Fréttablaðið - 17.11.2007, Qupperneq 28

28 17. nóvember 2007 LAUGARDAGUR
sveitina. „Síðan fór ég að skipta
mér af túlkuninni, sem mér fannst
ekki alveg vera að gera sig og eftir
að ég hafði rifið kjaft þarna
nokkrum sinnum báðu þeir mig um
að koma í bandið og ég hef eigin-
lega verið fastur í bransanum
síðan,“ útskýrir hann. Og enn er
setning sem Björgvin lét falla höfð
í minnum í dag og Björgin rifjar
upp sjálfur. „Ég man að ég sagði
við þá á æfingu í Rafha-húsinu við
Lækjargötuna í Hafnarfirði að ég
ætti eftir að verða frægari en þeir
allir, frægari en þeir á Íslandi. Ég
hef alltaf verið metnaðarfullur og
þarna hefur það líklega verið sú
hlið á mér sem talaði.“
Skemmtikrafturinn hangir inní skáp
Framhaldið ættu flestir að þekkja.
Björgvin gekk til liðs við Flowers
sem síðar sprakk þegar Karl Sig-
hvatsson og Gunnar Jökull yfirgáfu
skútuna og gengu til liðs við ofur-
grúppuna Trúbrot með þeim Gunn-
ari Þórðarsyni og Rúnari Júlíus-
syni. Björgvin stofnaði í kjölfarið
hljómsveitina Ævintýri ásamt þeim
Sigurjóni Sighvatssyni og Arnari
Sigurbjörnssyni úr Flowers. Ævin-
týri eignaðist fljótt sinn samastað í
Tónabæ og á Popphátíðinni í Laug-
ardalshöll 4.september árið 1969
lagði hún Trúbrot, sem gnæft hafði
yfir íslensku tónlistarlífi eins og
risi, að velli. Poppstjarna ársins
var Björgvin Halldórsson, aðeins
átján ára gamall og Ævintýri hljóm-
sveit ársins. „Það var alveg ofsa-
lega skrítið og mikil breyting á lífi
mínu fyrst í stað að verða svona
landsþekktur allt í einu. En ég byrj-
aði strax að skilja um hvað þetta
snerist allt saman og lærði mjög
snemma að taka mig ekki of hátíð-
lega. Söngvarinn og skemmti-
krafturinn Björgvin Halldórsson
hangir inni í skáp og er tekinn fram
þegar við á og látinn skemmta fólk-
inu. Heima er ég hins vegar bara
Björgvin Helgi Halldórsson. Ég er
ekki að segja að ég sé eins og þeir
bræður Dr. Jekyll og Mr. Hyde en
maður verður samt að aðgreina
þessa hluti því annars verður
maður klikkaður og um leið allt
fólkið í kring um mann.“
Fjörutíu ár eru langur tími og
Björgvin hefur upplifað sínar
hæðir og lægðir. Hann velti því
alvarlega fyrir sér að leggja tón-
listina á hilluna þegar hann tók að
sér hefðbundna
dagvinnu fyrir
nokkrum árum –
gegndi stöðu fram-
kvæmdastjóra
útvarpstöðvarinn-
ar Stjörnunnar,
starfaði hjá
Íslensku auglýs-
ingastofunni og var
dagskrárstjóri
Bylgjunnar og sjónvarpsstjóri
Bíórásarinnar. Tónlistin togaði hins
vegar alltaf. „Músíkin og listin er
eitthvað sem þú flýrð ekki undan ef
þau toga og annað hvort geturðu
eitthvað eða getur ekki neitt. Ég
ráðlagði börnunum mínum aldrei,
Svölu og Krumma, að fara út í þetta
því það verður að segjast eins og er
að þetta getur verið skítabisness og
ekki fyrir alla. Ég dró frekar úr
þeim en hvatti. Maður upplifir
þetta oft sem mjög vanþakklátt
starf og því getur fylgt mikil höfn-
un. Þú gefur þig allan í eitthvað,
gefur út plötu, gerir þitt besta, og
viðbrögðin eru kannski bara:
„Hvers slags djöfulsins drasl er
þetta og hvað ert þú að vilja upp á
dekk?“ Maður verður að þróa með
sér hæfileika hnefaleikamanns: Að
taka þessum höggum og ef maður
er laminn í gólfið þá verður maður
að geta staðið jafnfljótt upp aftur.
