Fréttablaðið - 31.01.2007, Blaðsíða 62

! Kl. 11.00Í Gerðarsafni stendur yfir sam-
sýning Gullpenslanna svokölluðu.
Á sýningunni Indigo sýna Birgir
Snæbjörn Birgisson, Daði Guð-
björnsson, Eggert Pétursson, Helgi
Þorgils Friðjónsson, JBK Ransu,
Jóhann Ludwig Torfason, Kristín
Gunnlaugsdóttir, Sigríður Ólafs-
dóttir, Sigtryggur Bjarni Baldvins-
son og Sigurður Árni Sigurðsson.
Sýningin stendur til 11. febrúar.
Ástin er dauðans alvara
Smásagnasafn Ólafs Jóhanns
Ólafssonar, Aldingarðurinn, fær
lofsamlega dóma í bandarískum
fagtímaritum um þessar mundir.
Bókin kom út samtímis hér á landi
og vestan hafs þar sem hún ber
heitið Valentines en hið virta for-
lag Random House annast útgáfu-
mál Ólafs þar. Í bókinni eru tólf
samtengdar sögur þar sem fjallað
er um sambönd fólks en allar
hverfast þær um ástina og tím-
ann.
Fjögur fagtímarit hafa birt
dóma eða umsagnir um bókina að
undanförnu, þar á meðal Publis-
hers Weekly og Library Journal.
Öll hæla þau byggingu bókarinn-
ar, stíl sagnanna, persónusköpun
og frásagnarhæfileikum höfund-
ar. Í dómi Library Journal fær
bókin eindregin meðmæli og hún
sögð metnaðarfull og þrungin
sársauka. Í umfjölllun Publishers
Weekly segir að stíll Ólafs Jóhanns
sé „gífurlega áhrifamikill“ og
bókin „skelfilega hrífandi“.
Að sögn umboðsmanns Ólafs
Jóhanns í
Bandaríkjun-
um, Gloriu
Loomis hjá
Watkins Loom-
is umboðs-
skrifstofunni,
er það óvenju-
legt að fag-
tímaritin fjög-
ur séu jafn
samhljóða og í
dómum sínum
um bókina.
„Þetta eru
mjög áhuga-
verðar sögur
og Ólafur
hefur óvenjulega hæfileika –
maður veit aldrei hvað kemur frá
honum en við hlökkum ávallt til
þess,“ segir Gloria Loomis. Ólafur
þýðir sjálfur sögur sínar og hælir
Loomis einnig því starfi hans og
áréttar að vitanlega sé höfundur-
inn ekki eins þekktur vestan hafs
og hér heima. „Viðtökur sem þess-
ar hjálpa okkar kynningarstarfi
að öllu leyti. Hann er með reglu-
lega góðan útgefenda og er einkar
vel liðinn. Þessar jákvæðu umfjall-
anir verða án efa til þess að útgef-
andinn leggur sig enn frekar fram
um að vekja athygli á honum.“
Loomis segir að Ólafur Jóhann
vinni nú að nýju verki. „Það er ég
viss um, hann er alltaf með eitt-
hvað á teikniborðinu.“
Lofaður Aldingarður
Það kom fáum á óvart að áhugi
reyndist mikill á afmælissýningu
Ladda sem komin er í sölu í Borgar-
leikhúsinu. Aðeins er um fjórar
sýningar að ræða og er svo til upp-
selt á fyrstu sýninguna og allt að
helmingur miða á hinar þrjár er
seldur.
Sýninguna kalla aðstandendur
Laddi 6 tugur og eru höfundar
hennar þeir Laddi og Gísli Rúnar.
Hún verður blanda af splunkunýju
efni og klassísku efni frá ferli
Ladda. Björn Björnsson annast
sviðsetningu og hljómsveitarstjóri
er Hjörtur Howser. Nú er staðfest
hverjir koma fram sem sérstakir
gestir. Það verða þeir Steinn
Ármann, Eggert Þorleifs og Halli
bróðir Ladda sem munu láta ljós
sitt skína ásamt Ladda sjálfum.
