Tíminn - 04.05.1980, Blaðsíða 2

2
Sunnudagur 4. maí 1980
Fáeinar laglegar vísur úr gmsum
áttum:
—. ■
„Loksins bregður Ijósi á
iandskjálftana í fyrravetur”
Meöal landfleygra visna er
margt, sem Egill Jónasson á
HUsavik hefur ort, og mun ekki
annar visnageröarmaöur hafa
getiö sér meiri frægö á seinni
áratugum heldur en hann. Þar
kemur ekki sizt til hnittni hans.
Eins og kunnugt er uröu miklir
landskjálftar á Húsavik og þar I
grennd veturinn 1944-1945.
Næsta ár voru barnsfæöingar i
liflegra lagi, og þá lagöi Egill
saman tvo og tvo á þennan hátt:
Allt er f lagi öllum hjá,
eignast börnin hver sem getur
Loksins bregöur ljósi á
landskjálftana i fyrravetur.
Um Laxá i Aöaldal kvaö hann
eitt sinn, er mikill gormur var i
henni:
Laxá rann áöur hrein i haf
viö hrifningu Þingeyinga.
Nú iyppast hún áfram lituö af
leirburöi Mývetninga.
Um Arna nokkurn, sem talinn
var eiga barn I vonum, kvaö
hann:
Eru á mörgu sveitasetri
signetuö meö glöggu nafni,
snarhönd skráö meö skýru letri
skinnhandrit úr Árnasafni.
Hér á árunum kom út bók eftir
Baldur óskarsson og hét Hita-
bylgja. Jón Engilberts listmál-
ari haföi myndskreytt hana. Ot
af sögu þessari orti Egill:
Hitabyija haföi gert
hunangsilm af tööunni,
svo varö alveg engilbert
ástandiö i hiööunni.
Baldur Baldvinsson.
Meöal kvæöafélaga Egils var
Steingrimur Baldvinsson I Nesi.
A vetrarsamkomu I Aöaldal
geröist þaö, aö Steingrimur
steig á stokk og strengdi þess
heit aö spara ekki viö rollukjöt-
iö. Um þessa heitstrengingu orti
Egill:
Rennur niöur rollan feit,
rýmkar bros á fési,
stlgur i trog og strengir heit
Steingrfmur i Nesi.
Þetta varö til þess, aö Stein-
grimur sendi Agli hangikjöts-
læri og fylgdi þvi þessi orösend-
ing:
Ég lýsti þvi yfir og læt á blaö,
aö læriö er á réttum staö
hjá þér, vinur, úr þvi aö
ærin er hætt aö nota þaö.
Egill Jónasson.
Þessari sendingu svaraöi Egill
eins og vera bar:
A mér skartar eftirlæti,
útlit bjart og fagurt er.
Efri part af afturfæti
öölingshjartað sendi mér.
Baldur Baldvinsson á Ófeigs-
stööum var einn i þessum flokki.
Þessa visu sendi hann Agli á
sextugsafmæli hans:
Sanna lýsing listamanns
ljóðadisir skrifa,
munu hýsa minning hans
meðan visur lifa.
Og þá erum viö komin aö visum,
sem fariö hafa kunningja á milli
á afmælum. Þegar Egill varö
sextugur, sendi Helgi Hálfdan-
arson honum oröabók Sigfúsar
Steingrimur Baldvinsson.
Blöndal aö gjöf og þar meö
þessa stöku:
Þetta roö um þeim i kjafti
þunnur aukabiti,
sem I angist orölaus gapti
aidrei svo menn viti.
Þegar Egill náöi ellilaunaaldri,
kvaö Steingrimur I Nesi:
Gamanstefja flýtur fylli bytta,
fer I ellilaunahöfn aö glitta,
veit ég þó, aö syndaselaskytta,
sigta muni rétt og markið hitta.
A Hverageröisárum sinum orti
Kristmann Guömundsson rit-
höfundur þetta um Lárus Rist,
er varö sextiu og fimm ára:
Heiliaóskir skeggi þinu og
skalia,
skröltu . lengi meöal vorra
hvera.
Þú munt veröa elztur ailra
karla,
ef engir fantar taka þig og
skera.
Karl Strand læknir sendi Vigfúsi
Guömundssyni veitingamanni
sextugum þessar hendingar:
Átti Dvöl meö önn,
aldrei brá né rann.
Jafnvel Timans tönn
tekur ekki á hann.
Til Jóns Sigurössonar frá Kald-
aöarnesi orti Páll Skúlason á
fimmtugsafmæli:
Fimmtiu ár
aö baki beröu meö sóma.
Björtu á höföi þér ijóma
fimmtlu hár.
Og úr þvi höfuöhár Jóns frá
Kaldaöarnesi bar á góma, þá
getur flotiö meö alkunn visa frá
bilsöngvatiöinni, eignuö Tómasi
Guömundssyni:
Hárin mér á höföi rlsa,
er hugsa ég um kærleik þinn.
Þetta er annars ágæt visa,
einkum seinni parturinn.
Næst er þess aö minnast, aö
stundum gat veriö tómlegt á
sveitabæjum, ekki sizt aö vetr-
arlagi, og um þess konar raunar
kvaö Þura I Garöi:
Ó, hve hér er dauft og dautt,
drauga griöastaöur,
vesturrúmiö alltaf autt,
enginn vetrarmaöur.
Framhald á bls. 14.
OPIÐ:
Mánudaga tH
föstudaga kL 9-22
Laugardaga k/. 10-14
Sunnudaga k/. 14-22
O
oj