Ef maður veit sjálfur að maður er
að gera eitthvað rétt, þarf maður að
standa fast á sínu. Og það eru ekki
margir sem geta það.“
Gjaldið sem þarf að greiða
Og það að vera Björgvin Halldórs-
son, einhver opinberasta persóna á
landinu, hefur líka haft í för með
sér sína kosti og galla. Um fáa tón-
listarmenn eru til jafn margar
sögur og Björgvin og nánast hver
einasti Íslendingur getur sagt eina
„bransasögu“ af Björgvini sem
margar hverjar eru drepfyndnar.
„80 prósent af þeim eru sannar.
Þetta er orðinn langur tími og það
hefur margt gerst. Og ég leik mér
oft að því ef það kemur upp fyndin
staða þá sný ég henni mér vil og
reyni að búa eitthvað til úr henni.
Ég hef alltaf haft mikinn húmor
fyrir sjálfum mér og atast hvað
mest í mér sjálfur,“ útskýrir
Björgvin.
Sögurnar hafa þó líka verið
rætnar og illar tungur hafa stund-
um leikið söngvarann grátt, hann
hefur verið sagður alvarlega
veikur, átt viðhöld sem voru jafn-
gömul dóttur hans og svona mætti
lengi telja. Björgvin viðurkennir að
þrátt fyrir fjörutíu árin þá sé skráp-
urinn ekki orðinn það harður að
hann geti ekki sviðið undan slíkum
gróusögum og tekið þær nærri sér.
„Sérstaklega ef þetta snertir fjöl-
skylduna mína. En þetta er bara
parturinn af því að vera opinber
persóna og eins og Kaninn segir þá
er þetta „The price of fame“. Maður
verður bara að taka þetta með í
reikninginn. Ég hef hins vegar ekki
alltaf verið reiðubúinn til að greiða
þetta gjald og ef sögurnar koma frá
einhverjum sem ég veit hver er þá
hitti ég hann augliti til auglitis og
segi honum hvað mér finnst. Og sú
taktík hefur alltaf reynst mér vel.“
Alltaf hægt að gera betur
Trúin hefur alltaf leikið lúmskt
stórt hlutverk í lífi Björgvins.
Eiginkona hans, Ragnheiður Björk
Reynisdóttir, er kaþólsk og þau
giftu sig að kaþólskum sið. Börnin
hans, Svala og Krummi, eru einnig
bæði kaþólsk, en Björgvin á einnig
soninn Sigurð Þór frá fyrra sam-
bandi, sem söngvarinn er ákaflega
stoltur af. „En af hverju er ég ekki
kaþólskur? Ég veit það ekki. Ég
trúi og maður sem trúir ekki gæti
allt eins bara lagst með höfuðið
undir sæng. Það getur vel verið að
ég taki kaþólska trú, ég er farinn að
spyrja stóru spurninganna, sem
enginn veit svarið við, og það hafa
kviknað efasemdir auðvitað. En
þetta hefur frekar komið með
aldrinum. Það er gott að trúa.“
Elli kerlingin illræmda hefur þó
ekki náð neinum tökum á
söngvaranum sem hefur sennilega
aldrei notið jafn mikilla vinsælda
og nú. Hann segist ekki hafa neinar
haldbærar skýringar á vinsældum
sem gera ekkert nema vaxa og
vitnar í Mick Jagger sem sagði eitt
sinn að ef þú værir nógu lengi í
þessum bransa þá myndu menn
bara venjast þér. Og þú yrðir bara
eins og húsgagn. Hann vonast þó til
að hann hafi komið einhverju til
leiðar. „Mér finnst ég sjálfur bara
rétt að byrja. Mér finnst ég aldrei
hafa verið í betra formi, bæði hvað
sönginn varðar og ekki síst í því að
búa til tónlist. Og það má kannski
segja að maður sé búinn að greiða
sínar skuldir. Það var gamall
draumur sem rættist þegar ég söng
með Sinfóníuhljómsveitinni í fyrra.
