Fréttablaðið - 25.02.2007, Side 68

Ég er nokkuð sátt við að
vera Íslendingur en stund-
um kemur þó fyrir að ég
skammast mín fyrir þjóð-
erni mitt eins og mamma
sem skammast sín fyrir
æst og nammisjúkt barn í Hagkaup-
um.
Þetta byrjaði eftir að ég flutti til
Íslands aftur eftir að hafa búið í nokk-
ur ár erlendis. Glöggt er gests augað
og enn gleggra er auga heimamanns
sem snýr aftur eftir langa fjarveru.
Ég fór að taka eftir því að mannasiðir
okkar voru oft af skornum skammti.
Það var óspart gripið fram í, talað
með fullan munn og ruðst fram fyrir
í röðum. Eitthvað sem hefði aldrei
gerst í landinu þar sem ég bjó … ekki
meðal þeirra upplýstu.
Svo fór ég í leikhúsið og sá uppfærslu
á Sjálfstæðu fólki. Mig langaði til að
loka mig inni í viku eftir það því mér
fannst allt í einu svo hörmulegt að
vera komin af svona miklum vesal-
ingum.
Núna er ég búin að jafna mig
ágætlega á þessu, enda tíu ár frá því
ég varð snúbúi (Íslendingur sem snýr
til baka). Ég er ágætlega sátt við að
vera af risastórum ættbálki sem býr
á eyju í norðurhafi á milli Grænlands
og Færeyja. Ættbálki þar sem ættir
eru raktar, útlendingar teljast enn
svolítið ógnandi og þorpsandi ríkir
þegar frægur, erlendur leikari gerir
sér dælt við heimamey.
Mér finnst hálf krúttlegt að við
höfum ekki borðað annað en súra
punga og sviðin kindahöfuð í fleiri,
fleiri hundruð ár, misst tennurnar um
tvítugt, gengið í roðskóm og með
skotthúfur, getið lausaleiksbörn og
stigið hliðar saman hliðar, svo lengi
sem það var ekki bannað. Mér finnst
líka pínu krúttlegt að við höfum ekki
þekkt fyrirbæri á borð við tísku, arki-
tektúr, myndlist, matargerð eða
klassíska tónlist á meðan þessi fyrir-
bæri voru að þróast, vaxa og dafna í
nágrannalöndunum yfir aldirnar. Að
fyrstu blökkumennirnir hafi sest hér
að um 1985, að áfengi og útvarp séu
eignir ríkisins og að hedónískum
dónum sé úthýst af eyjunni þegar svo
ber undir.
Satt best að segja er þetta alveg
spes. Svo spes að ég get ekki annað en
verið ánægð með að hafa fæðst hér –
því hver vill ekki vera spes?

„DAUÐUR, SKÍTUGUR, TÓMUR“
DAGUR VONAR

Þið verðið að passa
að láta ekki vera
svona stutt á milli
ykkar, muna 1001-
regluna.
Já það er rétt,
aldrei meira
en 1001 kíló,
man það!
Og þú líka Jói! Ekki
gleyma „Hugsa
áður en þú talar
reglunni“
Góðan
dag Páll!
Gaman að sjá þig
vakandi svo snemma á
sunnudegi sonur sæll.
Eins og þú veist þá eru
helgarnar okkar eina
tækifæri til að eyða góðum
tíma saman.
Brosa!
Jæja ég er
farin í sauma-
klúbbinn
Stattu þig
kappi!
550 5600
Hringdu ef blaðið berst ekki
- mest lesið