Frumsýningin verður eins og áður
sagði 17. febrúar í Borgarleikhús-
inu og eru svo þrjár næstu sýning-
ar sem hér segir: laugardaginn 24.
febrúar, laugardaginn 3. mars og
fimmtudaginn 8. mars.
Nokkuð er langt síðan Laddi kom
fram í sýningu af þessu tagi. Hann
hefur á þessu ári haft starfsaðstöðu
í Borgarleikhúsinu hjá Leikfélagi
Reykjavíkur. Hann og Halli tóku
síðast þátt í sýningu á vegum Ein-
ars Bárðarsonar í Loftkastalanum
sem varð hljóðlega feikivinsæl og
þurfti ekki mikla auglýsingu, aðdá-
endur þeirra bræðra skiluðu sér og
gekk sýningin mun lengur en í upp-
hafi var áætlað.
Laddi er löngu orðinn að stofnun
í íslensku skemmtanalífi, bæði sem
stakur skemmtikraftur og í félagi
við aðra. Hann þarf gjarna með sér
þann sem kallaður er „straight
man“ – hinn skynsama sem tekst á
við sprellið í trúðnum. Það sem er
óvenjulegt við feril Ladda er hversu
margar persónur hann hefur skap-
að og hversu lengi hann hefur hald-
ið þeim lifandi. Þar á hann engan
sinn líka í sögu íslenskra skemmti-
krafta. Þeir sem ekki hafa kynnst
honum á sviði ættu ekki að láta
þetta einstaka tækifæri framhjá
sér fara. Miðasala er í Borgarleik-
húsinu, á vef hússins, www.borgar-
leikhus.is, og á www.midi.is
Laddaafmælið
Nýr stjórnandi Listasafns
Reykjavíkur, Hafþór
Yngvason, mótaði þá stefnu
þegar hann tók við húsa-
forráðum þar að kalla til
yngstu kynslóð íslenskra
myndlistarmanna og hefur
þess þegar séð stað í sýn-
ingarhaldi í Listasafninu í
Hafnarhúsinu.
Á föstudag opnar ung myndlist-
arkona einkasýningu, þá fyrstu í
röð einkasýninga sem þar verða
næstu mánuði. Það er Birta Guð-
jónsdóttir sem ríður á vaðið. Sýn-
ingin er pöntuð og fær Birta þau
tilmæli ein að sníða sýningu sína
í rýmið.
Vettvangur listamannanna er D-
salur Hafnarhússins og dregur
sýningaröðin nafn sitt af honum.
Sýningaröðin er framtíðarverk-
efni safnsins en með henni ætlar
Listasafn Reykjavíkur að vekja
athygli á efnilegum myndlistar-
mönnum, sem ekki hafa áður
haldið einkasýningu í stærri söfn-
um landsins. Listamennirnir
vinna allir ný verk fyrir salinn og
í lok hvers árs verður sýningun-
um fylgt eftir með útgáfu sýning-
arskrár.
Birta Guðjónsdóttir kallar
sýningu sína Einhver verður þar.
Safnið kallar sýninguna innsetn-
ingu, þá er átt við að listamaður-
inn gerir meira en að hengja verk
sín upp og koma þeim fyrir, hann
verður að takast á við rýmið, nýta
það og gera verkin beinlínis fyrir
það. Í innsetningu sinni notar
Birta speglun og tálsýnir til að
ögra upplifun áhorfandans af
tíma og rými. Verkin sem fylla D-
salinn að þessu sinni eru bæði
ljósmyndir og video-verk sem
eru þrjú og tengjast innbyrðis.
Birta fór til Amsterdam eftir
nám sitt hér heima í Listaháskól-
anum og útskrifaðist þaðan árið
2004. Birta er enginn nýgræðing-
ur í sýningarhaldi. Hún hefur um
langt árabil haldið úti eigin sýn-
ingarsal í kjallara á Grundarstíg
21 í Þingholtunum. Hún hefur
sýnt víða á meginlandinu og alla
leið til Melbourne fór hún í fyrra
og setti saman þar sýningu með
verkum sínum og annarra. Hún
starfar nú sem sýningarstjóri
ásamt Pétri Arasyni í Safni á
Laugavegi og sér þar um dagleg-
an rekstur.
