Tíminn - 04.05.1980, Blaðsíða 10

10
Sunnudagur 4. mai 1980
RAFSTOÐVAR
allar stærðir
• grunnafl
• varaafl
• flytjanlegar
• verktakastöðvar
^Délaðalaní
Leikfanga
húsið Sími 14806
SkólavörÓustíglO
Bifvélavirki
Kaupfélag Vopnfirðinga óskar eftir að
ráða bifvélavirkja, vélvirkja eða mann
vanan vélaviðgerðum sem fyrst.
Húsnæði fyrir hendi.
Upplýsingar gefur kaupfélagsstjóri i sima
97-3201.
$
Kaupfélag Vopnfirðinga
ÓDÝRIR
BARNAVAGNAR
J Garðastræti 6 .■
XsWv'^avuwww: Símar 1 -54-01 & 1-63-41 ,%■!;
J.R.J. Bifreiðasmiðjan hf. :'PL~= m
Varmahlíð,
Skagafirði.
Sími 95-6119.
Bifreiöaréttingar (stór tjón — lftil tjón) — Yfirbyggingar á
jeppa og allt aö 32ja manna bfla — Bifreiöamálun og
skreytingar (Föst verötilboö) — Bifreiöaklæöningar —
Skerum öryggisgler. Viö erum eitt af sérhæföum verk-
stæöum í boddýviögeröum á Norðurlandi.

Sendum i póstkröfu
Verð:
Körfuvagnar
M/burðarrúmi
Barnavagnar
Barnakerrur
Brúðuvagnar
kr. 123.000
” 128.000
” 66.800
” 29.500
” 46.900
Leggiyfir þoku, veröur ekki fariö I smölun, þviaö veröur fé náö saman nema viöhlltandi sýni sé.
Elsa Árnadóttir í Húsey:
Þegar þokan kom
og göngurnar
runnu út í sandinn
Hvers vegna erum viö hér? Er
þokunni aö létta? Þeirri niö-
dimmu þoku, sem grúföi sig yfir
Héraö á kvennafridaginn 24. okt.
1975?
Ég gleymi þeim degi seint, ekki
slst vegna þess, aö f heimasveit
minni var hann talinn alveg til-
valinn til aö smala i 2. löggöngu.
Þaö skipti sko engu máli, hvaöa
dagur var, svona uppi i sveit.
Svo voru þaö bara þessar of-
stækisfullu kaupstaöarkvensur,
sem voru aö gera sig digrar þenn-
an dag, og því best talið aö halda
okkur sveitakonum frá spilling-
unni meö þvi aö láta okkur smala.
Þaö var aldrei aö vita, hvaö viö
gætum orðiö leiöitamar.
En viti menn: Þennan merkis-
dag okkar kvenna geröi niö-
dimma þoku, svo aö vonlaust var
aö smala. Þá hlakkaöi nú 1 mér
ótuktarskapurinn, og hugurinn
reikaði til karlanna i hrepps-
nefndinni. Skyldi þeim ekki hafa
mislikaö þessi afskiptasemi æöri
máttarvalda?
Viö sveitakonur erum öfunds-
veröar um margt, en þaö er lika
margt, sem viö förum á mis viö,
sem annað fólk telur sjálfsagöa
hluti. Þó hefur þaö lengst af veriö
þannig siöan Island byggöist, aö
sveitakonan hefur haft næg verk-
efni á sinum snærum, og oft á tfö-
um býst ég viö, aö hún hafi verið
þræll á sinu eigin heimili.
En nú er þaö þannig, aö margir
búa hreinlega viö verkefnaskort,
þó svo aö sumir haldi þvl fram, aö
sveitakonur geti alltaf fundiö sér
nóg til aö gera heima, ef þær bara
vilja. Þeim, sem þaö halda, vil ég
segja.aösem betur fer eru konur
ekki viljalaus verkfæri, sem hægt
er að skikka til hvers sem er.
Eða erum viö ekki steinhættar
aö þvo körlunum um fæturnar
o.sirv.?
Sveitastörfin eru fjölbreytt og
skemmtileg, finnst flestum á vor-
inog yfir sumartimann, og hjálp-
ast þá öll fjölskyldan aö. En strax
þegar haustar, fara eldri börnin I
skólann og sumardvalarbörnin
einnig, sem mikiö er um, aö séu á
sveitabýlunum. Eftir heima
verða þá oft og tlöum hjónin ein,
eða meö yngstu börn sin.
Margar sveitakonur hugsa þá
eflaust til þess, hvað gott
væri, ef þær heföu tækifæri til aö
komast i' hálfs dags vinnu eöa svo
til að drýgja tekjumar, því aö
viða veitir ekkert af þvf, þar sem
innan bændastéttarinnar er
tekjulægsti hópur landsins, og
mikill kostnaöur fylgir oft skóla-
göngu sveitabarna fram yfir önn-
ur. Og fleira mætti upp telja.
Sumar konur langar kannski
hreinlega I nám, þvi aö margar
hafa bara barnaskólann eöa
gagnfræðaskóla að baki.
Þetta geta nú margar konur I
þéttbýlinu þegar veitt sér.
Þá kemur e.t.v. fram spurning
sem hljóöarsvo: Hvaö hefurkona
I sveit meö nám aö gera?
Ég vil svara þvf þannig:
Erindi flult á Egilsslööum á baráltudegi kvenna 8. marz
Egilsstaöir á Völlum, þar sem höfuöstaöur Fljótsdalshéraös er I mótun og héraösfundir eru haldnir. —
Ljósmynd: Mó.