Fréttablaðið - 01.12.2007, Side 24

Fréttablaðið - 01.12.2007, Side 24
24 1. desember 2007 LAUGARDAGUR SEND IÐ OKK UR LÍNU Við hvetj um les end ur til að senda okk ur línu og leggja orð í belg um mál- efni líð andi stund ar. Grein ar og bréf skulu vera stutt og gagn orð. Ein göngu er tek ið á móti efni sem sent er frá Skoð ana síð unni á vis ir.is. Þar eru nán ari leið bein ing ar. Rit stjórn ákveð ur hvort efni birt ist í Frétta blað inu eða Vísi eða í báð um miðl un um að hluta eða í heild. Áskil inn er rétt ur til leið rétt- inga og til að stytta efni. GUÐMUNDUR INGI MARKÚSSON UMRÆÐAN Trúmál Það er vel að menntamálayfir-völd setja trú og skólastarf loksins á dagskrá. Eins og bent hefur verið á undanfarna daga er íslenskt samfélag að taka breyt- ingum og því tímabært að bregð- ast við. Biskup fór mikinn í fréttum RÚV á fimmtudaginn og sparaði ekki stóru orðin, ekki frekar en þegar kirkjunnar menn verja rétt sinn til þess að stýra trúaruppeldi barna þessa lands. Biskup talaði um að kirkjan væri undir harðri atlögu, gaf í skyn að reynt væri að þurrka kristnina út og að fámennur þrýstihóp- ur væri einfaldlega að reyna að gera trúna brottræka með öllu úr skólum landsins. Gekk hann svo langt að hvetja kristna foreldra til að bíta í skjaldar- rendur og láta í sér heyra. Undirrituðum finnst þessi málflutningur meira en lítið skrítinn. Æðsti maður kirkjunnar talar eins og kirkja og kristni séu ekki til utan skólakerfisins – ef kristin fræði, heimsóknir presta í skóla og kirkjuferðir skólabarna yrðu aflögð leggist kristni einfaldlega af. Biskup og aðrir sem tala máli kirkjunnar virðast gleyma að öfl- ugt æskulýðsstarf fer fram í kirkjum lands- ins. Ekki þarf að leggja á sig miklar svaðilfarir innan bæjar marka kauptúna landsins áður en maður rekst á kirkju- byggingu þar sem er starfræktur sunnudagaskóli, haldnar barnamessur, poppmess- ur, biblíumaraþon, og svo mætti lengi telja. Einnig mætti nefna Ríkisútvarpið þar sem kristileg dagskrárgerð er þó nokkur. Staðreyndin er sú að kirkjan þarf ekki á skólunum að halda til þess að hafa áhrif á trúaruppeldi í landsmanna. Kristin fræði ættu að vera á framfæri kirkjunnar sjálfr- ar í tengslum við sunnudagaskóla og annað æskulýðsstarf. Það á ekki að vera hlutverk opinberra fræðslustofnana að annast trúar- uppeldi að foreldrum forspurðum. Og gildir einu að meirihluti barna sé í þjóðkirkjunni og að flestir for- eldrar séu málinu hlynntir. Skól- inn tilheyrir öllum börnum, líka þeim sem eiga foreldra sem aðhyllast aðrar lífskoðanir en kristni. Það er okkur ekki samboð- ið að bjóða aðstandendum sem til- heyra minnihlutahópum að taka börn sín út úr hópnum. Ekki er börnunum gerður greiði með því. Ef vilji meirihlutans er svona skýr er einsýnt að aðsókn í sunnudaga- skóla myndi stóraukast væru kristin fræði færð í umsjá kirkj- unnar sjálfrar. Ég hvet kirkjunnar fólk til að horfast í augu við styrk eigin stofnunar og þá góðu aðstöðu sem kristin trú og kirkja býr við hér á landi, svo ekki sé talað um forrétt- indi. Grunnurinn að öflugri kristn- inni fræðslu utan skólans hefur þegar verið lagður, af ykkur sjálf- um. Hvernig væri að horfa í eigin barm, rétta út sáttarhönd, hætta að tala niður til þeirra sem hafa aðrar lífsskoðanir og leysa „krist- infræðivandann“ í eitt skipti fyrir öll. Horfið í kringum ykkur! Lausnin liggur ljós fyrir í kirkjum landsins. Höfundur er trúarbragðafræðing- ur. Eru skólarnir síðasta vígi kirkjunnar? UMRÆÐAN Jafnréttismál og dagskrárgerð Það var skelfilega raunalegt að horfa á Kastljós Sjónvarpsins í vikunni. Þar sakfelldi Drífa Snædal þáttastjórn- andann Egil Helgason fyrir að gefa konum ekki nægileg tækifæri í þætti sínum Silfri Egils. Þetta er þreyttur málflutningur. Þetta er grátkór. Boðskapurinn byggir á misskilningi, tommustokksaðferðinni svokölluðu, sem fundin var upp í Háskóla Íslands fyrir margt löngu. Hún felst í því að mæla hlutfall karla og kvenna í þáttum og fréttum og reikna út frá því óréttlæti heimsins. Þetta vita þeir sem vinna við frétta- og dagskrár- gerð, á blöðum, útvarpi og sjónvarpi, að er ekki raunin. Efnið ræður. Efnistökin ráðast af fag- mennsku, virðingu fyrir að aðilar málsins fái að tjá sig, konur og karlar. Á þeim stasjónum sem ég hef unnið á hefur þess