Tíminn - 21.12.1980, Page 6

Sunnudagur 2l. desember 1980
Timarnír breytast og mennirn-
ir meö. Það á viö I flestum grein-
um. Sumar þær breytingar horfa
til mikilia mannbóta, aörar síöur,
svo aö vægilega sé aö oröi komizt.
Þessar breytingar taka einnig til
þess, meö hvaöa hugarfari menn
gegna störfum i þjónustu rikis og
opinberra stofnana. Taisvert
fram á þessa öid liföu þingmenn
iöulega viö skrinukost á strand-
feröaskipunum á feröum sinum
til alþingis til þess aö spara þing-
fararkostnaðinn sem þá greiddist
eftir reikningi. Um aldamótin var
Páll Jónsson vegfræöingur feng-
inn til að bregöa sér upp í Jökuls-
árhlið til þess að mæla þar
brúarstæöi, meðan hann beið
skipsferöar á Seyöisfiröi. Meö
þvi, aö hann haföi ,,engu slökkt
niður" tók hann ekki aöra þóknun
fyrir ómak sitt, en þá aura, sem
hann greiddi i ferjutoll á þessu
ferðalagi. Þegar jafnaðarmenn á
tsafiröi voru aö bægja eymd og
örbirgö frá bæ sinum meö stofnun
samvinnuútgeröar og öörum
raunverulegum atvinnubótum á
kreppuárunum, tóku þeir aldrei
eyrisviröi fyrir fjölmargar feröir
sinar i þágu þeirra mála til
Reykjavikur, umfram fargjaldið
meö skipunum. Eftir aö flóöalda
litillar kærusemi um tilkostnaö,
sem féll yfir þá skepnu sem kölluö
er „hið opinbera”, eöa er hennar
igildistóöu Vilmundur landlæknir
og Björn Guðmundsson i Græn-
metisverzlun rikisins eins og
klettar úr hafinu, bjargfastir i
þeirri hugsun, aö þeim bæri hvort
tveggja i senn, rækja embætti sitt
til hlitar og halda þó tilkostnaöi i
skefjum, þar á meðal aö halda
ÞEGAR
Sigurjón Sigurbjörnsson:
C1?TTT
öJlí 1 11
sem frekar vildu
Þegar ég setti heimsmet
A yfirstandandi ári hefur þaö
boriöviö, aö íslendingar hafa sett
mörg heimsmet t.d. Skúli i lyft-
ingum, Finnbjörn i iþróttum, for-
maður FIDE, Friörik Ólafsson,
með þvi að máta heimsmeistara.
Hefur mér þvi til hugar komið
aö skýra frá þvi, aö ég tel mig
hafa sett heimsmet fyrir 53 árum
i sparnaði á rikisfjármunum (eöa
kannski i heimsku). Metiö var
sett 18. og 19. desember 1927 á
Austurlandi.
Tildrög voru þessi:
Siðari hluta nóvember 1927 kom
ég til Seyðisfjaröar I fyrsta sinn,
til þess settur aö annast tollgæzlu
á Austurlandi meö alalaðsetri á
Seyðisfiröi. Var starf mitt I þvi
fólgið meðal annars aö feröast
með skipum þeim, sem komu frá
öðrum löndum og fylgjast meö
vörum þeim, er i land voru settar
I ýmsum höfnum, ennfremur aö
hafa eftirlit meö birgöum af
áfengi, sem voru undir innsigli,
og varna þvl, aö áfengi væri flutt i
land, eöa selt um borð i skipun-
um. Hafði ég þvi, er austur kom,
samband á ýmsum stöðum viö
bindindisfélaga sem höfðu kunn-
ugleika á þvi, hvar helzt væri sótt
á um öflun vinfanga úr skipum.
Hafði ég fyrir miöjan desember
heimsótt allar hafnir frá Seyðis-
firöi til Fáskrúðsfjarðar og átt tal
við aöalleiötoga templara á þessu
svæði.
Svo stóð á um skipaferðir á
þessum tima, aöBrúarfoss átti að
koma til Seyðisfjarðar 15. desem-
ber noröan um land frá Reykja-
vlk og fara áfram suður meö
fjöröum og út til Kaupmanna-
hafnar frá Fáskrúðsfirði. Var það
einróma álit templara á þessum
slóðum, að nauðsyn bæri til þess
að ég kæmi með skipinu allt til
Faskrúðsf jarðar til að tryggja, að
ekki yrði tekið áfengi undan inn-
sigli á þessum siðustu höfnum.
Fylgdi ég þvi Brúarfoss til
Fáskrúðsfjarðar.
Það óhapp henti einn farþeg-
ann, sem var á leið til útlanda, að
ferðataska hans fór I misgripum i
land á Norðfirði. Fékk hann þvi
Neskaupstaöur I Norðfirði. Krossinn yfir fjallgarðinum vlsar á Drangaskarð.
trillubát frá Norðfirði til þess að
flytja töskuna til Fáskrúðsfjarðar
i veg fyrir skipið. Samdist svo
með okkur, að ég greiddi helming
kostnaðar og fengi far með trill-
unni til baka.
Allt gekk þetta eftir áætlun og
er Brúarfoss hafði leyst landfest-
ar á Fáskrúðsfirði um klukkan
sex siðdegis lagði trillan af stað
til Norðfjarðar.- Orðið var al-
dimmt, en sæmilegt veður. Rétt
er aö geta þess, að mánaðarlaun
min voru tvö hundruð og fimmtiu
krónur, en allur ferðakostnaður
greiddur úr rikissjóði eftir reikn-
ingi er ég dvaldist utan Seyðis-
fjarðar.
A leiðinni ræddi ég um það við
Norðfirðingana, að ég hefði I huga
að ná til Seyðisfjarðar fyrir jól, og
fara landveg. Töldu þeir það
nokkuð torsótta leið á þessum
árstima ekki sist fyrir ókunnugan
mann. Sögðu þeir, að stundum
væri farið yfir fjallið milli Norð-
fjarðar og Mjóafjarðar um skarð,
er hét Drangaskrað en þar sem
snjór væri á jörðu, bæði i byggð
og ekki siður á fjöllum væri þetta
erfiður fjallvegur.
Þegar við fórum að nálgast
Norðfjarðarflóann, spurðu þeir
mig, hvort þeir ættu ekki að
Dire Straits — Making Movies
DtRE STRAITS MAKING MOVIES

,'V.. V : ‘ v VV'Ví
■'-X Vov vy;Vv
'VV \\'i\ \\.,\
■ * '■j *
;

| - ' ■. ■ '’**■ ■■ • '' ' ■ • _
|v ■■&■) ~ ■ »
' - *
'AAaking AAovies er þriðja plata AAark Knoplers og félaga
hans í hljómsveitinni Dire Straits. Þetta er án efa besta
hljómplata þeirra og það er almennt mál manna að AAak-
ing AAovies sé ein alvandaðasta plata þessa árs og hún á
tvímælalaust erindi til allra sem vilja vandaða og þægi-
lega rokktónlist.
Fæst í verslunum um land allt.
FALKINN
Suðurlandsbraut 8 — simi 84670
Laugavegi 24 — sími 18670
Austurveri — sími 33360