðustu helgi, ljós-
myndasýning Ara Sigvaldasonar
og sýning á afrískum minjagrip-
um sem Ólöf Gerður Sigfúsdóttir
mannfræðingur tók saman.
Myndirnar eru allar svarthvít-
ar og sýna mannlíf í Reykjavík
sem fáir veita eftirtekt í daglegu
amstri. Þær sýna lítil augnablik í
lífi fólks á götum og opinberum
stöðum borgarinnar, oft við
skrítnar og skemmtilegar aðstæð-
ur. Sýning Ara ber yfirskriftina
„Úr launsátri“ en Ari skilur
myndavélina sjaldan við sig og
laumast til að taka myndir af
fólki, helst þannig að enginn taki
eftir. Þannig má segja að mynd-
irnar séu teknar úr launsátri, án
þess þó að nokkur eigi að bera
skaða af.
Sýning Ólafar samanstendur
af áhugaverðri blöndu af gömlum
afrískum munum og nýstárlegum
fjöldaframleiddum gripum sem
saman gefa mynd af minjagripa-
úrvali í Afríku. Minjagripir eru
áþreifanlegur snertiflötur milli
menningarheima og gefa tilefni
til fjölmenningarlegrar samræðu.
Frá sjónarhóli ferðamannsins eru
þeir burðarás minninga, reynslu,
væntinga og jafnvel ímyndunar,
og oft segja þeir jafnmikið um þá
menningu sem þeir enda í og það
samfélag sem þeir eru búnir til í.
Frá sjónarhóli Afríkubúa eru þeir
tæki til að gefa tiltekin skilaboð,
góð búbót og tækifæri til fram-
sækinnar sköpunar og listrænnar
tilraunastarfsemi. Sjónarmið
gestgjafa og gesta mætast í
minjagripum og geta af sér
áhugaverða og óvenjulega hluti.
Á sýningunni í Gerðubergi
skapast þannig nýr vettvangur til
skoðanaskipta og umræðna.
Minjagripasafnið frá Afríku er að
mestu í eigu Íslendinga sem hafa
ferðast til eða hafa verið búsettir
í álfunni og athyglisvert er að sjá
hvaða gripir hafa ratað inn á
íslensk heimili en hverjum grip
fylgir lítil örsaga sem eigandinn
býður áhorfendum.
Sýningarnar eru opnar virka
daga frá 11-17 og um helgar frá
13 -16. - khh
Ljósmyndir úr launsátri og afrískir minjagripir
LEIKLIST
SÚSANNA SVAVARSDÓTTIR
Hvít kanína
Nemendaleikhúsið / Litla svið Borgar-
leikhússins
Höfundar Leikhópurinn og aðstand-
endur / Leikarar Anna Svava Knúts-
dóttir, Bjarni Snæbjörnsson, Hallgrím-
ur Ólafsson, Kristín Þóra Haraldsdóttir,
Magnús Guðmundsson, Sara Marti
Guðmundsdóttir, Sigrún Huld
Skúladóttir, Tinna Lind Gunnarsdóttir,
Vignir Rafn Valþórsson / Leikmynd og
búningar Ilmur Stefánsdóttir/ Ljósa-
hönnun Hanna Käyhkö / Tækni-
stjórn Egill Ingibergsson / Leikstjóri
Jón Páll Eyjólfsson.
Jæja, þá hefur útskriftarárgang-
ur Leiklistardeildar LÍ kynnt sig
til sögunnar og það með eigin
verki. Og segi það bara strax:
Verkið er mjög skrýtið. Minnir
helst á applikasjónsverk í mynd-
listinni - allt fullt af bútum sem
eru límdir saman, nema í þetta
verk vantar dálítið af lími.
Það er vissulega hægt að lesa
margt út úr verkinu. Áhorfendur
eru teymdir áfram lengi framan
af; helst til of lengi. Maður var
alveg búinn að ná því að maður
væri hluti af hinu leiðitama,
heilasljóa, asnalega mannkyni.
Og lýðurinn var smá gabbaður
samkvæmt reglunni: Þeir fyrstu
verða síðastir. Gaman-gaman. Í
verkinu er líka gert grín að
neysluhyggju, útlitsdýrkun, for-
dómum, sjálfhverfu o.s.frv.