verið vandlega gætt að jafnræði ríki í vali á viðmælendum, enda sjálfsagt mál. Ég hef hins vegar fundið fyrir því að vera karlmaður í þessu fagi. Hér er eitt dæmi: Svandís Svavarsdótt- ir notaði lokaorð sín í kappræðum um borgarmálin í síðustu kosningum á Hótel Borg, til að gagnrýna fréttastjórann Sigmund Erni fyrir að velja bara karlmenn til að stjórna umræðunum. Hann svaraði því til að hann hefði valið sitt besta fólk til verksins, mig og Egil Helgason. Það var ekki tekið gilt, og inni á stasjóninni braust út megn óánægja með að engin kona skyldi hafa verið í hópnum. Það gilti sem sagt einu hvort efnið var gott og vel unnið, það vantaði bara konu. Nú veit ég ekki af hverju í ósköpunum Egill Helgason er tekinn fyrir sérstaklega í þessari umræðu rétt eina ferðina. Ég gat ekki heyrt að Drífa hlustaði á nein rök í umræðunni í Kastljósinu; að það væri fullt af konum reglulega á mælendaskrá í Silfrinu, að fleiri karlmenn væru í stjórnkerfinu og stór hluti jólabókahöfunda væru karlmenn. Mér sýnist að þessi kvennahópur hafi horfið aftur til fortíðar, sé fastur í hugmyndum og kreddum sem ég man eftir á áttunda áratug síðustu aldar. Kjarnann í kvennabaráttunni og hugmyndir um jafnan rétt karla og kvenna á öllum sviðum, kann þjóðin betur en trúarjátninguna. Sem betur fer. Í þessu einsog öðru í heiminum gengur einfaldlega misvel að láta allt heila klabbið ganga upp. Ég þekki þetta vel sjálfur, er sonur einstæðrar móður og sem fékk ekki sömu laun fyrir sömu vinnu og karlmennirnir sem hún vann með. Það var óréttlæti. Það segir hins vegar ekkert um réttlæti eða jafnrétti, þótt barómetið sýni að færri konur en karlar hafi komið fram í spjallþætti. Á að fá Kvennakórinn einu sinni í mánuði til að jafna hlutföllin? Þetta er undarleg krossferð, boðskapurinn gamaldags, svolítið einsog útvarpstöð sem hefur villst af FM-tíðninni og lent á gömlu langbylgjunni, eða jafnvel tilbrigði við bændaferðina sem var farinn til að mótmæla símanum. Mér finnst Drífa og fleiri gera lítið úr því fagfólki sem vinnur við fjölmiðla, konum og körlum, með því að gefa sér, út frá talnaleik, að karlleg viðhorf eða viðmið ráði ferðinni. Þetta á ekkert skylt við jafnréttisbaráttu. Þetta er bara klár vitleysa. Kerlingavæl. Höfundur er dagskrárgerðarmaður. Kerlingavæl UMRÆÐAN Neytendamál Vegna kæru Neytendasamtak-anna á vörusvikum varðandi sölu á rauðu ginsengi vilja Eðalvörur taka eftirfarandi fram: Eðalvörur hafa í yfir 20 ár haft með höndum innflutning og sölu á rauðu eðal-ginsengi frá Kóreu og verða því að teljast meðal brautryðjenda á þessu sviði. Allan þennan tíma hefur varan notið einstakrar velvildar tryggra neytenda og vilja Eðalvörur nota þetta tækifæri til að þakka það. En ósvikið rautt ginseng í hæsta gæðaflokki er dýrt og því má, því miður, alltaf búast við því að óprúttnir aðilar reyni að næla sér í skjótfenginn gróða með svikinni vöru. Upphaf þessa máls má rekja til þess að gamalgróin heildsala lét hanna umbúðir með rautt eðal-ginseng sem fyrirmynd og afritaði nánast innihaldslýs- ingu vörunnar þótt vara sú sem hún hugðist selja væri annars eðlis, þ.e. hvítt ginseng í hylkjum. Þetta endaði 27. mars sl. með því að fyrirtækinu var bannað af Neytendastofu að líkja eftir umbúðum rauðs eðal-ginsengs, sjá: http://www.neytendastofa.is. Þar sem úrskurðinum var ekki áfrýjað breytti heildsalan umbúð- unum en hélt áfram með inni- haldslýsingu sem að mestu var fengin að láni af umbúðum rauðs eðal-ginsengs. Ekkert eftirlit er með innihaldi fæðubótarefna á Íslandi að öðru leyti en því að lesa á umbúðir og treysta á heiðarleik framleiðenda og innflytjenda enda yrði annað óviðráðanlegt fjárhags- lega. Eðalvörur fagna lofsverðu frumkvæði Neytendasamtakanna, http://www.ns.is/ .Ljóst er að frjáls félagasamtök hafa ekki bolmagn til að halda uppi virku eftirliti en í svona aðgerð felst fælingarmátt- ur sem ekki var til staðar. Eðalvör- ur vilja að lokum hvetja fyrirtæki og neytendur til að efla Neytenda- samtökin til að þau geti staðið vörð um heilbrigða viðskiptahætti. Fyrir hönd Eðalvara ehf. Sigurður Þórðarson Yfirlýsing frá Eðalvörum ÞORSTEINN J. VILHJÁLMSSON
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128

x

Fréttablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.