Fréttablaðið - 10.12.2006, Qupperneq 100

Það er hollt og gott að stunda gagnrýna sjálfsskoðun. Sumir
líta að vísu á hana sem veikleika-
merki af því maður beinir einmitt
sjónum sínum að veikleikum
sínum. En í raun ber það vott um
áræði og kjark að þora að finna
sök hjá sjálfum sér og reyna að
skilja hverju maður þarf að breyta
til að vegna betur. Gagnrýnin
sjálfsskoðun er í raun alger for-
senda framfara.
vegar er ekkert skrýtið að
sumum standi stuggur af gagnrýn-
inni sjálfsskoðun. Við hana kemur
nefnilega eitt og annað í ljós sem
miklu þægilegra er að vita ekki af.
Það er mjög sársaukafullt að vera
sviptur hinni ljúfu lífslygi. Það er
til dæmis ekki næstum því jafn-
mikið vesen að lifa í þeirri trú að
vinurinn sem fór í meðferð hafi
verið miklu verr á vegi staddur en
maður sjálfur, eins og að viður-
kenna að maður hafi enga stjórn á
lífi sínu. Auðvitað er miklu þægi-
legra að trúa því að maður sé rúinn
trausti út af slúðri, baktali og
kjaftagangi í skinhelgu pakki sem
upphefur sjálft sig á manns kostn-
að, heldur en að horfast í augu við
að manni sé einfaldlega ekki
treystandi og að „skinhelga pakk-
ið“ sé bara að ræða sín á milli um
það sem öllum má vera ljóst. Það
er miklu auðveldara að kenna
öðrum um allt sem miður fer en að
gangast við sjálfum sér.
er ég nú að velta þessu fyrir
mér að nýlega flutti formaður
Samfylkingarinnar flokksmönn-
um sínum ávarp sem töluvert
áræði þurfti til að flytja, ávarp
sem að nokkru leyti einkenndist af
gagnrýninni sjálfsskoðun. Þar
gerðust þau undur og stórmerki að
íslenskur stjórnmálaflokkur
reyndi að gangast við vandamál-
um sínum í stað þess að kenna
ímynduðu „einelti“ um þau, eins
og aðrir stjórnmálaflokkar gera
um þessar mundir.
kom mér hins vegar ekki á
óvart að heyra Sjálfstæðismenn
hæða þennan kjark, enda myndu
þeir lenda í miklum vandræðum ef
sjálfsgagnrýni yrði lenska í hér-
lendri pólitík og þeir þyrftu að
leika þetta eftir. Nýleg yfirlýsing
formanns Sjálfstæðisflokksins um
að „heppilegra“ hefði verið að
míga ekki á stjórnarskrá lýðveld-
isins þegar innrásin í Írak var
studd á forsendum sem ekki dugðu
ríkisstjórn neins siðaðs ríkis í
heiminum til að vera sama sinnis,
er nefnilega það sem kemst næst
því að flokkast undir einhvers
konar sjálfsgagnrýni þar á bæ.
Gagnrýnin
sjálfsskoðun