Birta er af þeirri kynslóð lista-
manna sem starfar að list sinni
með öðru. Hún segist selja verk
nokkrum sinnum á ári en hún
hafi ekki gert sér vonir um að lifa
af list sinni. Hún hefur um langt
skeið unnið verk sín í ljósmyndir
og gengið sjálf í störf fyrirsætu.
„Vinir hjálpa svo til við tökurn-
ar,“ segir hún. Verk hennar hafa
um nokkurt skeið verið leikur
með hugtakið latneska reflection
– speglun – í víðari skilningi orðs-
ins en okkur er tamur. Eins og
sést á myndinni hér að ofan beitir
hún speglum í verkum sínum til
að sýna rými og opna þau. Hún
segist ekki nýta sig sem persónu
í verkunum, eins og sumir. En er
útgerð sem þessi ekki dýr? Birta
segir framleiðslu mynda alltaf
kosta sitt. Meðan hún bjó á meg-
inlandinu segir hún að eitt sinn
hafi hún farið sérstaka ferð til
Búlgaríu til að láta vinna fyrir
sig myndir. Myndlistarmenn
verði að sæta því að fara milli
landa með stranga verka sinna í
handfarangri. Fæstir hafi efni á
að flytja verk sín milli landa í
réttum umbúðum.
Síðasta einkasýning Birtu hér
á landi var í Suðsuðvestur í
Reykjanesbæ 2005. Þá sýndi hún
með föður sínum á Seyðisfirði
sama ár. Þetta er fyrsta stóra
sýningin hennar hér í bænum.
Sýningarstjóri er Ólöf K. Sigurð-
ardóttir. Sýning Birtu stendur til
18. mars. Sunnudaginn 4. febrúar
kl. 15 bjóða Birta og Ólöf gestum
í spjall í innsetningunni miðri –
Einhver verður þar … og er um
leið orðinn partur af innsetning-
unni.
Styrktaraðilar sýningarinnar
eru Morgunblaðið, Vífilfell og
Flugleiðir.
Leikkonan Sophia Loren er í þann
mund að hafa stórfelld áhrif á
listheiminn að sögn breska dag-
blaðsins Telegraph sem upplýsir
að hún muni í næstu viku selja
verk írska málarans Francis
Bacon, Study for Portrait II frá
árinu 1956, og áætlar jafnframt
að verkið muni seljast fyrir um
12 milljónir punda. Leikkonan
heimsfræga vildi þó ekki láta
bendla sig við sölu verksins sem
áður var í eigu eiginmanns henn-
ar Carlo Ponti sem lést fyrir
stuttu. Heildarverðmæti næstu
uppboðsverka Christies sem nú
eru til sýnis í London hleypur á
hundruðum milljóna punda en
fyrrgreint verk er talið með þeim
merkari. Verkið er hluti af seríu
sem Bacon málaði undir áhrifum
frá velþekktri mynd Velázquez af
páfanum Jambattista Pamfili.
Ponti þessi átti einnig verk
eftir Picasso, Henry Moore og
Canaletto en var þekktastur fyrir
safn sitt af verkum Bacons en
verðmæti þeirra hefur aukist
verulega undanfarin ár. Ef svo
fer sem uppboðshaldararnir óska
selst verkið ekki undir 12 millj-
ónum punda og verður þá dýrasta
Bacon-málverk sögunnar. Sumir
telja að verðið nái 15 milljónum
punda sem verður þá metsala
fyrir listaverk sem gert er eftir
síðari heimsstyrjöld.
Áhugasamir geta fræðst um
fleiri verðugar fjárfestingar á
heimasíðunni www.christies.
com.
Bacon hækkar stöðugt