Einhvern tímann hafði verið sagt
við mig að ég myndi bara enda á
Hótel Sögu þar sem stjörnurnar
deyja en ég sagði að það myndi ekki
gerast nema ég tæki Sinfóníuhljóm-
sveitina með mér. Ég hafði ætlað að
gera þetta í mörg ár en aldrei gefist
tími. Þegar tækifærið kom gaf ég
mér góðan tíma og undirbjó þá í
heilt ár og það var yndisleg
tilfinning að standa þarna á sviðinu
með öllu þessu frábæra listafólki,“
segir Björgvin „En ég verð alltaf að
reyna toppa sjálfan mig og nú eru
það jólatónleikarnir, eitthvað sem
ég hef aldrei gert áður,“ segir
hann.
Og hafi menn haldið að það væri
auðvelt fyrir tónlistarmann á borð
við Björgvin Halldórsson að koma
sér á framfæri segir söngvarinn
sjálfur að þetta sé ennþá jafn mikið
hark og ennþá jafnmikil barátta og
þegar Ævintýri og Trúbrot börðust
um hylli þjóðarinnar.“ „Ég þarf að
hafa meira fyrir því að koma mér
og minni tónlist til fólksins en þeir
sem eru rétt að byrja og það er bara
sannleikurinn. En þetta heldur mér
gangandi.
Ég nýt þess að starfa við
tónlistina og ég geri músík sem ég
vil að sem flestir hlusti á og njóti.
Ég er ekki að gera plötur eingöngu
fyrir sjálfan mig. Ég verð að vera
sáttur við músikina, en maður getur
alltaf gert betur, er það ekki?“
ÓTRÚLEGUR ÁRANGUR Velgengni Björgvins hefur verið með ólíkindum að undan-
förnu og hér er hann ásamt samstarfsfélaga sínum Ísleifi B. Þórhallssyni sem hefur
haldið utan um tónleikana í Laugardalshöll. RÉTTABLAÐIÐ/ANTON BRINK
Á bak við vegginn er góður drengur
Þórir Baldursson hefur unnið með Björgvini
í fjölda ára og rifjar meðal annars upp símtal
sem hann fékk frá söngvaranum fyrir tuttugu
árum þegar hann var staddur í Bandaríkjun-
um. „Björgvin hringdi og sagðist hafa fullt af
störfum handa mér þegar ég kæmi heim. Og
það verður ekki annað sagt en að hann hafi
staðið við það.“
Þórir segir Björgvin ákaflega traustan vin og
hann sé þægilegur vinnufélagi. „Hann hugsar
vel um þá sem eru að vinna með honum. En
Björgvin gerir líka miklar kröfur, bæði hvað
varðar sjálfan sig og líka þá sem eru í kringum
hann. Það er aldrei lognmolla í kringum hann
og Björgvin vandar alltaf vel til verka. Hann
setur markið alveg ofboðslega hátt og svo er
bara lagt af stað og náð þangað.“
Og Þórir segir að auðvitað
hafi þeim greint á á
þessum langa tíma en
þá sé andrúmsloftið bara
hreinsað með virðingu og
vinsemd.
„Við Björgvin erum mjög
góðir vinir og látum ekki
smá pirring eyðileggja
fyrir okkur,“ útskýrir Þórir.
Aðspurður hvort hann lumi á einhverju um
söngvarann sem fáir viti um segir hann að
Björgvin sé það mikil fjölmiðlapersóna að það
sé örugglega ekki margt sem fólk viti ekki um
hann. „En það kemur kannski ekki alltaf nógu
vel fram hversu góður drengur hann er. Björg-
vin hefur ákveðinn vegg en á bak við hann er
góður drengur.“
ÞÓRIR BALDURSSON
Vill engan halelújakór í kringum sig
Vinátta Jónasar R. Jónssonar og Björgvins Halldórs-
sonar nær fjörutíu ár aftur í tímann þegar þeir sungu
með America-plötu Simons & Garfunkels í Sportvali
þar sem Jónas vann. Þá strax kom Jónas auga á
sönghæfileika Björgvins. „Þegar ég fór síðar að taka
hann upp í Hljóðrita þá blasti þetta alveg við. Hann
var mjög nákvæmur og teknískt góður. Í svona hljóð-
versvinnu vinna menn mjög náið saman, maður er
að vinna undir pressu og þú kynnist í raun öllum
hliðum á samstarfsfólkinu. Björgvin er vissulega
haldinn fullkomnunaráráttu en hann er örugglega
einn örfárra sem hefur húmor fyrir því,“ segir Jónas.