Menn óttast það sem þeir þekkja
ekki, til dæmis Araba og þroska-
hefta og feita, sem er vísast
afleiðing af heilaþvotti fjölmiðl-
anna. Enginn vill vera eins og
hann er; allir eru að streða við að
líta öðruvísi út en þeir í rauninni
gera vegna þess að það eru engar
fyrirmyndir í fjömiðla-, tísku- og
kvikmyndaheiminum sem sýna
að það sé í lagi. Svo safnar fólk
endalaust einskisverðum hlutum
og talar og talar. Talar um sjálft
sig þótt það hafi ekki frá neinu
að segja. Hver leikari í sýning-
unni átti eintal, sem byrjaði á Ég.
Allir svo uppteknir af ég-inu að
raunveruleg tengsl milli fólks
eru að hverfa, sem var undir-
strikað með því að fígúrurnar í
verkinu eiga ekki samskipti; það
eru bara allir í sínum prívat
mómentum. Þegar upp var stað-
ið var mann farið að gruna að
verkið fjallaði um tengsla- og
innihaldsleysi í lífi nútímamann-
eskjunnar.
Allt væri það gott og vel ef
ekki vantaði frumlegheit, eða
nýja sýn í verkið. Það segir okkur
ekkert nýtt, er hreinlega of
barnalegt. Texti verksins er flat-
ur, hefur litlar sem engar vísanir
út fyrir sig og skortir sárlega
eitthvert bindiefni til að tengja
áhorfandann og vekja hann til
vitundar eða umhugsunar um
það sem miður er í okkar heimi.
Það er af hinu góða að leita nýrra
leiða í leikhúsi - en það verður að
vera einhver fókus til að missa
ekki athygli áhorfandans eða
drepa hann úr leiðindum. Útlit
sýningarinnar er samsett úr
sýnilegum og ósýnilegum köss-
um og netum. Við erum semsagt
föst í hólfum og netum án þess
að vita það og verðum voðalega
glöð þegar við erum fóðruð á
óæti, sem er tákngert með bleik-
um bómullarís.
Það vantar ekki hugmyndirn-
ar í Hvíta kanínu, en það vantar
úrvinnslu til að sýningin verði
ágeng og eigi brýnt erindi. Leik-
hópurinn fór vel með textann
sinn og stóð sig vel í að þvælast
fyrir áhorfendum - en ég held að
ég bíði eftir næstu uppfærslu
hjá þeim til að hafa skoðun á því
hvort þau geta leikið eða ekki.
Eitt er hins vegar víst: Á meðal
þeirra er enginn Shakespeare.
FYRSTA VERKEFNI VETRARINS Nem-
endaleikhúsið sýnir samsetta leiksýn-
ingu, Hvíta kanínu, í Borgarleikhúsinu.
FRÉTTABLAÐIÐ/GVA
Sjálfhverfur heimur
MYNDAÐ ÚR LAUNSÁTRI Óvenjulegar reykvískar mannlífsmyndir eru til sýnis í Gerðu-
bergi. MYND/ARI SIGVALDASON
HVAÐ? HVENÆR? HVAR?
SEPTEMBER
22 23 24 25 26 27 28
Mánudagur
■ ■ SÝNINGAR
08.30 Myndlistarmaðurinn
Guðmundur Karl Ásbjörnsson
heldur málverkasýning í sýningarsal
Orkuveitunnar 100° að Bæjarhálsi.
Sýningin er opin frá kl. 8.30-16 alla
virka daga.
10.00 Á sýningunni Með
silfurbjartri nál: spor mið-
alda í íslenskum myndsaumi
sem nú stendur yfir í Bogasal
Þjóðminjasafnsis gefur að líta
útsaumuð handaverk listfengra
kvenna frá ýmsum tímum. Sýningin
byggir á rannsóknum Elsu E. Guð-
jónsson textíl- og búningafræðings.
20.00 Safneign Nýlistasafnsins
verður til sýnis í heild sinni í húsa-
kynnum safnsins að Laugavegi 26 í
vikunni. Opið verður daglega frá 20-
22 og munu valdir góðkunningjar
safnsins stýra óhefðbundinni leið-
sögn kl. 20 á hverjum degi.
14.00 Sýning á verkum Hallsteins
Sigurðssonar myndhöggvara
stendur yfir í Listasafni Sigurjóns
í Laugarnesi. Sýningin ber heitið
Hjól, plógur, vængir. Safnið er opið
frá 14-17.
Upplýsingar um viðburði og sýningar
sendist á hvar@frettabladid.is ekki
síðar en sólarhring fyrir birtingu.