Og leiftrandi kímni Björgvins hefur alltaf leikið stórt
hlutverk í vináttu þeirra og enn þann dag í dag fær
Jónas sent eitthvað til að kitla hláturtaugarnar á
tölvupósti frá söngvaranum. „Þeir sem þekkja hann
halda kannski að hann sé þurr á manninn og merki-
legur með sig en þetta er allt
saman vaðandi í húmor.“
Jónas segir það mjög gaman
að vinna með söngvaranum.
„Hann gerir mjög miklar kröfur
og líður ekki neitt fúsk. Hann
hatar ófagleg vinnubrögð og
lélega hluti og hefur enga þol-
inmæði fyrir aulaskap. Aularnir
eru bara skotnir í kaf alveg
eldsnöggt. En hann vill um
leið ekki hafa neinn halelúja-
kór í kringum sig og þolir alveg
gagnrýni og getur tekið henni mjög vel,“ útskýrir
Jónas og segir að á þessum fjörutíu árum hafi þeir
aldrei skipst á neikvæðum orðum í garð hvor annars.
„Við höfum alltaf verið hreinskilnir við hvor annan en
það hefur aldrei varpað skugga á vináttuna.“
JÓNAS R. JÓNSSON
Sanngjarn og metnaðarfullur
Eiður Arnarson, útgáfustjóri Senu, segir flestar
skemmtisögurnar af Björgvini vera sannar og það
sé einfaldlega hluti af persónuleika hans að koma
með skemmtileg innlegg í skemmtilegar aðstæð-
ur. En Björgvin hefur líka komið Eiði á óvart. „Já,
það kannski samræmist ekki ímyndinni sem fólk
hefur af honum en hann er ákaflega sanngjarn. Ef
hann hefur rangt fyrir sér er hann fljótur að biðjast
afsökunar og leiðrétta stöðuna. Hann er vissulega
harðfylginn en ef hann gengur of langt er hann
fljótur að sjá að sér og bakkar.“
Eiður tekur undir þau orð að Björgvin taki vel
gagnrýni, svo framarlega sem innistæða sé fyrir
henni. „Hann er sjálfur harður húsbóndi en um leið
ákaflega sjálfsgagnrýninn. Ég hef sjálfur látið hann
heyra það nokkrum sinnum en hann tekur því
vel ef það hefur verið einhver fótur fyrir því. Hann
vill að menn taki aðeins á sér.
Björgvin hatar hins vegar meðal-
mennskuna en það er bara partur
af metnaðinum og fyrir vikið er
það alltaf mikil áskorun að vinna
með honum.“
Eiður segist aldrei hafa tekið
upp símann og hringt í söngvarann
án þess að vita upp á hár hvað
það er sem hann vill og undirbúa
sig gaumgæflega. „Sumir eiga
erfitt með að aðgreina söngvarann
frá manninum. Og það er kannski ekkert skrýtið.
Björgvin segir stundum að hann sé ekki með neinn
umboðsmann og þess vegna þurfi hann sjálfur að
segja hlutina eins og þeir eru. Maður lærir mikið á
því að vinna með honum og fyrir nýgræðing í þessu
fagi væri samstarf með Björgvini mikil eldskírn.“
EIÐUR ARNARSON
HVAÐ SEGJA SAMSTARFSMENNIRNIR:
Ég ráðlagði börnun-
um mínum aldrei,
Svölu og Krumma, að
fara út í þetta því það
verður að segjast eins
og er að þetta getur
verið skítabisness og
ekki fyrir alla. Ég dró
frekar úr þeim en
hvatti. Maður upplifir
þetta oft sem mjög
vanþakklátt starf og
því getur fylgt mikil
höfnun. “
➜ FRAMHALD AF SÍÐUSTU
OPNU